Άρειος Πάγος: Απόφαση-σταθμός για όσους απολύονται

20:21 9/5/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Δίχτυ προστασίας απλώνει ο Άρειος Πάγος στους εργαζομένους που βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυση λόγω του λουκέτου που βάζουν δεκάδες επιχειρήσεις, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Σύμφωνα με απόφαση που εξέδωσε το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, όταν μία επιχείρηση κλείνει ακόμη και για λόγους ανώτερης βίας θα πρέπει να αποζημιώνει τους εργαζόμενους οι οποίοι απολύονται.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην συγκεκριμένη απόφαση του ανώτατου Δικαστηρίου…

«…ανώτερη βία δεν υφίσταται

στην περίπτωση που τα επικαλούμενα από τον εργοδότη περιστατικά ανάγονται στον κύκλο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας και στη σφαίρα κινδύνου αυτού, αφού αυτά θα μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν…. Ούτε όμως, συνιστά ανώτερη βία, χωρίς την συνδρομή άλλης περιστάσεως, η κακή πορεία της οικονομικής καταστάσεως της επιχειρήσεως και ειδικότερα η δυσαναλογία μεταξύ των εξόδων αυτής, μεταξύ των οποίων και οι αποδοχές των εργαζομένων και των από την επιχειρηματική δραστηριότητα εσόδων, αφού είναι γεγονός προβλέψιμο δια καταβολής της συνήθους επιμελείας, κείμενον εντός του συνήθους επιχειρηματικού κινδύνου».

Με το σκεπτικό αυτό, το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου υποχρεώνει αγροτική συνεταιριστική οργάνωση να καταβάλει σε εργαζόμενο που απολύθηκε τη νόμιμή του αποζημίωση, που φτάνει στο ύψος των 32.495 ευρώ.

Ο εργαζόμενος, ως οδηγός σε αγροτική συνεταιριστική οργάνωση στο χώρο της γαλακτοκομίας, η οποία συνεργαζόταν αποκλειστικά και επί 16 συναπτά έτη με συγκεκριμένη εταιρεία, απολύθηκε όταν διακόπηκε αυτή η συνεργασία, επικαλούμενη το γεγονός ότι κατέφυγε σε εκκαθάριση λόγω χρεών.

Ο οδηγός προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά της συνεταιριστικής οργάνωσης και το Πρωτοδικείο του επιδίκασε το ποσό των 32.495 ευρώ ως αποζημίωση απολύσεως, απόφαση η οποία, αργότερα, ανατράπηκε από το Εφετείο.

Τελικά όμως ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε ότι το Εφετείο έσφαλε στην κρίση του, αφού τα αποτελέσματα των οικονομικών προβλημάτων «θα μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν με άλλες ενέργειες, όπως εξεύρεση άλλων πελατών, αλλαγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας, κ.λπ».