«Ατσαλώνεται» ο ελληνικός «τίγρης»

16:51 12/5/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του Βαγγέλη Δουράκη

Τα «ρέστα» τους στην Ελλάδα φαίνεται να «ποντάρουν» πια πιστωτές και διεθνής κοινότητα: μια χώρα που αποτέλεσε τον «πειραματικό σωλήνα» για όλες τις πιθανές και απίθανες «συνταγές» εξόδου από την κρίση, όπως όλα δείχνουν, συνιστά πλέον το «στοίχημα» αναγέννησης μιας οικονομίας μέσα από τις στάχτες της και μετατροπής της σε «τίγρη» κόντρα σε όλα τα δεδομένα… Λίγο πριν από την έναρξη της τουριστικής σεζόν, την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών,

την υλοποίηση του σχεδίου μαζικών αποκρατικοποιήσεων και, φυσικά, πριν από τις γερμανικές εκλογές, η Ελλάδα έχει βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος εισπράττοντας μόνον καλά λόγια. Από «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης δεν αποκλείεται πολύ σύντομα να χαρακτηριστεί «τίγρης» της οικονομίας, συνιστώντας υπόδειγμα για όλες τις άλλες χώρες που αργά αλλά σταδιακά «βουλιάζουν» στην κρίση.

Κομισιόν, ΔΝΤ, η ίδια η Μέρκελ, ο αμερικανικός Τύπος και πολλοί άλλοι μόνο καλά λόγια έχουν να πουν για την Αθήνα, με «φόντο» και το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Κίνα και εφόσον έχουν προηγηθεί αλλεπάλληλα ραντεβού του Γ. Στουρνάρα με επενδυτές από αραβικές χώρες, Κινέζους και άλλους…

Με φόρα

Η προσδοκία είναι η Ελλάδα να μπει φουριόζα στην επόμενη χρονιά, με πρωτογενή πλεονάσματα σε δημοσιονομικό επίπεδο και, ει δυνατόν, με ακόμη και ισοσκελισμένο το εμπορικό της ισοζύγιο, ένα κοκτέιλ ικανό –εάν μπολιαστεί με νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους (από τον δημόσιο τομέα)– να πυροδοτήσει μια… εκρηκτικών ρυθμών ανάπτυξη για τη χώρα. Δεν είναι τυχαίο ότι, ενώ για ολόκληρη την Ευρώπη η Κομισιόν εκτιμά πως τα πράγματα θα είναι λίγο έως πολύ «μαύρα», βλέπει την Ελλάδα να πηγαίνει κόντρα στο «ρέμα». Στις εαρινές της προβλέψεις εμφανίζεται περισσότερο αισιόδοξη για την Ελλάδα σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, για την οποία οι εκτιμήσεις αναθεωρήθηκαν επί τα χείρω.

Ετσι, γίνεται λόγος για ύφεση 4,2% του ΑΕΠ το 2013 (αντί 4,4% στην προηγούμενη έκθεση) και έλλειμμα στο 3,8% (αντί 4,6% του ΑΕΠ). Βλέπει πρωτογενές πλεόνασμα φέτος και ανάκαμψη της οικονομίας κατά 0,6% του ΑΕΠ το 2014. Ζοφερές, όμως, είναι οι εκτιμήσεις για την ανεργία, η οποία θα διαμορφωθεί στο 27% φέτος και στο 26% το 2014 (αντί 25,7% προηγουμένως). Αντιθέτως, μαύρα είναι τα μαντάτα για την Ευρώπη, όπου η ύφεση προβλέπεται ότι θα είναι μεγαλύτερη του αναμενόμενου φέτος, ενώ τα ελλείμματα θα μειωθούν με βραδύτερο ρυθμό.

Υπέρβαση

Για πρόοδο της Ελλάδας στην υπέρβαση μεγάλων προβλημάτων εν μέσω «πολύ σοβαρής και κοινωνικά επίπονης ύφεσης» μιλά και το ΔΝΤ στην έκθεση μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του ταμείου στην Ελλάδα. Παρά βεβαίως τις επισημάνσεις που κάνει για τη φοροδιαφυγή, τις τιμές στην αγορά, και άλλα συνήθη «αγκάθια», επαναλαμβάνει το αίτημα για νέα μείωση του χρέους, σημειώνοντας με έμφαση την «υπόσχεση» που έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι εταίροι προς την Ελλάδα.

Φειδωλή η Γερμανίδα καγκελάριος, κινούμενη, όμως, στο ίδιο μήκος κύματος, εξέφρασε την ικανοποίησή της για τα μέτρα που έχει λάβει η Ελλάδα και σημείωσε πως έχει κάνει πολλά για να ανταποκριθεί στους στόχους που έχει θέσει η τρόικα. Φυσικά, υπάρχει και ο αμερικανικός Τύπος και, εν προκειμένω, η WSJ: Βλέπει ως ενθαρρυντικά σημάδια τις «απολύσεις στο Δημόσιο, την επίσπευση των μεταρρυθμίσεων με αφορμή την πώληση του ΟΠΑΠ, την επιστροφή καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, αλλά και το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος έχει αρχίσει να ρυθμίζει τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς τους ιδιώτες».

Και επισημαίνει: «Εάν η χώρα μπορέσει να υλοποιήσει το πρόγραμμα εξυγίανσης, τότε υπάρχει το ενδεχόμενο νέας ελάφρυνσης από το χρέος. Το ΔΝΤ τάσσεται ήδη υπέρ […], οι σύνθετοι πολιτικοί συσχετισμοί δυνάμεων στην Ευρωζώνη, όμως, δείχνουν ότι αυτό θα αργήσει ακόμη. Σε γενικές γραμμές, πάντως, η Ελλάδα θέτει τα θεμέλια τόσο για την ανάπτυξη όσο και για λιγότερα χρέη. Εάν επιτύχει και στα δύο, τότε αυτό θα ήταν μια εκ βάθρων αλλαγή».

Το κρίσιμο χρονικό διάστημα

Σε κάθε περίπτωση, εάν το «μαγείρεμα» πετύχει, θα φανεί τους επόμενους μήνες, καθώς εκείνο που εμφανίζεται ως δεδομένο είναι ότι η Ελλάδα θα έχει μια οριακή αύξηση ρυθμών ανάπτυξης, με παράλληλη σταθεροποίηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα.