Στο Ντάλας δεν μοιράζουν Όσκαρ

08:11 16/11/2013 - Πηγή: Matrix24

Γυρίζοντας από το Μεξικό, η Μέριλυν Μονρόε διανυκτερεύει για να ξεκουραστεί. Στο ξενοδοχείο, ανοίγει την τηλεόραση και θαυμάζει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ που μόλις ορκίζεται. Δεν της επέτρεπαν οι υποχρεώσεις της να πάει να τον ψηφίσει. Έχει βρει πώς θα τον αποκαλεί, όμως, απ’ δω και μπρος – The Prez. Aποχαυνωμένη σχεδόν, κοιτάζει τις εικόνες που τρεμοπαίζουν. Βρίσκεται στο Ντάλας του Τέξας, τρία χρόνια πριν τον δολοφονήσουν και δυο χρόνια πριν εγκαταλείψει πρώτη τη σκηνή.

- Δεν θα ‘μουνα η πιο όμορφη Πρώτη Κυρία; λέει

στον γραμματέα της. Κι αν η πρωταγωνίστρια ονειρεύεται τον Λευκό Οίκο, ο νέος του ένοικος πάντοτε γοητευόταν από το Χόλιγουντ. Μανιακός του σεξ, συχνάζει για «σαφάρι» στο 635 κάποιου παραθαλάσσιου κτήματος. Το υγρό στοιχείο μοιάζει με πεπρωμένο στη σχέση του με τη διάσημη ξανθιά. Στη Σάντα Μόνικα, εκεί όπου γυρίζεται το «Μερικοί το προτιμούν καυτό», η Μέριλυν κι ο γερουσιαστής Τζον Κένεντι δεν κρύβονται. Στην παραλία, ανάμεσα στους γλάρους και τον δρόμο προς το Σαν Φρανσίσκο, το «ένα στα γρήγορα» θα μετατραπεί σε κάτι παραπάνω, πολύ παραπάνω, με διάρκεια οκταετίας, όσο δυο πλήρεις θητείες.

Αργότερα, στη λίμνη Τάχο, κάθε τους αναστεναγμός, κάθε φιλί, κάθε λέξη, θα καταγράφονται από αμερικανικές, σοβιετικές και ιδιωτικές υπηρεσίες. Στη λίμνη, όπου διασταυρώνονται η showbiz και η πολιτική, αποσύρεται για να οργανώσει την αντεπίθεσή του ο Αλ Πατσίνο, γιος και διάδοχος του «Νονού», στο δεύτερο μέρος της τριλογίας. Εκεί, πάλι, συναντούσε τη βεντέτα του βωβού, την αγαπημένη του Γκλόρια Σβάνσον, ο παραγωγός, πρέσβης, δισεκατομμυριούχος Τζόε Κένεντι, ιδρυτής της δυναστείας. Πολλές συμπτώσεις για να περνούν απαρατήρητες; Το σίγουρο είναι πως οι σχέσεις της οικογένειας με την κινηματογραφική βιομηχανία είναι παλιές και σταθερές. Αν σήμερα, τόσοι και τόσοι ηθοποιοί έχουν δοκιμαστεί στον ρόλο του προέδρου ή, έστω, του υποψηφίου, από τους Τζακ Νίκολσον, Ουόρεν Μπίτι, Ρόμπερτ Ρέντφορντ μέχρι τους Κέβιν Κλάιν, Τζορτζ Κλούνεϊ και Άντονι Χόκπινς, ίσως να μην είχαν τόσες ευκαιρίες εάν δεν είχε ενσαρκώσει τον ρόλο, πρώτος και καλύτερος, ένας αληθινός αστέρας σαν τον Τζον Κένεντι.

Δηλαδή, αν έπαιρνε ναρκωτικά παρέα με τον Νικίτα Χρουστσόφ, ο Ψυχρός Πόλεμος θα ήταν κάτι σαν πάρτι ξέφρενο, σαν μέρες χαράς και λουλουδιών; Αν δεν είχε εκλεγεί μ’ ελάχιστη διαφορά απέναντι στον Ρίτσαρντ Νίξον, θα χώριζε την Τζάκι όπως έλεγε στ’ αδέρφια του; Αν δεν κυκλοφορούσαν παντού οι μαγνητοταινίες απ’ τις ερωτικές συναντήσεις τους, μπορεί να ζούσε η Μέριλιν λίγο περισσότερο; Αν η 18χρονη που έφυγε από το δικό του για να καταλήξει στο κρεβάτι του Φιντέλ Κάστρο, δεν ερωτευόταν τον επαναστάτη αντί να τον παραπλανήσει, μάλλον θα είχε αποφευχθεί το φιάσκο με την απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων; Δεν αποφασίζουν, ως γνωστόν, οι εικασίες και οι υποθέσεις.
Μισός αιώνας συμπληρώνεται ακριβώς από την δολοφονία του και ο Τζον Φ. Κένεντι δεν δείχνει να νιώθει βολικά μέσα στην μυθολογία που, έκτοτε, τον περικυκλώνει.

