Χορεύοντας με τους λύκους της… δυσπιστίας

Η Ελλάδα δεν θέλει να αλλάξει. Το πολιτικό σύστημα της χώρας, ζητά δανεικά για να χρηματοδοτήσει από την αρχή το υφιστάμενο, αποτυχημένο πολιτικό, κοινωνικό και παραγωγικό μοντέλο της χώρας.

Ζητά δανεικά για να επιδοτήσει τους αγρότες της για να παράγουν τις ίδιες ακριβώς καλλιέργειες ακόμη κι αυτές που από το 2015 δεν θα χρηματοδοτούνται πια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.Θέλει να δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις σ’ εκείνες τις κατηγορίες των εργαζομένων που μέχρι σήμερα δεν παρήγαγαν ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες.Θέλει
να χαϊδέψει τα αυτιά των συντεχνιών για να συντηρηθεί το ίδιο πελατειακό κράτος.Η Ελλάδα ψηφίζει νόμους κατά της φοροδιαφυγής, νομοθετεί παράλογες και αμφιλεγόμενες διατάξεις που ποτέ δεν εφαρμόζονται.Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι μια πραγματικότητα.Στο ερώτημα αν το πρωτογενές πλεόνασμα είναι μια διατηρήσιμη πραγματικότητα, ουδείς μπορεί να απαντήσει.

Το πολιτικό σύστημα δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον, παρά μόνο για το παρόν μέχρι τις εκλογές του Ιουνίου. Αντιθέτως, οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν θέλουν απλά να λυθεί το χρηματοδοτικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, αλλά το διαρθρωτικό. Κι αυτό γιατί οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα κληθούν πάλι να πληρώσουν για τις ανισορροπίες της ελληνικής οικονομίας…

Σύμφωνα με την μελέτη του ΟΟΣΑ την οποία όλοι κατακεραυνώνουν αλλά ουδείς έχει να παρουσιάσει μιαν άλλη εναλλακτική πρόταση, το όφελος για την ελληνική οικονομία, από την άρση των κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό φθάνει τα 5,6 δισ. ευρώ.Τα εμπόδια αυτά εντοπίζονται στον κλάδο των τροφίμων (φρέσκο γάλα), στο λιανεμπόριο (συναλλαγές Κυριακής), στα φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής, στον τουρισμό και τέλος στη διαφήμιση.

Στην Ελλάδα όμως επιμένουμε να συζητούμε για το χρηματοδοτικό κενό και τα μέτρα για τη βιωσιμότητα του Χρέους, αδιαφορώντας για τις μεταρρυθμίσεις.

Η στάση αυτή της Ελλάδας, δημιουργεί έναν φράκτη δυσπιστίας στις Βρυξέλλες, τη Φραγκφούρτη και την Ουάσιγκτον. Όσον αφορά το ΔΝΤ, το μόνο που ενδιαφέρει την ηγεσία του είναι η διευθέτηση του χρέους.

Η Ελλάδα έχει να εισπράξει τη δόση του Δεκεμβρίου 2013, ύψους 4,9 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 3,1 δισ. ευρώ προέρχονται από τη ευρωζώνη και 1,8 δισ. ευρώ, από το ΔΝΤ. Για το πρώτο τρίμηνο του 2014 ήταν προγραμματισμένη η εκταμίευση μιας ακόμη μεγάλης δόσης ύψους 9,2 δισ. ευρώ, προερχόμενη κατά 5,7 δις. ευρώ, από την ευρωζώνη και κατά 3,5 δισ. ευρώ, από το ΔΝΤ.

Οι Ευρωπαίοι είναι πρόθυμοι να προχωρήσουν στην εκταμίευση του δικού τους μέρους των δόσεων αλλά το ΔΝΤ θα καθυστερήσει μέχρι να λήξουν οι συζητήσεις για τη βιωσιμότητα του Χρέους. Όμως χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ τα κεφάλαια δεν επαρκούν για να καλύψουν τις λήξεις των ομολόγων οι οποίες μέχρι το τέλος Μαΐου αγγίζουν τα 11 δισ ευρώ.

Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι για να λυθούν ορισμένα τεχνικά ζητήματα (όπως π.χ. η ανανέωση των «ομολόγων Αλογοσκούφη») θα πρέπει οι Βρυξέλλες να πεισθούν ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να αλλάξει και όχι να διατηρήσει το σημερινό (ANTI)παραγωγικό και (ANTI)κοινωνικό της μοντέλο…

The post Χορεύοντας με τους λύκους της… δυσπιστίας appeared first on Paraskhnio.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα