Η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ξεσπά μέσω του «Π»

Ένας τεράστιος όγκος υποθέσεων, φάκελοι κρίσιμοι που στο παρελθόν κάποιοι από αυτούς παρέμεναν κλειστοί και σκονισμένοι, υποθέσεις από τις οποίες περνά η ίδια η κάθαρση της κοινωνίας, βρίσκονται στα γραφεία των δικαστών. Οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης σηκώνουν στις πλάτες τους πια διπλό βάρος. Από τη μια, είναι το αποκούμπι του πολίτη για πιο δίκαιη και πιο ισορροπημένη πραγματικότητα. Από την άλλη, είναι στα χέρια τους αυτή καθεαυτή η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους θεσμούς.

«Η πολιτεία άφησε τους δικαστές στην τύχη τους»

Σήμερα, λοιπόν, που βαριά ονόματα λογοδοτούν

και έχουν τον φόβο των συνεπειών του νόμου, τώρα που οι δικαστές παίρνουν πρωτοβουλίες και για την αποβολή της κακής μειοψηφίας από το σώμα τους, μια συζήτηση με την πρόεδρο της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων, κ. Βασιλικής Θάνου, είναι εξαιρετικά χρήσιμη και αποκαλυπτική. Πολλώ δε μάλλον, που η τρόικα φέρεται αποφασισμένη να ανοίξει μέτωπο με αυτό το ζωντανό και πολύτιμο κύτταρο της κοινωνίας που, πάντως, αντιμετωπίζει καθημερινά ένα πλήθος προβλημάτων αγωνιζόμενο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Η κα. Θάνου, μιλώντας στο «Π», λέει τα πράγματα «έξω από τα δόντια», αποτυπώνοντας μια προβληματική κατάσταση και εντός «των ναών της Θέμιδος». Σύμφωνα με την κα Θάνου, «είναι προφανές ότι τόσο η λειτουργία της Δικαιοσύνης όσο και η ζωή των δικαστών έχει επηρεαστεί και, μάλιστα, σημαντικά στην Ελλάδα του μνημονίου. Μιλά όχι μόνο για μισθολογικά ή οικονομικά προβλήματα, αλλά και για έλλειψη στοιχειώδους υποδομής, που κάνει τη ζωή και τη λειτουργία του δικαστή να φαντάζει ένας μικρός… Γολγοθάς.

Όπως εξομολογείται η κα Θάνου, «είναι μερικές φορές που ο δικαστής δεν έχει ούτε καν γραμματειακή υποστήριξη. Είναι, λοιπόν, λογικό με τον όγκο των υποθέσεων που έχουν να υπάρχουν δυσλειτουργίες. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι όλη αυτή η μεταβολή της κοινωνικής ισορροπίας που έχει επιφέρει το μνημόνιο μεταφέρεται συχνά στις αίθουσες των δικαστηρίων. Το γιατί είναι απλό. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά απότοκα της κοινωνικής, οικονομικής, αλλά και πολιτιστικής και ηθικής κρίσης που περνάμε είναι η αύξηση της εγκληματικότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι φάκελοι στα γραφεία και στα συρτάρια μας να θυμίζουν μικρά… βουνά».

Η εικόνα που μας περιγράφει η κα. Θάνου είναι ένα παζλ προβλημάτων, ελλείψεων και ανθρώπινα αργών αντανακλαστικών από τον δικαστή. Επιπλέον, μας τονίζει ότι έχουμε να κάνουμε με έναν κλάδο που έχει και οικονομικό πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά, όπως λέει η κ. Θάνου, οι δικαστές δεν έχουν καμία ποιοτική έκπτωση. «Κρίνουν με ευθυκρισία και ακεραιότητα, εφαρμόζοντας μέχρι κεραίας την αρχή ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του νόμου όποια θεσμική θέση ή ρόλο ή περιουσία και αν έχουν».

