Στο ευρωπαϊκό παιχνίδι επικεντρώνεται ο Τσίπρας

08:18 11/6/2014 - Πηγή: Matrix24

Του Γιώργου Μελιγγώνη

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε δεχθεί εδώ και καιρό εισηγήσεις –και ιδιαίτερα μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Μαΐου- να επιχειρήσει να στρέψει την πολιτική του δράση στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, αξιοποιώντας στο έπακρο –δηλαδή και μετεκλογικά- το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν ο ένας από τους 5 υποψηφίους για την προεδρία της Κομισιόν, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Θεσμικό προφίλ

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης

έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζει το «ευρωπαϊκό δόγμα», όπως φάνηκε από την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες και τη συμμετοχή του στις διεργασίες για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Κομισιόν, αλλά και από τη χθεσινή συνάντησή του με τον πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι. Και επειδή το ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό δεν είναι… ούτε ελληνικά τηλεπαράθυρα ούτε κυνήγι εντυπώσεων στη Βουλή και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ο Αλέξης Τσίπρας σε όλες τις μετεκλογικές του εμφανίσεις στο εξωτερικό εμφανίζεται απολύτως «θεσμικός», χωρίς να κρύβει την πολιτική του διαφωνία με την στρατηγική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που εφαρμόζεται από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Για τον λόγο αυτό, εξάλλου, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ταχθεί υπέρ της απόδοσης της πρώτης διερευνητικής εντολής στον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, παρά την «παγωμένη» σχέση τους και τις δεδομένες πολιτικές διαφορές. Μάλιστα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είδε να γίνεται αποδεκτή –με πολύ θετικό τρόπο, μάλιστα- από τους ανθυποψηφίους του η πρότασή του να συμφωνήσουν όλες οι ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες να μην δεχθούν άλλον υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν, εκτός των 5 που «έτρεξαν» τον προεκλογικό αγώνα των Ευρωεκλογών.

Παράλληλα, χθες, στη συνάντησή του με τον πρόεδρο της ΕΚΤ, ο Αλέξης Τσίπρας επίσης εμφανίστηκε ως θεσμικός συνομιλητής και εταίρος του Μάριο Ντράγκι. Επισήμανε τη διαφωνία του με την πολιτική που ασκείται στην Ελλάδα, επανέλαβε τις απόψεις του υπέρ του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους και ενός ευρωπαϊκού «New Deal», όμως ταυτόχρονα υπήρξε πολύ καλός ακροατής για όσα είχε να του πει ο «κύριος ευρώ».