Ένα κουλούρι είναι λίγο, πολύ λίγο, για τον Θόδωρο

18:12 2/11/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Καλημέρα σας… Καλά πήγε η πρεμιέρα μας. Επεσε πολύ λουλουδικό (μαραμένες, πάντως, ήταν οι γαρδένιες), ανοίχτηκαν πολλές σαμπάνιες-μαϊμού, υπήρξε μεγάλο κέφι, αλλά από τζίρο άστα να πάνε. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά για να ξοδεύει, αυτό είναι ολοφάνερο. Οι μόνοι που προσποιούνται ότι δεν το αντιλαμβάνονται είναι αυτοί οι άθλιοι τροϊκανοί, οι οποίοι ζητάνε κι άλλα μέτρα.

Προφανώς, θέλουν να μας ξεκάνουν. Μου θυμίζουν τον θλιβερό τοκογλύφο Σάιλοκ, τον οποίο σκιαγράφησε αριστουργηματικά ο Σαιξπήρος. Εμείς ό,τι είχαμε να δώσουμε, μέχρι σήμερα, το δώσαμε. Δεν θα κόψουμε το παραμικρό κομματάκι από

τη σάρκα μας, όπως απαιτούσε ο αιμοδιψής Σάιλοκ από τον Αντώνιο, ο οποίος βρέθηκε σε αδυναμία να επιστρέψει τα δανεικά. Κουφάλες νεκροθάφτες, δεν θα πεθάνουμε. Πάρτε το χαμπάρι. Τέτοια μαντάτα (σχετικά με τους τροϊκανούς) ακούνε κάθε μέρα από τα τηλεκάναλα οι Ελληνες και έχουν κλειδώσει το χαμόγελο στα εσώψυχά τους. Ενδεικτική είναι και μια πρόσφατη έρευνα των Γερμανικών Ταχυδρομείων (σε δείγμα 3.000 Ευρωπαίων), σύμφωνα με την οποία οι Ελληνες είναι ο λιγότερο ευτυχισμένος λαός στην Ευρώπη.

Στον αντίποδα, οι πιο ευτυχισμένοι είναι οι Δανοί. Πόσο αιθεροβάμων είμαι ο τάλας, που συχνά-πυκνά ονειρεύομαι ότι θα ήθελα η χώρα στην οποία ζω (και την υπεραγαπώ) να μοιάσει στο ελάχιστο με έναν επίγειο παράδεισο, όπου όλα θα κυλούν σε ήρεμους και ήπιους ρυθμούς. Συγγνώμη, αλλά ξύπνησα νωρίς. Το όνειρο τελείωσε. Εδώ είναι Ελλάδα, βρε. Δεν υπάρχει περίπτωση να πορευόμαστε χωρίς εντάσεις και συγκρούσεις. Αυτό θέλει ο οργανισμός μας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μαραζώσουμε. Παρακολουθώ, αίφνης, τις λάβρες δηλώσεις (για πολλοστή φορά τις τελευταίες ημέρες) του ομορφόπαιδου της Κουμουνδούρου, Αλέξη. Πολιτικό δολοφόνο ανεβάζει τον πρωθυπουργό, κοινοβουλευτικό λιποτάκτη τον κατεβάζει. Κουβέντες σκληρές και ανοίκειες, οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης. Και δεν θέλω ο παντογνώστης και πανεπιστήμων Σκουρλέτης να αιτιολογήσει τα λεκτικά ατοπήματα, υποστηρίζοντας ότι ο πρόεδρος ομιλεί για «πολιτικό δολοφόνο».

Αυτό που τελικά μένει στον αναγνώστη και τον ακροατή είναι η λέξη «δολοφόνος». Αφήστε, λοιπόν, τις κουτοπονηριές. Σε τα μας, ρε παιδιά, σε τα μας… Παρακολουθώντας, πάντως, τον ογκώδη και χειμαρρώδη Πάγκαλο, ανοίγουν οι ορίζοντές σου και μαθαίνεις πρωτόγνωρα πράγματα. Δεν μιλάω για τα όσα είπε σχετικά με τις παρακολουθήσεις της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα. Σιγά τα λάχανα. Τις δουλειές αυτές τις κάνουν χρόνια οι τυφλοπόντικες των μυστικών υπηρεσιών. Στέκομαι στην αποκάλυψη του Θόδωρου ότι κάθε πρωί, που έπινε τον καφέ του στο υπουργείο, έτρωγε και ένα κουλούρι. Δεν αποκάλυψε, όμως, τι μέγεθος είχε το κουλούρι. Προφανώς, θα ήταν ειδική παραγγελιά σε κάποιον φούρνο της Ελευσίνας.

Χωρίς απρόοπτα, διάβασα ότι έγιναν οι παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή, τι περίμεναν οι βαμπίρ της ενημέρωσης; Να γίνει πάλι τζέρτζελο από κάποιους κουφιοκεφαλάκηδες; Ακόμα και στην εθνική επέτειο θα είμαστε διχασμένοι; Προφανώς, κάποιοι αγνοούν ότι σε τέτοιες ημέρες αποτίνουμε τιμή σε εκείνους οι οποίοι έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα και, παράλληλα, επευφημούμε όλους όσοι συμμετέχουν στις παρελάσεις, που μπορεί να είναι αδέρφια, ξαδέρφια, συγγενείς και φίλοι μας. Αν θέλουμε να αποδοκιμάσουμε τους πολιτικούς, πρέπει να επιλέξουμε άλλους τόπους και άλλους χρόνους. Ενδεχομένως, όμως, κάποιοι πρέπει να πάψουν να ζουν σήμερα με τα ξεπερασμένα οράματα μιας χίμαιρας, η οποία θα είχε στόχο την κατάληψη των θερινών ανακτόρων. Ο αξεπέραστος Μάνος Χατζιδάκης είχε πει ότι «οι Ελληνες μεθύσαμε από τη δόξα που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας». Δυστυχώς, σήμερα, δεν ακούς φωνές ξεχωριστές. Η Ελλάδα δεν φτώχυνε μόνο οικονομικά.

Ο ροκάς

Η στήλη του ροκά απο την εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ που κυκλοφορεί

The post Ένα κουλούρι είναι λίγο, πολύ λίγο, για τον Θόδωρο appeared first on Paraskhnio.gr.