Το 16,8% των νέων της Ελλάδας εκτός αγοράς εργασίας

14:15 18/1/2014 - Πηγή: Matrix24

Την περίοδο της κρίσης, το ποσοστό των «αποκλεισμένων», των λεγόμενων διεθνώς και NEETs ( yοung people not in education, employment or training) αυξήθηκε 50%.

Η Ελλάδα, όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμά της, η εφημερίδα «Έθνος», τοποθετείται στις πρώτες θέσεις της Ε.Ε των 28 αναφορικά με τον πληθυσμό των αποκλεισμένων.

Πρόκειται για νέους ηλικίας 15 έως 24 ετών που απέχουν από κάθε διαδικασία

εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης. Δεν αποτελούν νέο φαινόμενο. Η αύξησή τους ωστόσο, και η συγκέντρωσή τους κυρίως σε κράτη του Ευρωπαϊκού Νότου ( Βουλγαρία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα) αποδίδεται στις δυσμενείς συνέπειες της πολυεπίπεδης κρίσης και τις ακολουθούμενες μεθόδους δημοσιονομικής εξυγίανσης.

«Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επιβαρυμένη ομάδα. Όσο κι αν το προστατευτικό πλέγμα της οικογένειας δεν τους αφήνει να περιέλθουν στην έσχατη φτώχεια, η έκταση του αποκλεισμού σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της κρίσης είναι πιθανόν να τους οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο. Και τότε το πρόβλημα μπορεί να λάβει εκρηξιγενείς διαστάσεις», τονίζει στο «Έθνος» ο αν. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας, Νίκος Παπαδάκης.

Το προφίλ της «χαμένης γενιάς»

Στον πληθυσμό των αποκλεισμένων οι γυναίκες πλειοψηφούν, όπως και οι απόφοιτοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αν και σημαντική είναι η κατηγορία όσων έχουν τελειώσει ΑΕΙ/ΤΕΙ ( 28,4%).

Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες που εμφανίζουν υψηλά ποσοστά αποκλεισμού στους απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Οι περισσότεροι έχουν εργαστεί στο παρελθόν, κυρίως σε κλάδους όπως εστίαση, αναψυχή και τουρισμός, δηλαδή σε εποχική- περιστασιακή απασχόληση.

Πολλοί (55,6%) έχασαν την δουλειά τους λόγω περικοπών προσωπικού, αρκετοί (σχεδόν το 25%) ωθήθηκαν σε παραίτηση λόγω μη έγκαιρης καταβολής δεδουλευμένων, σύγκρουση με ανωτέρους κ.ά.

Το 26,2% βρίσκεται σε καθεστώς μακροχρόνιας ανεργίας, ενώ αρκετοί (30,7%) δεν έχουν καν εισέλθει στην αγορά εργασίας.

Όχι απλώς δεν εμπιστεύονται το κράτος και το πολιτικό σύστημα, αλλά θεωρούν ότι τις υφιστάμενες πολιτικές ως κατεξοχήν υπεύθυνες για τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκονται.

Περισσότεροι από ένας στους τέσσερις είναι ανασφάλιστοι, νιώθουν ευάλωτοι απέναντι σε προβλήματα υγείας και δεν έχουν καμία στήριξη από πουθενά.