ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ…

07:10 24/6/2013 - Πηγή: Matrix24

Ένας πρωθυπουργός για να αισθάνεται ασφάλεια θα πρέπει, λένε, να ελέγχει οπωσδήποτε δύο Υπουργεία: Το Οικονομικών και το Αμύνης. Ο Σαμαράς αυτό το ενστερνίζεται. Πιστεύω λοιπόν ότι όποιες αλλαγές και να γίνουν στο κυβερνητικό σχήμα τα δύο αυτά υπουργεία δεν πρόκειται να τα διαπραγματευθεί με τον Βενιζέλο. Άρα ο Στουρνάρας δεν αλλάζει, αφού ο Σαμαράς

τον εμπιστεύεται.

Αν αλλάξει τον Πάνο Παναγιωτόπουλο -τον οποίον ο ίδιος, όχι όμως και κάποιοι «Ηρακλειδείς», εμπιστεύεται, ενώ μην ξεχνάμε ότι ο Παναγιωτόπουλος ήταν από τους πρώτους που τον στήριξαν ανοιχτά για την αρχηγία της Ν.Δ.- θα πρέπει να διαλέξει κάποιον της απολύτου εμπιστοσύνης του. Στην περίπτωση αυτή, ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. Κώστας Τασούλας συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες, όχι μόνον γιατί είναι “αβερωφικός ή γνωρίζει, λόγω και κοινοβουλευτικής ενασχόλησης, το αντικείμενο, αλλά και γιατί διατηρεί καλές σχέσεις με τους Αμερικανούς, όπως άλλωστε και ο Π. Παναγιωτόπουλος.

Ο Σαμαράς, λογικά δεν θα ήθελε να αλλάξει και τον Αβραμόπουλο από το ΥΠΕΞ. Όχι μόνον γιατί σε έξι μήνες η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και για έναν υπουργό Εξωτερικών αυτό αποτελεί το κορυφαίο γεγονός που μπορεί να συμβεί στη θητεία του, αλλά και επειδή ο Αβραμόπουλος -αποχωρώντας από την κούρσα διαδοχής της Ν.Δ. και στηρίζοντας τον ανοιχτά, κόντρα στη Ντόρα Μπακογιάννη- συνέβαλε καθοριστικά στην εκλογή του στην κομματική ηγεσία και κατ’ επέκτασιν στην πρωθυπουργία.

Ο πρωθυπουργός, λένε όσοι τον γνωρίζουν, δεν είναι άφιλος, άρα είναι απίθανο να λάβει υπόψη του τη γκρίνια κάποιων συνεργατών του, οι οποίοι κατηγορούν τον Αβραμόπουλο ότι στην πρόσφατη κυβερνητική κρίση τήρησε περίπου “ουδέτερη” στάση, ενώ του καταλογίζουν και βλέψεις για την πρωθυπουργία σε περίπτωση που, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, ο Σαμαράς δεν κατόρθωνε να σχηματίσει κυβέρνηση.

Είναι δύσκολο όμως για τον Σαμαρά να μην λάβει υπόψιν του τυχόν επιθυμία του Βενιζέλου να μετακομίσει στη Βασιλίσσης Σοφίας. Αν μάλιστα ο Βενιζέλος διεκδικήσει να είναι και αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως ο Σαμαράς έχει δύο επιλογές.

Η πρώτη, εφόσον κάνει τον Βενιζέλο αντιπρόεδρο, είναι να κάνει και τον Αβραμόπουλο. Επιπροσθέτως, θα μπορούσε να τον τοποθετήσει και σ’ ένα υπουργείο πρώτης τάξεως, όπως είναι το Εσωτερικών, για να δώσει την κρίσιμη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών κάτι που ο Αβραμόπουλος, ως πρώην δήμαρχος Αθηναίων και πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, μπορεί να κάνει, ενώ ταυτόχρονα του παρέχεται η δυνατότητα να συγκροτήσει, για μελλοντική χρήση, πανελλαδικό προσωπικό μηχανισμό στην αυτοδιοίκηση. Μια τέτοια κίνηση θα ήταν γενναία εκ μέρους του Σαμαρά και λογικά θα ικανοποιούσε και τον Αβραμόπουλο.

Ταυτόχρονα, με αυτό τον τρόπο καθιερώνεται και ένας διαφορετικός τρόπος εποπτείας του κυβερνητικού έργου. Ο Βενιζέλος θα μπορούσε να έχει τα εξωτερικά θέματα, ο Αβραμόπουλος τα εσωτερικά και ο Σαμαράς, εκτός από τη γενική και συντονιστική πρωθυπουργική εποπτεία, να ελέγχει άμεσα τα οικονομικά που, λόγω κρίσης, είναι και τα σημαντικά.

