Αριστείδης Καλαφάτης: «Έπεισα τους ξένους ότι οι Έλληνες δεν είναι τεμπέληδες»

13:31 3/3/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τον περασμένο Απρίλιο κι ενώ η Ελλάδα βρισκόταν στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, με τους πολίτες να μην ξέρουν με ποιο νόμισμα στο πορτοφόλι θα ξυπνούσαν, ένα από τα παιδιά της κατάφερνε να αναδειχθεί στην προεδρία κορυφαίας οργάνωσης παγκοσμίως.
Η αντοχή της είδησης στους προβολείς της δημοσιότητας ήταν ελάχιστη. Από τη μία πλευρά, η κοινωνική ανασφάλεια και από την άλλη η κάθετη εξουσία του «συστήματος ΠΑΣΟΚ» στα μέσα ενημέρωσης, λειτούργησαν αποτρεπτικά για την ένταξη ενός τέτοιου

γεγονότος στην ενημερωτική ατζέντα της καθημερινότητας.
Ο 34χρονος Αριστείδης Καλαφάτης είναι ο πρώτος Έλληνας που εξελέγη πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Κεντροδεξιών Νεολαιών (ΙYDU) στην οποία συμμετέχουν 127 νεολαίες κομμάτων από όλον τον κόσμο (Ασία, Αμερική, Αφρική, Ευρώπη, Αυστραλία). Η σπουδαιότητα μιας τέτοιας θέσης δεν έγκειται μόνο στις «τιμονιές» και στις συμμαχίες που έκανε για να επικρατήσει σε μια αμιγώς αγγλοσαξονικά ελεγχόμενη ένωση που μετρά 32 χρόνια ζωής.
Ο Καλαφάτης κατάφερε να επικρατήσει την περίοδο που η Ελλάδα κατακρημνιζόταν στο εξωτερικό και απειλείτο άμεσα με χρεοκοπία. Αμέσως πέτυχε να συναντηθεί με πρωθυπουργούς κρατών και να τους εξηγήσει ότι μπορεί η Γη να είναι επίπεδη, όσον αφορά στην ενημέρωση, δηλαδή ότι τα πάντα πλέον διαχέονται αυτομάτως ανά τον πλανήτη, όμως, η εικόνα που μεταδίδεται βρίσκεται σε αντιδιαστολή με την πραγματικότητα.
«Στο συνέδριο της ΙYDU, που πραγματοποιήθηκε παρουσία της καγκελαρίου της Γερμανίας, μου δόθηκε η δυνατότητα και απέδειξα με στοιχεία ότι οι Έλληνες δεν είμαστε τεμπέληδες. Ότι δουλεύουμε πιο πολύ από τους άλλους Ευρωπαίους, ότι αμειβόμαστε πολύ λιγότερο και ότι υπάρχουν πολύ σοβαρές στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας και στις εργασιακές συνθήκες» επισημαίνει σε συνέντευξή του στο «Π».
Στη συνέχεια, μνημονεύει τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας: «Όταν εξελέγη στην προεδρία της ένωσης, τα είπαμε για αρκετή ώρα. Μου έκανε εντύπωση ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος για την πορεία της Ελλάδας, αδυνατώντας να σκεφτεί πώς θα τα καταφέρουμε να αποφύγουμε τη χρεοκοπία. Σήμερα βρισκόμαστε πολλά βήματα πιο μπροστά από τότε. Η κυβέρνηση Σαμαρά, καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες, πέτυχε να υπερβεί δυσκολίες και αυτό το momentum οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε τώρα» λέει ο Α. Καλαφάτης.
Παρέμβαση Δυστυχώς, τα αποτελέσματα της παρέμβασης της νεολαίας των κεντροδεξιών κομμάτων δεν απασχολούν την εγχώρια ειδησεογραφία. Για παράδειγμα, δεν είναι γνωστό ότι τον περασμένο Αύγουστο στο συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ, όπου επελέγη ο Μιτ Ρόμνεϊ να οδηγήσει το κόμμα στις εκλογές απέναντι στους Δημοκρατικούς του Ομπάμα, αποσύρθηκε από τους διοργανωτές η ονομασία «Μακεδονία» για τα Σκόπια μετά την επίμονη στάση του IYDU και του Α. Καλαφάτη.
Η κυριότερη προσωπική ικανοποίηση είναι γι’ αυτόν η συμμετοχή του σε διεθνή fora όπου προβάλλει τις θέσεις της Ελλάδας, τα θετικά αποτελέσματα των σκληρών διαπραγματεύσεων του Αντ. Σαμαρά, τις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες και τον γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας.
Ο Α. Καλαφάτης εξηγεί σχετικά: «Δεν υπάρχει αμφιβολία για την αλλαγή του κλίματος εμπιστοσύνης υπέρ μας. Τα άλλα κράτη θέλουν να μας στηρίξουν κι εμείς πρέπει να καλλιεργήσουμε ειλικρινείς σχέσεις μαζί τους».
Επανεκλογή Όσον αφορά στο μέλλον του στην προεδρία της ένωσης, αναφέρει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη η «επιβίωση» σε μια τέτοια θέση. Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία της, θα διαπιστώσει ότι πλην ενός Νορβηγού και ενός Γερμανού, όλοι οι πρόεδροι προέρχονταν από τους αγγλοσαξονικούς λαούς (Βρετανία, Αυστραλία, ΗΠΑ), ενώ επικεφαλής της Διεθνούς Ένωσης Κεντροδεξιών Κομμάτων είναι ο πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζον Χάουαρντ, έχοντας δίπλα του Βρετανούς, οι οποίοι ανέκαθεν διακρίνονταν για τις ανθελληνικές και τις αντιευρωπαϊκές θέσεις τους.
Δεν το βάζει όμως κάτω και αφού εκ του καταστατικού δικαιούται μία ακόμη εκλογή, θα την επιδιώξει στο επόμενο συνέδριο, κάνοντας τις ανάλογες συμμαχίες με εκπροσώπους των ασιατικών, αφρικανικών και λατινοαμερικανικών χωρών. Τι σόι Έλληνας θα ήταν, άλλωστε, αν δεν έβλεπε το φως εκεί που οι άλλοι χάνονται στο πυκνό σκοτάδι των αδιέξοδων μονόδρομων;