Ο στρατός ως κατασταλτικός μηχανισμός

21:05 4/11/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ

Ζούμε πολύ δύσκολες ώρες, ως πολίτες, ως εργαζόμενοι ή άνεργοι, ως έθνος. Το πολιτικό σύστημα έχει απαξιωθεί, η κυβέρνηση παραπαίει και η κοινωνία βρίσκεται στο πρόθυρα έκρηξης. Ο γεωγραφικός μας περίγυρος συγκλονίζεται από μια σοβαρή, στρατηγικού επιπέδου, κρίση. Η ευρύτερη γεωγραφική μας περιοχή συγκλονίζεται από σοβαρά γεγονότα με απρόβλεπτες παρενέργειες και για τη χώρα μας, όπως είναι ο εμφύλιος στη Συρία, το Κουρδικό, η Τουρκία, το Ιράν, το Ισραήλ, η Κύπρος και το διεθνές «ενδιαφέρον»

για τα ενεργειακά κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
Τα εθνικά μας θέματα (Αιγαίο, Κύπρος, Θράκη) είναι σε περιδίνηση, με την Τουρκία να καιροφυλακτεί προκειμένου να εκδηλώσει έμπρακτα τις επεκτατικές βλέψεις της, είτε αξιοποιώντας τη διπλωματία της, είτε τη στρατιωτική της ισχύ, αξιολογώντας φυσικά και την πολιτικο-οικονομική κρίση της Ελλάδας, αλλά και τα φοβικά σύνδρομα των Ελλήνων πολιτικών.
Γενικά, βιώνουμε μια ταραγμένη περίοδο, όπου όλα κυριολεκτικά «κρέμονται σε μία κλωστή» και, φυσικά, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, στα οποία συμπεριλαμβάνουμε την επίσημη χρεοκοπία του κράτους, την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, μέχρι και το ακρότατο όριο, που είναι προφανώς η πιθανή απώλεια εθνικού εδάφους!
Σε αυτή, λοιπόν, την πολύ κρίσιμη περίοδο για το έθνος, θα πρέπει να διαφυλάξουμε αλώβητους θεμελιώδεις θεσμούς του ελληνικού κράτους, όπως είναι το Σύνταγμα (ανυποχώρητη υποχρέωση η ευλαβική τήρηση του Συντάγματος), το κύρος και την ομαλή λειτουργία του Κοινοβουλίου, το κύρος και την αξιοπιστία της Εκκλησίας, των Ενόπλων Δυνάμεων και της Δικαιοσύνης. Σε περίπτωση εκφυλισμού των θεσμών, η κατάρρευση του κράτους θα είναι κάτι περισσότερο από μια απλή … «υπόθεση εργασίας»!
Ο στρατός είναι ίσως ο πλέον λαοφιλής θεσμός. Οι πολίτες εμπιστεύονται, σε ποσοστό που ξεπερνά το 80%, τις Ένοπλες Δυνάμεις. Το αλάθητο λαϊκό αισθητήριο προσβλέπει στο στράτευμα ως τον εγγυητή της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Και ακόμη, οι πολίτες πιστεύουν ακράδαντα ότι σε μια φυσική ή άλλη καταστροφή (σεισμός, θεομηνία, πυρκαγιές, πλημμύρες), ο στρατιωτικός μηχανισμός θα δώσει το παρών, θα σταθεί δίπλα και θα προσφέρει βοήθεια στον πολίτη που υποφέρει.
Επομένως, η αξιοποίηση επίλεκτων μονάδων του στρατού, σε «VIP» αστυνομικά καθήκοντα, όπως έγινε κατά τη στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη, είναι, αν όχι επικίνδυνη, τουλάχιστον αφελής. Και είναι αφελής για πολλούς λόγους, αλλά ας επισημάνουμε μόνο έναν. Αν κάποιοι πολίτες (οκτώ με δέκα ροπαλοφόροι) για δικούς τους «απίθανους» λόγους χτυπούσαν έναν στρατιώτη, τι θα γινόταν; Ποιος θα αναλάμβανε την ευθύνη; Ποιος διέταξε τον στρατιώτη της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας να ασκεί αστυνομικά καθήκοντα; Αποστολή του στρατού δεν είναι να προστατεύει τους επισήμους στις στρατιωτικές παρελάσεις από πιθανές αθλιότητες έξαλλων ή πικραμένων πολιτών. Η αποστολή του είναι να εξασφαλίζει την άμυνα, να υπερασπίζει την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας