Ευκαιρία ή παγίδα;

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ο Μάθιου Νίμιτς επανέκαμψε με ιδέες για λύση στο Σκοπιανό. Θα μπορούσε να είναι, «μια μέρα ακόμη στο γραφείο» για τον Σλαβογενή Αμερικανό διπλωμάτη – αλλά δεν είναι . Και μπορεί πηγές του υπουργείου εξωτερικών να κάνουν λόγο για «καλό κλίμα και αναγνώριση της αξιοπιστίας της Ελλάδας» κατά τη συνάντηση της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας με τον Μάθιου Νίμιτς, αλλά το πλαίσιο των ζυμώσεων δεν είναι ίδιο με πριν.

Ο Έλληνας

πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει ταυτίσει την πολιτική του διαδρομή με το Σκοπιανό και η λύση με βάση το ιστορικό δίκαιο συνιστά, για αυτόν, σίγουρα υψηλή προτεραιότητα. Από αυτήν την άποψη μπορεί να έχουμε μπροστά μας μια ευκαιρία που διανθίζεται κι από την παρουσία τριών κομμάτων στην κυβέρνηση, αλλά κι από το ότι αν ο κ. Τσίπρας εξοβελίσει τις ανιστόρητες «ανορθογραφίες» από το κόμμα του μπορεί να αποτελεί έναν πόλο συνεννόησης.

Είναι όμως πιθανό να βρισκόμαστε και προ μιας χαώδους παγίδας. Και τούτο γιατί ναι μεν ο αδιάλλακτος Νικόλα Γκρούεφσκι περιδυνίζεται σε μια εσωτερική κρίση που μοιάζει με λαβύρινθο, αλλά και η κρίση που έχει βαρύνει τον δικό μας ουρανό δεν συστήνεται ως ασφαλής αφετηρία. Και τούτο, διότι οι έξωθεν πιέσεις που ασκούνται σε άλλα επίπεδα στην Ελλάδα, είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε ένα αθέμιτο παζάρι, το οποίο πρέπει να προσέξει η κυβέρνηση.

Γιατί είναι πιθανό το αντάλλαγμα που εμείς θα δώσουμε να είναι απολύτως ουσιαστικό και να αφορά για παράδειγμα την αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου μας, ενώ τα οφέλη να είναι χρήσιμα μόνο για πρόσκαιρη επικοινωνιακή αξιοποίηση.

Keywords
Τυχαία Θέματα