Ένα αληθινό fight club στην καρδιά της Μόσχας – Ωμή βία και μαθήματα σκληραγώγησης

20:53 16/8/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Η Λέσχη «Πυγμαχίας και Αυτοάμυνας» Ronin Family αποδεικνύει χαρακτηριστικά πως στη Ρωσία φαίνεται πως είχαν πάρει πολύ στα σοβαρά το Fight Club του David Fincher…

Δυστυχώς, αυτό δεν εκπλήσσει και κανέναν ιδιαίτερα, γράφει η Lifo, αν αναλογιστούμε την έξαρση βίας που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια στην χώρα, με ομάδες ακροδεξιών να βασανίζουν επανειλημμένα

ομοφυλόφιλους, και με έναν συντηριτικό πρόεδρο να προωθεί το πρότυπο ενός macho τσαμπουκαλεμένου ηγέτη. Τέλος πάντων.

Πίσω στο 2008, δύο μέλη μιας underground πυγμαχικής λέσχης, όπου οι συμμετέχοντες πάλευαν με γυμνά χέρια ( bare-knuckle), αποφάσισαν να ανοίξουν το δικό τους “γυμναστήριο” – boot camp στο οποίο με μία συνδρομή 900 δολαρίων κάθε ‘μαλθακός’ άντρας θα μπορούσε να λάβει μαθήματα πάλης και σκληραγώγησης για μία ολόκληρη εβδομάδα… Η Λέσχη Ronin Family μόλις είχε γεννηθεί, και σκοπός της ήταν να ‘κάνει άντρες’ όσους τολμούσαν να εγγραφούν στο σκληρό πρόγραμμα του Gary—Igor Lunyakov— και του Razor—Anton Rudakov.

Η φωτογράφος και κινηματογραφίστρια Maria Turchenkova πέρασε μία εβδομάδα στη αλλόκοτη αυτη, βίαιη, λέσχη καταγράφοντας τα πάντα.. Τo κύριο διαφημιστικό σλόγκαν του Ronin Family ήταν ένα τσιτάτο που ακροβατούσε ανάμεσα σε ατάκες από το Trainspotting και το Fight Club: “Δεν είστε αυτό που έχετε. Δεν είστε η δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ή ο τραπεζικός σας λογαριασμός. Εάν θέλετε να αλλάξετε τη ζωή σας, να βρείτε τον πολεμιστή μέσα σας και να νικήσετε τον εσωτερικό σας εχθρό, γραφτείτε στο επόμενο μάθημα!” Για να γραφτεί κάποιος στα μαθήματα του Anton και του Razor θα έπρεπε πρώτα να παρουσιάσει ένα πιστοποιητικό υγείας, και να περάσει από μία ειδική συνέντευξη όπου οι υπεύθυνοι της λέσχης ήλεγχαν αν κάποιος ήταν στα… καλά του, και δεν επρόκειτο για κάποιον βίαιο ψυχοπαθή…

Τα μαχαίρια που φαίνονται στις εικόνες ήταν ξύλινα. Οι συμμετέχοντες δέχονταν, αρχικά, ψυχολογικό εξευτελισμό, ώστε να πεισμώσουν και να ‘νικήσουν τους εσωτερικούς τους φόβους’. Έτσι μόνο θα μπορούσαν να πιστέψουν πραγματικά στον εαυτό τους. H συντριπτική πλειοψηφία ήταν πετυχημένοι άντρες (business men κι επιχειρηματίες ) στα 30 τους… Μετά από κάποια χρόνια λειτουργίας, και αφού γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, οι δύο συνεργάτες διαφώνησαν πάνω στην πρακτική που θα έπρεπε να εφαρμόζεται στην Λέσχη τους, και τελικά έκλεισαν – πριν λίγο καιρό- οριστικά το Ronin Family.

Παρά το ακραίο της υπόθεσης, η Turchenkova υποστηρίζει πως ο Anton και ο Igor θέλανε πραγματικά να βοηθήσουν όλους αυτούς τους φοβισμένους άντρες που ερχόταν στο γυμναστήριο τους, ενώ μαθαίνουμε ακόμα πως κανένας από τους δυο τους δεν είχε σχέση με τον στρατό… “Η κύρια γραμμή τους ήταν πως όλοι σήμερα παραπονιούνται για την ζωή τους πολύ περισσότερο απ’ όσο δικαιούνται. Μία ματιά στον πραγματικό βίαιο κόσμο, όπου πρέπει να παλέψεις για την επιβίωση σου, θα τους έπειθε για το πόσο προνομιούχοι είναι τελικά…”