Η “Οδύσσεια” ενός αποκλεισμένου

Σκηνές θρίλερ, μια μέρα που μοιάζει να μην ξημέρωσε ποτέ και οι κάτοικοι της πρωτεύουσας σαν εγκλωβισμένοι “κομπάρσοι” ενός εφιαλτικού παραμυθιού. Ορμητικοί χείμαρροι “επιθετικών” νερών απειλούν κάθε σκέψη για έξοδο από την ασφάλεια του σπιτιού. Οι δρόμοι μεταφέρουν βίαια τη σκέψη στη Βενετία και οι εικόνες με τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τη μεταφέρουν απο κει ακόμα πιο βίαια σε μια υποβαθμισμένη χώρα της Λατινικής Αμερικής.

Ατελείωτα ατσάλινα φίδια από αυτοκίνητα απλώνονται στις γειτονιές της Αθήνας, ενώ

φωνές οργής ανακατεύονται με την απόγνωση των οδηγών. Την ίδια ώρα, οι υπόνομοι “χάσκουν” επιτείνοντας το πρόβλημα και ξερνώντας ατελείωτους όγκους από βρωμόνερα. Αυτή η εικόνα που θα ήταν ίσως πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα, ο οποίος καταδιώκεται από την παράνοια της καταστροφής, αυτή η πραγματικότητα των απεγνωσμένων και ανήμπορων πολιτών που δεν ξέρουν προς ποια μεριά να καταλογίσουν ευθύνες, δίνει την εντύπωση πως τελικά ίσως να είμαστε πολύ πιο πίσω ακόμα και από το σημείο που φανταζόμαστε.

Οι αρμόδιοι, στέλνουν τηλεοπτικώς μηνύματα αυτοπροστασίας των πολιτών. Δεν ξέρω αν αυτά είναι αποτελεσματικά, όμως ένα πράγμα έχω να πω ως όμηρος της οργής της φύσης όπως και πολλοί άλλοι· αυτά τα απολύτως ακραία, για τα τελευταία χρόνια, καιρικά φαινόμενα θα καταλήξουν σε μικρές ή μεγάλες ανθρώπινες τραγωδίες αν αφενός οι πολίτες δεν κρατήσουντην ψυχραιμία τους κι αφετέρουν αν οι αρμόδιοι δε σταθούν στο ύψος της ευθύνης τους. Ας μας βοηθήσει ο Μεγαλοδύναμος ή η καλή μας τύχη αφού οι αρμόδιοι αδυνατούν.

Keywords
Τυχαία Θέματα