Ιδού γιατί πονάμε όταν αγαπάμε!

00:30 25/7/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Όποιος έχει νιώσει την καρδιά του να ραγίζει από ερωτική απογοήτευση, ξέρει καλά πόσο πονάει η αγάπη – και δικαίως, σύμφωνα με νέα ευρήματα, που υποδεικνύουν την «ορμόνη της αγάπης» ως τον κύριο υπαίτιο.

Η ορμόνη αυτή είναι η οξυτοκίνη, η οποία αποκαλείται ορμόνη της αγάπης επειδή «δένει» τις μητέρες με τα μωρά τους, τους ερωτικούς συντρόφους μεταξύ τους και γενικότερα αποτελεί την χημική αιτία των κοινωνικών δεσμών και τελικά της αγάπης.

Σύμφωνα

με τα νέα ευρήματα, όμως, είναι επίσης υπεύθυνη για τον φόβο και το άγχος του αποχωρισμού και εν τέλει για τον πόνο της αγάπης.

Όπως αναφέρει το webonly.com, η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής Feinbergτου Πανεπιστημίου Northwestern, στο Σικάγο, έδειξε ότι μία από τις λειτουργίες της οξυτοκίνης είναι να ενισχύει τις κοινωνικές αναμνήσεις σε μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.

Όταν μία εμπειρία είναι επώδυνη ψυχικά ή/και σωματικά, η οξυτοκίνη ενεργοποιεί ένα τμήμα του εγκεφάλου που εντείνει την ανάμνησή της, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nature Neuroscience».

Το εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι η ίδια ορμόνη που «γεννά» την ευτυχία της αγάπης, κρύβεται πίσω από την επώδυνη ανάμνηση μιας σχέσης που τελείωσε άδοξα – και η οποία μοιάζει να αντιστέκεται σθεναρά στον χρόνο.

Η μελέτη έδειξε ακόμα ότι η οξυτοκίνη αυξάνει την επιρρέπεια στον φόβο και το άγχος όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με στρεσογόνες καταστάσεις, ενώ μπορεί να αυξήσει το άγχος και τον φόβο για στρεσογόνα γεγονότα που ενδέχεται να συμβούν στο μέλλον.

Πρακτικά, το εύρημα αυτό εξηγεί γιατί νιώθουμε ανασφάλεια όταν ανατέλλει μια νέα σχέση και δεν είμαστε σίγουροι ότι ο/η σύντροφός μας μοιράζεται τα συναισθήματά μας.

Όλ’ αυτά τα ευρήματα συνδυαστικά υποδηλώνουν ότι η οξυτοκίνη μπορεί να εκτοξεύσει τα συναισθήματά μας στα ύψη, αλλά και να τα… βουλιάξει στα Τάρταρα.

Σημαίνουν επίσης ότι η ορμόνη της αγάπης μπορεί να κρύβεται πίσω από τα καλύτερα συναισθήματα μιας σχέσης, αλλά και πίσω από την απελπισία της ερωτικής απογοήτευσης.

«Κατανοώντας τον δυαδικό ρόλο του συστήματος της οξυτοκίνης στην πρόκληση ή την ελάττωση του άγχους, αναλόγως με την κοινωνική συνθήκη, μπορούμε να οδηγηθούμε σε θεραπείες με οξυτοκίνη που θα εντείνουν την ευεξία και θα αμβλύνουν τις αρνητικές αντιδράσεις», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Γιελένα Ραντούλοβιτς, καθηγήτρια Διπολικής Διαταραχής στο Τμήμα Ψυχιατρικής & Συμπεριφορικών Επιστημών της Ιατρικής Σχολής Feinberg.