Ποιος υπήρξε, άραγε, πριν τα αρχικά «J.F.K» γίνουν υπερσύγχρονο αεροδρόμιο στη Νέα Υόρκη και φιλόδοξη απόπειρα του Όλιβερ Στόουν, να διηγηθεί μέσα στο ίδιο κινηματογραφικό έργο, την αλήθεια και το ψέμα; Μισή ταινία ασπρόμαυρη, μισή χρωματιστή. Η επίσημη εκδοχή, το πόρισμα της επιτροπής Ουόρεν, από τη μια. Κι η διάψευσή τους, στηριγμένη σ’ έρευνες, μαρτυρίες και γεγονότα, από την άλλη. Μάταιη προσπάθεια. Δεν αποφασίζει ούτε το σινεμά κι ας βρισκόμαστε στην επικράτεια των εικόνων, της φωτογένειας, των διασημοτήτων, των αστέρων και της συνεχούς εναλλαγής προσκηνίου και παρασκηνίου. Ποιος, λοιπόν, ένας ζεν πρεμιέ της πολιτικής, ακριβώς την ώρα που η μικρή οθόνη επιβάλλει τον ρυθμιστικό της ρόλο; Ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, εργαλείο και προέκταση του πατέρα μεγιστάνα; Ένας Τσε με κοστούμι και γραβάτα, στην υπηρεσία του αντίπαλου στρατοπέδου; Ένας καθολικός, στο γήπεδο των Προτεσταντών και των Εβραίων;

Το τρίπτυχο του ειδυλλιακού μοντέλου το συνθέτουν, ο Επιτυχημένος, ο Ωραίος και ο Εραστής. Ξεχωριστό ύφος, κούρεμα διεθνούς κλάσης, λαμπερό χαμόγελο κι αυτοπεποίθηση. Ο Τζον ή Τζακ Κένεντι είναι το συμβολικό πρόσωπο – βιτρίνα μιας ιδιαίτερα ερεθιστικής ιστορικής περιόδου. Για την ακρίβεια, ένα γνήσιο τέκνο του ’60, της πλέον χυμώδους δεκαετίας στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα. Δεν είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που δολοφονήθηκε. Απλώς, παραμένει ο τελευταίος. Για την ώρα τουλάχιστον, επειδή ο Μπομπ, μετά από αυτόν δεν πρόλαβε να τον διαδεχθεί στον Λευκό Οίκο, όπως φαινόταν σίγουρο.

Αν δεν μαθευτούν ποτέ οι ακριβείς συνδέσεις κράτους και παρακράτους, εκεί στο Ντάλας του Τέξας, αν δεν μεσολαβούσαν το Βιετνάμ, η κρίση των πυραύλων στην Κούβα κι η ομιλία στο Τείχος του Βερολίνου, αν δεν μονομαχούν, ασταμάτητα η αστραφτερή προσωπικότητα κι ο στυγνός μηχανισμός υποστήριξής της, πάλι ο Τζον Κένεντι συνεχίζει να δραπετεύει από τις ημερομηνίες διεκδικώντας την αιώνα επιστροφή του 46χρονου ως φάντασμα της αισιοδοξίας, των ψευδαισθήσεων και της ανατρεπτικής γενιάς του. Δεν μεταμόρφωσαν ο Χερέρα το ποδόσφαιρο κι ο Γκοντάρ το σινεμά, μόνον, δεν στριμώχνονται σε μιαν δεκαετία ο Μάης του ’68, οι Μπιτλς κι οι Ρόλινγκ Στόουνς, δεν σηκώθηκαν οι τραγουδιάρες από την καρέκλα και τα διαστημόπλοια από τους εκτοξευτήρες. Τίποτε δεν είναι πια το ίδιο στην πολιτική, επηρεασμένης απ’ το life style και τη δυναμική της τηλεοπτικής επικοινωνίας. Χαρισματικός, οραματιστής, Δημοκρατικός, αντικονφορμιστής;

Δίδυμος, επίσης. Πολλοί τον πίστεψαν, πολλές τον ερωτεύτηκαν, περισσότεροι και ισχυρότεροι τον αντιπάθησαν μέχρι θανάτου. Θα προβληθούν ξανά οι σκηνές, με το ανοιχτό αυτοκίνητο και την Τζάκι στο πλευρό του, να μαζεύει κομμάτια του εγκεφάλου. Όμως, όχι, δεν θα προβληθεί η σκηνή των γενεθλίων, όταν η πιο διάσημη ξανθιά όλων των εποχών χαϊδεύει τα στήθη της γι’ αυτόν και, τραγουδώντας, του υπόσχεται ατέλειωτη ηδονή επινοώντας τον αισθησιασμό σ’ επτά λεπτά που εγγράφονται αμέσως στην ποπ ιστορία του εικοστού αιώνα.

Βρόμικο χρήμα, εκβιασμοί, δολοπλοκίες, απιστίες, κοριοί, μυστικές υπηρεσίες, ποταπή Αυτοκρατορία. Ένας πρόεδρος, γέννημα – θρέμμα του συστήματος εξουσίας, καταφέρνει να ενσαρκώσει την ρήξη μ’ αυτό. Τον σκότωσαν θαρρείς την ιδανική στιγμή ώστε να εξασφαλίσει την αθανασία και, μαζί, την αγιοποίησή του. Τόσο μακριά, τόσο κοντά μας.