Η δεύτερη επιλογή, είναι να ορίσει και τον Στουρνάρα αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως υπεύθυνο για τα θέματα του οικονομικού κύκλου, αρμοδιότητα που ούτως ή άλλως ο υπουργός Οικονομικών έχει. Εάν ορκιστούν, αντί για έναν ή δύο, τρεις αντιπρόεδροι, επικεφαλής θεματικών κύκλων (Οικονομίας, Εξωτερικών-Άμυνας, Ποιότητας ζωής), ουσιαστικά υποβαθμίζεται η θέση του αντιπροέδρου και κατ’ επέκτασιν αποδυναμώνονται και οι Βενιζέλος – Αβραμόπουλος, εφόσον βέβαια θεσπίζονταν τέτοιες θέσεις και τις κατελάμβαναν αυτοί. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Σαμαράς θα ικανοποιούσε την απαίτηση του Βενιζέλου, αλλά και θα προστάτευε τον εαυτό του από σχόλια και εκτιμήσεις περί δυαρχίας στην κυβέρνηση.

Υπάρχει φυσικά και μια τρίτη περίπτωση -που όμως δεν είναι επιλογή Σαμαρά- να μην δεχθεί ο Αβραμόπουλος τυχόν μετακίνησή του, θέλοντας μ’ αυτό τον τρόπο να προστατεύσει τον εαυτό του είτε από την πολιτική φθορά που συνεπάγεται η διακυβέρνηση είτε για να μείνει εκτός κομματικών διαγκωνισμών ώστε να διεκδικήσει, μετά τη λήξη της θητείας του Καρ. Παπούλια, την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Οι επικεφαλής στα υπόλοιπα υπουργεία είναι προφανές ότι θα λυθούν στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων. Λογικά το ΠΑΣΟΚ θα καταλάβει και τον αριθμό των θέσεων που είχε η ΔΗΜΑΡ, ενώ μάλλον θα πάρει και κάποιες παραπάνω θέσεις υφυπουργών ή αναπληρωτών υπουργών -θέσεις τις οποίες, σε ανύποπτο χρόνο, είχε φροντίσει να δημιουργήσει, κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού, ο γραμματέας της κυβερνήσεως Τάκης Μπαλτάκος.

Εάν δεχθούμε ότι ο Βενιζέλος επιθυμεί, όπως λέγεται, να παραμείνει στο υπουργείο Γεωργίας ο προσωπικός του φίλος Τσαυτσάρης και στη θέση του Λιβιεράτου στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να πάει ο Μανιάτης (στην περίπτωση αυτή μάλλον όμως θα πρέπει να αναβαθμιστεί σε θέση αναπληρωτή υπουργού ο υφυπουργός Μάκης Παπαγεωργίου για να μπορεί να χειρίζεται τα εν εξελίξει και ζέοντα θέματα της ενέργειας) τότε υπάρχουν άλλες δύο θέσεις υπουργών που θα καταλάβει το ΠΑΣΟΚ.

Τη μία φαίνεται ότι την έχει «καπαρώσει», σε ανύποπτο χρόνο, ο Μιχ. Χρυσοχοϊδης σε απευθείας συνεννόηση με τον Αντ. Σαμαρά, αλλά και τη σύμφωνη γνώμη Βενιζέλου σε υλοποίηση παρασκηνιακού πολιτικού κομπρεμί που είχε υπάρξει -κατά το παρελθόν όταν παιζόταν η διαδοχή Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ- μεταξύ των δύο ανδρών. Ο Χρυσοχοΐδης λόγω παλαιότερης προϋπηρεσίας στο Εμπορίου, όπου χειρίστηκε και τα θέματα της φαρμακοβιομηχανίας, μάλλον πρέπει να προτιμά το Υγείας προκειμένου αφενός να επιδείξει κοινωνικό πρόσωπο, αποτινάσσοντας το προσωνύμιο του “μπάτσου” που απέκτησε λόγω της θέσης του στο Δημοσίας Τάξεως και αφετέρου επειδή τα προβλήματα στο χώρο της υγείας είναι πολλά και εκρηκτικά, μόνον ένας πολιτικός με στυλ διοίκησης “μπάτσου” συγκεντρώνει τις πιθανότητες για να τα αντιμετωπίσει.

