Συμμορίτες με μάσκα και συνήγοροι με ζουρλομανδύα

Υπήρξαν ασυγχώρητες καθυστερήσεις και ριψοκίνδυνη ολιγωρία; Βεβαίως. Διατυπώθηκαν έντονες αμφιβολίες αν το κράτος είχε τη βούληση και την ικανότητα να αντιμετωπίσει το παρακράτος; Σαφώς, και ρητώς. Υπάρχουν, όμως, και σήμερα ενστάσεις, ενοχλήσεις, δυσφορία για τον τρόπο που συνελήφθη ο φυρερίσκος Μιχαλολιάκος και το εγκληματικό ασκέρι του; Υπάρχουν, άραγε, δημοκράτες που ανησυχούσαν για τα δικαιώματά των Χρυσαυγιτών

κακοποιών τη στιγμή που αυτοί διάβαιναν την πόρτα του ανακριτή; Ναι, και κακώς.

Δυστυχώς μεταξύ αξιοπρεπών , κατά τα άλλα, σχολιαστών, δημοσιολογούντων , ακόμα και επιστημόνων, η εμμονή στην αμφισβήτηση του αστικού κράτους και των θεσμών του τους εισάγει στη σφαίρα του γκροτέσκο. Σε μια θολή, παράδοξη και αυθαίρετη, σε σημείο υπερβολής, τερατομορφία η οποία υπαινίσσεται ότι το κράτος δεν μπορεί παρά να είναι ένας ουδέτερος διαμεσολαβητής μεταξύ συμφερόντων.

Ένα κράτος ούτε καν διαιτητής, αλλά απλός παρατηρητής. Ο οποίος δεν χρειάζεται να προασπίζει τις δημοκρατικές αρχές και αξίες. Αντίθετα, οφείλει να επιτρέπει στους αρνητές και διακηρυγμένους εχθρούς τους να κάνουν τις όποιες ιδέες τους πράξεις. Ακόμα και αν πρόκειται για νταβατζήδες, συμμορίες της νύχτας, εκβιαστές που μεταμφιέστηκαν σε πολιτικό κόμμα του ολοκληρωτισμού.

Το ότι οι φορείς αυτών των αντιλήψεων κυκλοφορούν αδέσποτοι χωρίς ζουρλομανδύα οφείλεται στη ανεκτικότητα και τη μεγαθυμία της δημοκρατίας. Ιδίως όταν κρίνουν ως πολιτικά ορθή-αν όχι χρήσιμη- τη δράση μιας ντόπιας μαφίας με άμεση πολιτική εκπροσώπηση. Το κακό στη περίπτωσή τους δεν είναι ότι ασκούνται σε άσκοπη διγλωσσία, νομικίστικες ακροβασίες και υποκριτικές ρητορικές φωτοβολίδες χάριν εντυπώσεων.

Το χειρότερο είναι ο ισοπεδωτικός τους συμψηφισμός της δυσλειτουργίας και της αναποτελεσματικότητας των ελληνικών διωκτικών και δικαστικών αρχών του πρόσφατου παρελθόντος με την αποφασιστικότητα και τη πυγμή που επέδειξαν τώρα με τη δραστική σύλληψη και ορμητική εξάρθρωση του Χρυσαυγίτικου παρακράτους. Όχι γιατί εξισώνουν το σπάσιμο των πάγκων των μεταναστών με τη αιματηρή δολοφονία του Παύλου Φύσσα , αλλά γιατί έτσι αφισάρουν τις πεποιθήσεις τους.

Αυτές που προδικάζουν ότι ένα κράτος ανορθολογικό και ενίοτε αυταρχικό που υποφέρει από ελλείμματα, στρεβλώσεις και παλινωδίες, παρά τις προσωρινές δημοκρατικές εκλάμψεις του, θα παραμείνει και αύριο το ίδιο αδιόρθωτο. Άρα, μάταια κάθε δημοκρατικός και εχέφρων πολίτης επιχαίρει και το χειροκροτεί τη καταπολέμηση της αυθαιρεσίας της φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης αφού η ανομία, η διαφθορά και η παραβατικότητα είναι σύμφυτες και οικείες στο ίδιο αστικό κράτος.

Φυσικά αυτή η τραβηγμένη στα άκρα λογική παραγνωρίζει εντέχνως την εκφρασμένη, διαρκή βούληση της πολιτικής ηγεσίας υπέρ του κράτους δικαίου και αδιαφορεί ότι των ερευνών ηγούνται έντιμοι και αφοσιωμένοι στη δημοκρατία λειτουργοί της αστυνομίας και της δικαιοσύνης Προφανώς με την εκούσια αυτή εθελοτυφλία επιχειρείται η υποβάθμιση της αποτελεσματικότητας της πολιτείας για να μην καρπωθεί τα οφέλη από τη δράση της η κυβέρνηση. Και, παράλληλα, με το άλλοθι της δήθεν παραβίασης των θεμελιακών ατομικών δικαιωμάτων των μελανοχιτώνων εγκληματιών γίνεται προσπάθεια προκαταβολικής υπονόμευσης της απαίτησης της κοινωνίας για συνταγματική τάξη.

Είναι ευδιάκριτο ότι μόλις τώρα αρχίζει το πάρτι όπου θα συναθροίζονται από διαφορετικά λαγούμια πάσης φύσεως μίζεροι αντισυστημικοί, καιροσκόποι και λαϊκιστές. Άπαντες με αλά καρτ σεβασμό προς τις αρχές του δικαίου. Γι αυτό, ταυτόχρονα με τη δικαστική αντιμετώπιση της εγκληματικής οργάνωσης, θα χρειασθεί και εντατική πολιτική πειθούς από τις δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας. Πρώτα απ΄ όλα για να συνεισφέρουν στην εμπέδωση του αυτονόητου. Ότι, δηλαδή, οι επίγονοι του ναζισμού διώκονται για τις πράξεις και όχι για τις πρωτόγονες ιδέες τους. Κυρίως, όμως, για να αντιληφθούν και οι έσχατοι παρασυρμένοι υποστηρικτές τους ότι ψήφισαν μια ελεεινή συμμορία με τη μάσκα κόμματος.

Keywords
Τυχαία Θέματα