«Μάρτιν Χάιντεγκερ: Ένας κανονικός Ναζί»

18:23 4/1/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Το τεύχος Ιανουαρίου της «Athens Review of Books» (ARB) είναι αφιερωμένο στον Μάρτιν Χάιντεγκερ. Η ARB δημοσιεύει ένα άκρως αποκαλυπτικό και πυκνό δοκίμιο του Τόμας Σήχαν από το «New York Review of Books» με τίτλο «Μάρτιν Χάιντεγκερ: Ένας κανονικός Ναζί».

Πρόκειται για ένα κείμενο αναφοράς στη διεθνή βιβλιογραφία περί του εν λόγω «φιλοσόφου». Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε, όπως παρατηρεί ο συγγραφέας, «πόσο στενά συνυφασμένη

ήταν η φιλοσοφία του Χάιντεγκερ με την πολιτική του τοποθέτηση. Όπως και πόσο βαθιά και μακρόβια ήταν η αφοσίωσή του στην “εσώτερη αλήθεια και μεγαλοσύνη” του ναζιστικού κινήματος».

Ο Τάσος Γιαννίτσης γράφει για το Κράτος, την Πολιτική και την Οικονομία με φόντο την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Για την αναγκαία επιστροφή της πολιτικής. Για την «άβυσσο μεταξύ της θεωρίας, της πολιτικής και των κατασκευασμάτων που κυκλοφορούν από τους πολλούς οικονομολόγατους που κατακλύζουν τη δημόσια συζήτηση».

Το editorial της ARB έχει τίτλο «Αριστερή υποκρισία». Περιγράφει τι δεν καταγγέλλει η «καταγγελτική» Αριστερά και σε τι συνεργάζεται η «κυβερνώσα». Μια Αριστερά, η οποία απλώς παίζει επί δεκαετίες (με την έννοια του «ρολίστα») τον ρόλο του «επαναστάτη» και του «προστάτη των αδυνάτων», ως μέρος αναπόσπαστο της υποκριτικής παράστασης της μεταπολίτευσης με τίτλο «Η αγαθοεργός Αριστερά». Διαθέσιμο στην ιστοσελίδα: http://www.booksreview.gr/

Η Μερόπη Αναστασιάδου, ο Εργκούν Όζμπουντουν και ο Χρήστος Ροζάκης γράφουν για το σύνδρομο της αντιδιαστολής στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις Μεγάλες Ιδέες των καλών γειτόνων και τη δύσκολη ταύτιση του εθνικού κράτους με τον χώρο του.

Ο Νικόλαος Α.Ε. Καλοσπύρος και ο Σάββας Μιχαήλ γράφουν για το βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη «Η Αδερφή μου».

Ο Πέτρος Μαρτινίδης γράφει για το ψηφιδωτό της γυναικείας χειραφέτησης.

Ο Μίλτος Φραγκόπουλος γράφει για την ελληνική μεταπολεμική και σύγχρονη τέχνη, για το τοπικό και το παγκόσμιο στην τέχνη.

Ο Δημήτρης Καλοκύρης γράφει για τον Μαγικό σουΡεαλισμό (επειδή πάντα η ουρά βρίσκεται πίσω).

Ο Λεωνίδας Λουλούδης γράφει για το πριόν(ι) στο πιάτο.

Η Αντρέα Σροθ γράφει για τον Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ – για την εκταφή των αναμνήσεων που κουβαλούσε μετά την εκδίωξη της οικογένειάς του από τους Μπολσεβίκους, αναμνήσεις τις οποίες ο χρόνος και η ιστορία είχαν προσπαθήσει να θάψουν ζωντανές.

Ακόμη:

Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Κοινοβουλευτισμός και κρίση. Μια επίκαιρη συζήτηση του Μεσοπολέμου
Σωτήρης Ριζάς, Άνοδος ή δοκιμασία της δημοκρατίας; Από δύο παγκοσμίους πολέμους στην εποχή της ευημερίας
Μαρία Αθανασοπούλου, Η περιπέτεια της θηλύτητας ως περιπέτεια της γραφής
Πέτρος Δήτσας, Η βασίλισσα των επιστημών, οι ιχνηλάτες φυσικοί και ο Καστοριάδης
Λίνα Πανταλέων, Οι βλαβερές συνέπειες της εικονολατρίας
Χάρης Βλαβιανός, Ανθολογία Ερωτικής Ποίησης 11
Κώστας Παπαγεωργίου, Μέτρα ύπνου. Νερό δεν υπάρχει. Ποιήματα.

Σχέδιο εξωφύλλου: Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ από τον Κωνσταντίνο Παπαμιχαλόπουλο.

Πηγή: http://www.zougla.gr