Η Ελλάδα που θέλουμε

Τις τελευταίες ημέρες βαλλόμαστε έντονα από εικόνες που καταδεικνύουν την αποσταθεροποίηση της κοινωνίας. Εικόνες που σοκάρουν με θύμα έναν νέο άνθρωπο. Είναι όμως αυτή η Ελλάδα που θέλουμε για τα παιδιά μας;

Σε εποχές που τα πάντα αλλάζουν γύρω μας και οι συνέπειες της κρίσης είναι διάχυτες στο οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί ως κοινωνία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε πρωτόγνωρες προκλήσεις. Η δυσάρεστη πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε πλέον είναι

κοινή για όλους και η ανάγκη για αλλαγή προς ένα καλύτερο αύριο με μια πιο γερή βάση για τα παιδιά μας είναι υποχρέωση.

Οι πολίτες στις εκλογές επέλεξαν την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο κι έχουν υποστεί σκληρές θυσίες. Όσοι εμπλεκόμαστε με τα κοινά δεν δικαιούμαστε να το ξεχνάμε ποτέ.

Σε αυτό το χρονικό διάστημα πολλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει. Οι κόποι μας αρχίζουν να αποδίδουν. Η εικόνα της χώρας διεθνώς, καθώς και ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν οι εταίροι μας έχει αλλάξει. Στο εσωτερικό, απαραίτητες μεταρρυθμίσεις συντελούνται και τα αποτελέσματα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και κυρίως η ένδειξη πως θα επιτύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα δικαιώνουν την επιλογή των πολιτών για μία διακυβέρνηση με στόχο τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.

Δυστυχώς όμως, την ώρα που η πλειοψηφία των πολιτών επέλεξε την υπεύθυνη στάση, κάποιοι λαϊκίζουν απρόκλητα τάζοντας λύσεις ανύπαρκτες δημιουργώντας σύγχυση στους πολίτες σχετικά με τις προσδοκίες τους. Επιλέγουν να παίξουν με την ανάγκη των πολιτών για την επιστροφή στην ανάπτυξη, υποσχόμενοι λύσεις μαγικού ραβδιού, σαν να μην έφτασε ποτέ η χώρα σχεδόν στην χρεωκοπία.

Ο ατέρμονος λαϊκισμός όμως, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συνέπειες. Επιφέρει καίρια πλήγματα στην κοινωνική συνοχή και ισορροπία. Αναπόφευκτα φτάνουμε να βιώνουμε ακραίες καταστάσεις που μέχρι πρότινος ήταν ξένες για την ελληνική κοινωνία, για την ελληνική οικογένεια.

Σε μία εποχή έντονων οικονομικών και κυρίως κοινωνικών προκλήσεων όμως, καλούμαστε όλοι να διατηρήσουμε την δέουσα ισορροπία. Την ευθύνη γι αυτό την έχει η κυβέρνηση, μα την ουσιαστική εγκαθίδρυση κι εφαρμογή της μπορεί να την επιτύχει μονάχα η κοινωνία.

Η Ελλάδα που θέλουμε για τα παιδιά μας είναι ένα κράτος δικαίου και ίσων ευκαιριών. Είναι ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες και παρέχει ασφάλεια, χωρίς να νιώθει ο πολίτης πως πρέπει να στραφεί σε παρακρατικές οργανώσεις. Είναι ένα κράτος με έναν δημόσιο τομέα λειτουργικό, αποδοτικό κι όχι απαρχαιωμένο. Ένα κράτος το οποίο θα προσφέρει άριστες συνθήκες σταθερότητας για προσέλκυση επενδύσεων. Ένα κράτος που θα προσφέρει σύγχρονη δημόσια δωρεάν Παιδεία στα παιδιά μας, γνωρίζοντας πως τα χρήματα από την φορολόγηση των πολιτών δεν θα πάνε χαμένα. Ένα κράτος με σαφή στρατηγική στον τομέα του Τουρισμού ως τομέα βαριάς βιομηχανίας και προσέλκυση τουριστών όλο τον χρόνο κι όχι μόνο τη θερινή περίοδο. Ένα κράτος που τα παιδιά μας θα μπορούν να μείνουν να εργαστούν εδώ, δημιουργώντας μια ισχυρή παραγωγική δύναμη.

Αυτή την Ελλάδα θέλουμε και πιστεύω βαθιά πως μπορούμε να τα καταφέρουμε για το καλό της πατρίδας μας.

*της Άννας Καραμανλή

Βουλευτή ΝΔ Β’ Αθηνών

Keywords
Τυχαία Θέματα