Τη δεύτερη θέση, αυτή του Μανιτάκη, την επονομαζόμενη και “ηλεκτρική” λόγω των επικείμενων απολύσεων στο Δημόσιο, ο Σαμαράς, για προφανείς λόγους, θα θέλει να τη δώσει στο ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται λοιπόν ένα πρόσωπο με δημοφιλία, ερείσματα στο χώρο του δημοσίου αλλά και ισχυρή κομματική στήριξη. Ο Βενιζέλος καλύτερη από τη Φώφη Γεννηματά δεν θα μπορούσε να βρει. Αφενός διευθετεί εσωκομματικές υποθέσεις (με τους «Γεννηματικούς» στη συγκεκριμένη περίπτωση) και αφετέρου φορτώνει σε μια επίδοξη, όπως πλασάρεται, διάδοχό του ένα υπουργείο καρμανιόλα. Μ’ ένα σμπάρο πετυχαίνει δύο τρυγόνια.

Για τις υπόλοιπες αρκετές, ίσως και οκτώ, θέσεις αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών που -όπως προκύπτει από τις δηλώσεις Σαμαρά και Βενιζέλου περί ανάγκης θεσμικής ισορροπίας των δύο κομμάτων στην κυβέρνηση- θα λάβει το ΠΑΣΟΚ, πιθανολογώ ότι ο Βενιζέλος θα προσπαθήσει να ισορροπήσει μεταξύ νυν και πρώην βουλευτών, με μεγαλύτερη βεβαίως προτίμηση στους “δικούς” του και “δυνάμει δικούς” του πολιτικούς φίλους.

Κατά τα λοιπά, λογικό είναι να παραμείνουν αμετακίνητοι ο Ν. Δένδιας στο Δημοσίας Τάξεως και ο Κ. Αρβανιτόπουλος στο Παιδείας, λόγω επιτυχών, μέχρι τούδε, χειρισμών στα δύσκολα πόστα τους. Ο Κωστής Χατζηδάκης, επειδή απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της τρόικας. Και η Όλγα Κεφαλογιάννη. Πρώτον, επειδή η πολύ καλή φετινή τουριστική σεζόν βρίσκεται στην κορύφωσή της και θα ήταν λάθος τυχόν απομάκρυνσή της αυτή τη στιγμή, και δεύτερον, επειδή χρειάζεται το υπουργικό «λούστρο» αφού, όπως λέγεται, θα προταθεί για το δήμο Αθηναίων.

Επίσης είναι λογικό ο Αντ. Σαμαράς να θελήσει τώρα να τοποθετήσει τον Χαρ. Αθανασίου στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης, αφού εξαρχής αυτός ήταν ο εκλεκτός του γι’ αυτή τη θέση-κλειδί και για τις πολιτικές εξελίξεις. Ενδιαφέρον έχει να δούμε και αν ο Σαμαράς θα προωθήσει στην κυβέρνηση έστω ένα από τα παιδιά του Μητσοτάκη. Ο Κυριάκος μπορεί να «είναι καλό παιδί», αλλά οι παλιές οικογενειακές έχθρες δύσκολα σβύνουν. Η Ντόρα πάντως μάλλον πρέπει να αποκλειστεί.

Τέλος, επίσης ενδιαφέρον έχει να δούμε ποιος θα είναι αυτός που θα αναλάβει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά για την ΕΡΤ. Ίσως η σημαντικότερη τοποθέτηση προσώπου στη νέα κυβέρνηση να είναι αυτή του υφυπουργού για τη δημόσια τηλεόραση. Σαμαράς και Βενιζέλος μπορεί να γεμίζουν με ονόματα τα κουτάκια του ανασχηματισμού, όμως από τους χειρισμούς που θα γίνουν για να επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ θα κριθεί η μακροημέρευση του νέου κυβερνητικού σχήματος. Τα τεχνικά και νομικά προβλήματα είναι πολλά και μυρίζουν μπαρούτι, ανάλογο με αυτό που χρησιμοποιήθηκε στο… Κούγκι.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το παρόν κείμενο γράφτηκε σε συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών στο Αγρίνιο, μετά από δροσερό μπάνιο στη Λευκάδα. Είναι προϊόν ελάχιστου (τηλεφωνικού) ρεπορτάζ, και κυρίως απότοκο της διανοητικής άσκησης να δω πόσο μπορώ να μπω στο μυαλό των Σαμαρά και Βενιζέλου, τους οποίους γνωρίζω χρόνια. Ελπίζω να μην μου αποδειχθούν εντελώς άγνωστοι. Σήμερα, αύριο θα ξέρουμε…