ΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ : Ζούσαμε σαν να παίζαμε σε παιδικό πάρτι

12:45 17/8/2012 - Πηγή: Radar.gr

Μετά από πολλά χρόνια σιωπής, η μεγάλη στιχουργός επιστρέφει στη δισκογραφία με το δίσκο "Χειρολαβές".

Μιλώντας στη Lifo παραδέχτηκε ότι το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα της έδωσε ένα κίνητρο για να μπορέσει να γράψει στίχους ξανά και να τους δώσει στον κόσμο.

Μετά από πολλά χρόνια σιωπής, η μεγάλη στιχουργός επιστρέφει στη δισκογραφία με το δίσκο "Χειρολαβές".

Μιλώντας στη Lifo παραδέχτηκε ότι το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα

της έδωσε ένα κίνητρο για να μπορέσει να γράψει στίχους ξανά και να τους δώσει στον κόσμο.

"Κάποια απ’ τα τραγούδια του νέου δίσκου που θα βγει σύντομα καθρεφτίζουν το περιβάλλον.

Εγώ έβλεπα σημάδια πολλά χρόνια πριν.

Κι όχι μόνο στην Αθήνα.

Δεν έβλεπα γνήσια χαρά, χαρά ζωής.

Είχε φύγει η χαρά απ’ τον τόπο μας κι είχε έρθει ένα άλλο αίτημα, σχεδόν αίτημα επιβίωσης.

Εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία.

Και έλεγα σε φίλους: αφουγκραστείτε τα παιδιά σας, τις ανάγκες σας..." είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε δίνοντας ένα μήνυμα για το πώς θα έπρεπε όλοι να αντιμετωπίσουμε την κρίση που βιώνουμε.

"Ένα πρακτικό πραγμα που μπορεί να μας βοηθήσει αυτόν τον καιρό είναι να γινόμαστε όλο και πιο επίμονοι.

Να καταβάλλουμε δηλαδή έναν πιο ουσιώδη κόπο για τα πράγματα που θέλουμε.

Να μην αδιαφορούμε για τα θέλω μας.

Το να κοπιάσεις για κάτι που σε ενδιαφέρει -ακόμα κι αν αποτύχεις- σε κάνει άνθρωπο υπεύθυνο.

Οπότε όταν κάποιος πάει να σου χαλάσει κάτι δικό σου θα σηκώσεις το ανάστημά σου και θα πεις "όχι", δεν θα εκχωρείς εύκολα τον κόπο σου".

Η Λίνα Νικολακοπούλου μάλιστα πήγε ένα βήμα παρακάτω ασκώντας κριτική στην εποχή που πέρασε και στον τρόπο που οι Έλληνες έμαθαν να ζουν.  

"Πιστέψαμε ότι σαν μεταπράτες θα ζούμε για πάντα καλά.

Χωρίς να παράγουμε τίποτα.

Μεταπράτες και μεταφορικά αλλά κυρίως κυριολεκτικά.

Δεν παράγαμε κάτι και απλώς επιβαρύναμε τους Έλληνες, ο ένας τον άλλον.

Ο ένας κορόιδευε τον άλλον, όλοι κορόιδευαν από κάποιον κι ήταν ευχαριστημένοι.

Ως μεταπράτες πουλούσαμε τσάντες, παπούτσια, οτιδήποτε, και ανεβάζαμε το κόστος, όπως και οι εστιάτορες ας πούμε.

Ανέβαινε το κόστος, ανέβαιναν οι τιμές, κι όλα αυτά εντός των τειχών -εσωτερική κατανάλωση!- γιατί δεν το κάναμε στους τουρίστες μόνο, το κάναμε και μεταξύ μας.

Κάποιοι κατόρθωσαν να γίνουν πιο πλούσιοι, αλλά τώρα…

Ορίστε!

Τελείωσε.

Δεν έχουμε άλλο.

Δεν έχουμε άλλα λεφτά.

Είναι ακόμα καλοκαίρι και μοιάζει πως τα καταφέρνουμε.

Μόλις έρθουν τα πρώτα κρύα, χωρίς φάρμακα, χωρίς πετρέλαια θα δούμε τι έχει να γίνει.

Μεταξύ μας ζούσαμε, σα να παίζαμε μεταξύ μας παιχνιδάκια σε παιδικό πάρτι.

Όμως αυτό δεν είναι πια παιδικό πάρτι".

Στο τέλος, η στιχουργός έδωσε ένα αισιόδοξο μήνυμα για τις δυνατότητες που φέρνει η νέα εποχή αλλά και οι δυσκολίες που καλούμαστε να ξεπεράσουμε.

"Ναι, δεν φέρνει μόνο απογοήτευση, μπορεί να φέρει δυνατότητα, πολλές δυνατ