Ετιέ Ρολάν: ELLADA, AGAPI MOY!

ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΡΤΖΗ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

«Δεύτερη μέρα στη Μασσαλία κι ακόμα νιώθω σαν ψάρι έξω από το νερό. Τι είναι όλος τούτος ο κόσμος, όλες οι φωνές, τα χρώματα; Πλήθη ολόκληρα στολισμένα με στρατιωτικές στολές φανταχτερές σαν φτέρωμα παγωνιού πάνε κι έρχονται. Σπάθες, πιστόλες, παράσημα, στρατηγοί, ουσάροι, γλώσσες πολλές ανακατωμένες, Γερμανοί πολλοί, Εγγλέζοι, Γάλλοι, άκουσα και για Δανούς και Ελβετούς, πλήθος μέγα που συγχρωτίζεται με τους ναύτες των καραβιών και παζαρεύει τιμή. Πού πάνε όλοι αυτοί; Στην Ελλάδα.» 
Στο μυθιστόρημά

του «Η Αηδονόπιτα» ο Ισίδωρος Ζουργός αποτυπώνει με τον πιο παραστατικό τρόπο τον υπερβάλλοντα ζήλο όλων εκείνων των Ευρωπαίων εραστών του πνεύματος της αρχαίας Ελλάδας, οι οποίοι, αναγνωρίζοντας τη συμβολή τού έθνους αυτού στον πολιτισμό παγκοσμίως, σπεύδουν να καταφθάσουν στην επανασταστημένη Ελλάδα για να πολεμήσουν δίπλα στους αγωνιστές και να πεθάνουν μαζί τους. Τέτοια αγάπη και αυτοθυσία όχι απλώς από μια χούφτα ρομαντικούς ανθρώπους αλλά από ένα διαρκώς αυξανόμενο πλήθος που δημιούργησε το γνωστό φιλελληνικό κίνημα για το οποίο η σύγχρονη ελληνική Ιστορία έχει αφιερώσει ολόκληρα κεφάλαια εξυμνώντας τα έργα τους. Βύρωνας, Ντελακρουά, Ουγκό και άλλοι από διάφορους καλλιτεχνικούς χώρους φιλοτέχνησαν έργα που παρουσίασαν τον αγώνα των Ελλήνων ως αγώνα του πολιτισμού ενάντια στη βαρβαρότητα και παρακινούσαν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη που με τη σειρά της επηρέασε και τους Ευρωπαίους ηγέτες της εποχής που από πολέμιοι του ελληνικού αγώνα σύντομα έγιναν υπέρμαχοι και προστάτες… με το αζημίωτο βέβαια. Το φιλελληνικό πνεύμα δεν ήταν απλώς ένα φαινόμενο του 19ου αιώνα. Ο πίνακας του Πικάσο που έγινε γνωστός στο ευρύ τουλάχιστον ημιμαθές –χάρη στις… μελετημένες εδώ και χρόνια πολιτικές για την Παιδεία– κοινό, όταν εκλάπη πρόσφατα από την Εθνική Πινακοθήκη του Πικάσο αποτελεί ένα δείγμα της δωρεάς Γάλλων καλλιτεχνών και διανοούμενων με έργα τους προς τον ελληνικό λαό ως δείγμα σεβασμού για τη γενναία στάση του και την ηρωική του αντίσταση κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής. Η τιμητική αυτή δωρεά είναι γνωστή ως Hommage à la Grèce.

Παγκοσμιοποίηση
Το φιλελληνικό πνεύμα δείχνει και σε αυτή την εποχή της παγκοσμιοποίησης, που το χρήμα έχει αναδειχθεί ως το υπέρτατο αγαθό καταπατώντας κάθε είδους αρχές και αξίες, έτοιμο να καταβροχθίσει ολόκληρα έθνη και ότι εξακολουθεί να έχει αντανακλαστικά. Σε αυτή, λοιπόν, τη δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα βλέπουμε το φιλελληνικό κίνημα να απλώνεται και να παίρνει τέτοιες διαστάσεις που μόνο γραφικούς δεν θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε όσους ισχυριστούν ότι η υποστήριξη στην Ελλάδα συνέβαλε στην εν μέρει αλλαγή στάσης των σκληρών της Ευρώπης για την περίπτωση της χώρας μας. 
«ELLADA AGAPI MOY» ήταν ο τίτλος του κειμένου του Ετιέ Ρολάν, παλαιού διευθυντή του γαλλικού σχολείου των Αθηνών, επίτιμου καθηγητή ελληνικής αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο της Γαλλίας Paris I Panthéon-Sorbonne, με το οποίο απαντά σε όσους ακόμη και συμπατριώτες του δημοσιογράφους αντιμετωπίζουν την Ελλά

Keywords
Τυχαία Θέματα