Ανανέωση και παιχνίδια εξουσίας

19:01 21/3/2014 - Πηγή: Παρασκηνιο

Η ανανέωση στο πολιτικό σκηνικό ήταν ένα από τα πρωταρχικά διακυβεύματα που ακολούθησαν την «αποκάλυψη» της κρίσης.

Και το αναφέρει αυτό ένας άνθρωπος που εκλέχθηκε σε μικρή ηλικία, και που, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα και τις επιτάσεις της γενιάς του, αποφάσισε να ασχοληθεί με την κεντρική πολιτική σκηνή στα πολύ δύσκολα, στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της πολυπόθητης αλλαγής.

Η θλιβερή διαπίστωση πως το πάγιο πρόβλημά μας ήταν πρωτίστως πολιτικό και ηθικό, που έφερε ως επακόλουθο το οικονομικό, αναζητούσε εναγωνίως νέα

πολιτική γλώσσα και νέες παρεμβάσεις.

Σε τι έγκειται, όμως, το νέο; Μπορούμε να «φωτογραφίσουμε» την ανανέωση;

Ψύχραιμες και υπεύθυνες φωνές υπήρχαν και υπάρχουν. Σπάνια, όμως, κατάφερναν να ακουστούν κάθετα στην κοινωνία. Η αλήθεια είναι πως και η κοινωνία δεν έκανε πολλά για να ακουστούν.

Έτσι, συνήθως θεωρήθηκαν ως μέρος μίας μικρής και κλειστής ελίτ. Ο λαϊκισμός, άλλωστε, πάντα ακουγόταν πιο δυνατά. Και τα κομματικά φέουδα τον συντηρούσαν –και ως πιο ελεγχόμενο.

Το αποτέλεσμα; Αυτή η πρωτόγνωρη κοινοβουλευτική κατάσταση που ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια. Απουσία λογικής, απουσία πολιτικού στίγματος, απουσία ουσιαστικών προτάσεων και άρα υπευθυνότητας.

Λένε πως η πολιτική είναι η τέχνη των συμβιβασμών. Από την αρχή της κρίσης στην Ελλάδα, έχουν ιδρυθεί 15 κόμματα. Φαίνεται πως ο συμβιβασμός στην περίπτωσή μας είναι αρκετά δύσκολος…

Παρά το γεγονός, ότι όλα δείχνουν ότι θα περάσουν αρκετά χρόνια για να ξαναδούμε μονοκομματικές κυβερνήσεις.

Στις διαπιστώσεις συμφωνούμε οι περισσότεροι. Δεν μας χρειάζονται πλέον όμως οι διαπιστώσεις. Ούτε βαρύγδουπες διαφορετικότητες που απαξιώνουν συλλήβδην τον κοινοβουλευτισμό.

Οι θεσμοί κινούνται σε πολύ οριακά επίπεδα επικίνδυνων ισορροπιών, άρα όσοι έχουν τον πρώτο λόγο σε αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων οφείλουν -ακόμη ίσως και ιστορικά- να είναι πολύ προσεκτικοί.

Γιατί αυτό που χρειάζεται η κοινωνία είναι προτάσεις. Μας χρειάζονται λύσεις. Ακόμα και οι νέοι πολιτικοί σχηματισμοί που εμφανίστηκαν προσφάτως, πέφτουν σε αυτή τη παγίδα.

Αρκούνται σε διαπιστώσεις εύγλωττες, που ξέρουν ότι θα αγγίξουν την απογοήτευση του κόσμου, έναντι του τωρινού πολιτικού σκηνικού, παίρνοντας τις κατάλληλες αποστάσεις, χωρίς να προσδιορίζονται –και δεν μιλώ για πολιτικό, αλλά κυρίως κοινωνικό στίγμα.

Οι δικαιολογίες με το προκάλυμμα της αναγκαιότητας της μακροοικονομικής ανά(σ)τασης και η ρητορική των (εξωτερικών;) εξαναγκασμών ευτυχώς φαίνεται πως θα αποτελεί σύντομα παρελθόν.

Σήμερα,λοιπόν, ακόμα περισσότερο, χρειαζόμαστε τις ψύχραιμες φωνές, ακόμα και όταν λένε σκληρές αλήθειες. Χρειαζόμαστε τις ψύχραιμες φωνές, που είναι διατεθειμένες να συζητήσουν προγραμματικές συμφωνίες και πάνω από όλα που είναι διατεθειμένες να τις τηρήσουν.

Ναι, χρειαζόμαστε πολιτική ανανέωση. Ναι, χρειαζόμαστε ένα διαφορετικό κοινοβούλιο. Άρα θέλουμε και διαφορετικά σκεπτόμενους ψηφοφόρους. Αλλά δεν χρειαζόμαστε άλλα παιχνίδια εξουσίας -κι επιβίωσης.

* Η Νίκη Φούντα είναι Βουλευτής Αιτωλ/νίας της Δημοκρατικής Αριστεράς

The post Ανανέωση και παιχνίδια εξουσίας appeared first on Paraskhnio.gr.