ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΗΛΟΣ

07:50 9/9/2012 - Πηγή: Matrix24

Μπάτσος ή αστυνόμος

Η νεοφιλελεύθερη λογική ότι δεν θέλουμε κράτος επιβεβαιώθηκε με τον πιο ακραίο τρόπο, όχι μόνο από αυτούς που δουλεύουν απλώς και σχετικά ασφαλείς μέσα στη μονιμότητα τους για το κράτος αλλά είναι, επίσης, επιφορτισμένοι με το καθήκον της εξασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και τη διαφύλαξη των νομίμων συμφερόντων των πολιτών.

Όσοι έτυχε να παρακολουθήσουν τη κινητοποίηση των ένστολων της ΕΛ.ΑΣ., της Πυροσβεστικής και του Λιμενικού

στο πλαίσιο των γενικότερων αντιδράσεων για τις μισθολογικές περικοπές τους , μάλλον θα το κατάλαβαν πολύ καθαρά. Η άλλη όψη των αγανακτισμένων που δονούνταν από εσωτερικευμένη, συμπιεσμένη και μη εκτονωμένη οργή, είναι παρούσα. Και εκδηλώνεται από εκείνους που έχουν επιφορτιστεί να την επιτηρούν ή να την καταστείλουν εκτελώντας τα καθήκοντά τους, όπως ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Και εδώ δεν πρόκειται για ένα ακόμα γκαφαδόρικο επεισόδιο της σειράς ταινιών της «Μεγάλης των Μπάτσων Σχολής». Εδώ πρόκειται για την εκφρασμένη δυσθυμία ενός τμήματος του κρατικού μηχανισμού το οποίο έμπρακτα έχει, κατά καιρούς, εξωτερικεύσει τη βία του με τρόπο αδιάκριτο, θορυβώδη και χαοτικό. Για ρωτήστε και το Μανώλη Γλέζο που έχει ζήσει επί δεκαετίες στο πετσί του το «τιμωρητικό» τους ζήλο , και μάλιστα μόλις πέρυσι «ψεκάστηκε» ανελέητα με χημικά σε μια διαδήλωση από τις δυνάμεις της τάξης.

Το πώς, όμως, ο βουλευτής του Σύριζα, βρέθηκε αλληλέγγυος στη διαδήλωση των ένστολων παρέα με σύσσωμη τη κοινοβουλευτική ομάδα της ξενοφοβικής Χρυσής Αυγής, σε άλλες εποχές θα ανήκε στη σφαίρα του σουρεαλισμού αν δεν εντασσόταν σήμερα στο χώρο της δημαγωγικής ψηφοθηρίας. Λυπάμαι, αλλά οι «διεφθαρμένοι» και «ανεύθυνοι» μπάτσοι δεν έγιναν σε μια βραδιά κακοπληρωμένα παιδιά του λαού. Αργά θυμήθηκε το κόμμα του ότι οι πλειονότητα των αστυνομικών είτε τέκνα φτωχών, ούτε καν μικροαστικών, οικογενειών. Εκμεταλλευόμενοι και περιφρονητέοι συνάμα από τη πιο εύπορη μερίδα της κοινωνίας, έφτασαν να ανταλλάσσουν την ακεραιότητα της στολής, που τους εκχώρησε η πατρίδα, με μικροπρονόμια, δωράκια, εκδουλεύσεις και ύποπτα νταραβέρια.

Έρχεται καθυστερημένα η ριζοσπαστικοποιημένη Αριστερά να αναγνωρίσει τη αλλοτριωμένη ταξική τους υπόσταση αφού επέμεινε επί χρόνια πεισματικά στο « μασίφ» καταδυναστευτικό ρόλο τους εναντίον των συνδικαλιστικών διεκδικήσεων και τη «κυρίαρχη» συμπεριφορά τους που εκδηλωνόταν με τη σαδιστική εκτόνωση κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Εντούτοις παράβλεψε το καθημερινό αγώνα τους κατά της διαφθοράς, της τρομοκρατίας των οικονομικών σκανδάλων , του λαθρεμπορίου, των πυρκαγιών , της εγκληματικότητας, της λαθρομετανάστευσης, της πορνείας, των ναρκωτικών και τόσων άλλων παραβατικών εκδηλώσεων και συμπεριφορών.

Σύμφωνοι, όλα αυτά ήταν μέσα στα καθήκοντα τους, αλλά και η ίδια η Αριστερά έμεινε κολλημένη σε απολιθώματα του στυλ « τρεις και εξήντα παίρνετε και το κοσμάκη δέρνετε»- που ούτε στα γήπεδα δεν ακούς πια. Έτσι, εγκατέλειψε ιδεολ