Το Ισλάμ που αγάπησα, το Ισλάμ που μίσησα

07:15 25/7/2014 - Πηγή: Matrix24

Δεν δείχνει έλεος η ειδησεογραφία των τελευταίων εβδομάδων.

Φρίκη, αποτροπιασμός και σάρκα, ανθρώπινη σάρκα.

Και, κυρίως, σύγχυση. Λογικής αλλά και συναισθημάτων.

Γιατί δεν μπορείς να μένεις ασυγκίνητη στο δράμα των παιδιών, των μητέρων, των αμάχων της Γάζας. Δεν μπορεί παρά να οργίζεται για την απροκάλυπτη επίθεση των ισραηλινών δυνάμενων εναντίον, αδιακρίτως, του παλαιστινιακού λαού. Δεν μπορεί να μην συγκλονίζεται από τις εικόνες του μακελειού.

Είχα πάει, προ μηνών, στο Ισραήλ. Και ομολογώ ότι έμεινα

εντυπωσιασμένη από τη λειτουργία του ισραηλίτικου λαού. Όλοι (σ.σ. σχεδόν όλοι) ενταγμένοι σε ένα σκοπό, την επιβίωση του κράτους τους. Δεν είναι τυχαίο ότι το ονόμασαν έτσι: το Κράτος του Ισραήλ.

Και ταυτόχρονα είχα νοιώσει βαθιά θλίψη για τους παλαιστινίους. Για το τείχος που είχε ορθωθεί στα κάποτε δικά τους εδάφη. Για το συρματόπλεγμα που χώριζε τις... υπερσύγχρονες πόλεις που ξεπηδούσαν για να κατοικηθούν από ισραηλινούς εποίκους και τα εξαθλιωμένα χωριά της άλλης πλευράς. Εντυπωσιάστηκα με τους ισραηλινούς αλλά αγάπησα τους παλαιστινίους. Και αυτή μου η αγάπη έγινε πόνος τις τελευταίες ημέρες.

Αλλά μίλησα για σύγχυση στην αρχή, και ήρθε η ώρα να την εξηγήσω.

Την ίδια στιγμή, που οι εικόνες από τη Γάζα είναι σαν διαδοχικές μαχαιριές, δίπλα τους προβάλλει μια άλλη είδηση. Και σε κάνει να παγώσεις. Τι λέει; «Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους διέταξαν όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια ηλικίας 11 έως 46 ετών στην πόλη Μοσούλη του Ιράκ και γύρω από αυτή να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων, ανακοίνωσε ο ΟΗΕ». Ώστε, οι τζιχαντιστές της ISIS, του Ισλαμικού Κράτους, εξέδωσαν φάτουα (θρησκευτικό διάταγμα) για να καταστήσουν ανάπηρες περίπου 4 εκατομμύρια κοριτσιών και γυναικών.

Και εκεί νιώθεις, αυτόματα – αβίαστα, τον αποτροπιασμό και την αποστασιοποίηση από «αυτούς». Θυμάσαι που κάποτε ένιωσες άβολα μέσα στις... μαντίλες σε μία συνοικία του Βελγίου, που δικαιολόγησες την απόφαση των Γάλλων να την απαγορεύσουν, που σκέφτηκες ότι αυτοί οι άνθρωποι, γενικώς, δεν έχουν σχέση με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Και νιώθεις να ξυπνούν τα τέρατα του φόβου, τα τείχη της διάκρισης. Και νιώθεις ότι αυτό το Ισλάμ δεν το θες, δεν το αγαπάς. Το μισείς.

Και η σύγχυση επιτείνεται. Γάζα – Μοσούλη. Γάζα – Μοσούλη.

Μέχρι που βλέπεις ή φαντάζεσαι τον πόνο των θυμάτων.

Και αντιλαμβάνεσαι ότι, όποιοι κι αν είναι οι θύτες τους (εβραίοι, μουσουλμάνοι, χριστιανοί) ο πόνος τους παραμένει ίδιος...