Όταν τη ρωτάμε για το τι έφταιγε σχετικά με τις καθυστερήσεις στην απόδοση της Δικαιοσύνης ή το φρενάρισμα μεγάλων ή μικρών επενδύσεων, που υπήρχαν ως προβλήματα και πολλά χρόνια πριν από το μνημόνιο, η φωνή της αποκτά οργισμένη χροιά: «Ο δικαστής έχει ελάχιστη ευθύνη γι’ αυτό. Η πολιτεία είχε εγκαταλείψει τη Δικαιοσύνη στην τύχη της». Σημειώνει, δε, ευθέως ότι «υπήρξαν και περιπτώσεις παρέμβασης υψηλών προσώπων σε υποθέσεις, παρέμβαση την οποία η πλειοψηφία των δικαστών, που είναι καλοί δικαστές, δεν ελάμβανε ποτέ υπόψη».

Σε αυτή, όμως, την επιχειρηματολογία έρχεται το αντεπιχείρημα της προ ετών αποκάλυψης παραδικαστικού κυκλώματος, η οποία σύμφωνα με την κα Θάνου αντικρούεται με το ότι «η ίδια η Δικαιοσύνη ενεργοποίησε εκείνη την εποχή άμεσα μηχανισμούς αυτοκάθαρσης. Τους κακούς τους αποβάλλουμε μόνοι μας».

Η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων φέρνει στη συζήτησή μας το παράδειγμα του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο ο Άρειος Πάγος αποφάσισε ομόφωνα ότι είναι υπόλογος κάποιων επιλογών. Και είναι αρχή της Δικαιοσύνης το να βλέπει με το ίδιο μάτι όλους τους πολίτες και γι’ αυτό και η σπουδή που παρατηρείται τελευταία να λογοδοτούν για διάφορες υποθέσεις κορυφαίοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, δεν πρέπει να μας κάνει καμία εντύπωση. Άλλωστε, όπως λέει η κ. Θάνου, «ο δικαστής ζει, εργάζεται και περπατάει μέσα στην κοινωνία, με αποτέλεσμα να εισπράττει και τα μηνύματα και τα αιτήματα των πολιτών».

Σήμερα, δηλαδή, είναι η εποχή που ο πολίτης, ο οποίος δυσκολεύεται, πιέζεται και ασφυκτιά, ζητά περισσότερη δικαιοσύνη έναντι των ισχυρών που άλλοτε φαίνονταν να βρίσκονται στο απυρόβλητο. Ήταν, όμως, έτσι; Η κα Θάνου απαντά αρνητικά, φανταζόμαστε τουλάχιστον, ως προς την πρόθεση και τη διάθεση του δικαστή. Την ίδια ώρα, η πρόεδρος των δικαστών λέει ότι το γεγονός «πως ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης προέρχεται από τα σπλάχνα του δικαστικού σώματος, αν και δεν επηρεάζει λειτουργικά τη συνείδηση των δικαστικών λειτουργών, είναι μια πραγματικότητα με θετικό πρόσημο, αφού ο σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης γνωρίζει τα προβλήματα του κλάδου από μέσα».

Είναι δεδομένο πως αυτή η συζήτηση που δημοσιοποιείται με την άδεια της κα Θάνου αποτελεί ένα ηχηρό μήνυμα. Ότι το σώμα της τρίτης εξουσίας «πονά» σε πολλά επίπεδα, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα σήμα ότι πλέον οι δικαστές δεν είναι διατεθειμένοι να χαριστούν. Αποτυπώνει, δε, σε μεγάλο βαθμό τόσο τα προβλήματα που είχε η Δικαιοσύνη για χρόνια όσο και τα επιπρόσθετα προβλήματα που της δημιουργούσαν άνθρωποι που, αξιοποιώντας την ισχύ τους, επιχειρούσαν να στρεβλώσουν την ίδια την αποστολή της.

Πηγή: fosphotos.com/Παναγιώτης Τζάμαρος

The post Η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ξεσπά μέσω του «Π» appeared first on Paraskhnio.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα