Κινδυνεύουν με αφανισμό οι καρχαρίες!

10:01 5/3/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Πολλά είδη καρχαριών κινδυνεύουν με αφανισμό την επόμενη εικοσαετία εξαιτίας της παράνομης αλίευσής τους. Και αυτό προκύπτει από το συμπέρασμα έρευνας που παρουσιάστηκε ενόψει του συνεδρίου της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών της Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) και λαμβάνει χώρα 3-14 Μαρτίου στην πρωτεύουσα της Ταϋλάνδης, Μπανγκόκ.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, θανατώνονται κάθε χρόνο 100 εκατ. καρχαρίες. Το νούμερο αυτό μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερο, διότι οι αλιείς πολλές φορές αφαιρούν τα πτερύγια από καρχαρίες κάθε είδους , επειδή θεωρούνται

εκλεκτό έδεσμα στη νοτιοανατολική Ασία, και τους ξαναπετούν νεκρούς στη θάλασσα, με αποτέλεσμα οι απώλειες αυτές να μην καταγράφονται στα επίσημα στατιστικά. Ένας ακόμα λόγος θανάτωσής τους είναι η υψηλή περιεκτικότητα του συκωτιού τους σε λιπαρά ω-3, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή συμπληρωμάτων διατροφής.

Από τους υπολογισμούς που περιλαμβάνονται στην έκθεση Αμερικανών και Καναδών επιστημόνων και που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Marine Policy, προκύπτει ότι κάθε χρόνο σκοτώνουν περίπου το 6,4 με 7,9% όλων των ειδών καρχαριών, με το επίπεδο αειφόρου αλιείας να μην ξεπερνά το 4,9%. Μόνο το 2010, ο αριθμός των νεκρών καρχαριών κυμάνθηκε μεταξύ 63 εκατομμυρίων και 273 εκατομμυρίων.

Στο πλαίσιο της έρευνας αυτής μελετήθηκαν 60 είδη καρχαριών. Υποψήφιοι για ένταξη στη Λίστα των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση είναι οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες στη θαλάσσια περιοχή της Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

Ο μεγαλύτερος θηρευτής του κόσμου με ιστορία 16 εκατ. ετών στις θάλασσες του πλανήτη καλύπτεται από την νομοθεσία περί αλιείας από το 1994. Ωστόσο, θεωρείται «παράπλευρη απώλεια» στην αλίευση του ξιφία, της ιππόγλωσσας και του λευκού λαβρακίου στη θαλάσσια περιοχή της Καλιφόρνια και της Μπάχα Πενινσούλα του Μεξικού.

Με τους νέους κανονισμούς, οι αλιείς θα πρέπει να κατέχουν ειδικές άδειες για να κρατούν ως παράπλευρο αλίευμα τους λευκούς καρχαρίες. Οι ρυθμίσεις αυτές θα αφορούν το χρόνο παραμονής των ειδικών διχτυών στο νερό, τον χώρο τοποθέτησής τους, αλλά και τον επιτρεπόμενο μέγιστο αριθμό των αλιευμένων καρχαριών