Ο υπουργός της «κοινωνικής ευθανασίας»

12:24 12/2/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Τρεις εικόνες που σοκάρουν στη δύνη της αντίφασης. Τρεις διαφορετικές πραγματικότητες που μας διαλέγουν βίαια αντί να τις διαλέγουμε … Τρεις στιγμές από τη ζωή μας που κάνουν σαφή τον διαχωρισμό ανάμεσα στην τηλεοπτική φάρσα που θέλουν να μας επιβάλουν και την αλήθεια που βιώνουμε… Στη μια εικόνα ένας «ευτυχισμένος πρωθυπουργός», που οδηγεί – έτσι λέει – την Ελλάδα στο δρόμο της… ανάπτυξης…
Στην άλλη ένα ανώνυμο πλήθος συνωστισμένο μπροστά σε υπερυψωμένες σακούλες με τομάτες που φαντάζουν τέτοιες ώρες σαν ένας μεγάλος

… θησαυρός, που ξέμεινε από το πλιάτσικο των προυχόντων και μοιράζεται σε πεινασμένα σμάρια ανθρώπων. Τι ειρωνεία, να ταπεινώνεται έτσι ένας περήφανος λαός…
Στην τρίτη εικόνα, ο Γιάννης Στουρνάρας. Που διάλεξε για λογαριασμό μας, τη λύση της… ευθανασίας, ενώ αυτός λογοδοτεί στ’ αφεντικά του, αυτά που τον φύτεψαν εδώ σαν δηλητηριώδες μανιτάρι για να διαποτίσει με το δηλητήριο του, μιαν ολόκληρη κοινωνία. Κι αυτός να κοιτάζει χαμογελαστός, σαν αμετανόητος και δολοφονικός Νέρων τη «Ρώμη να πνίγεται στη φωτιά» που ο ίδιος άναψε.
Και στην τέταρτη, μια απεγνωσμένη δασκάλα έξω από ένα σταθμό του Μετρό, να κραδαίνει, την απόδειξη μισθοδοσίας της, μόλις… 13 ευρώ, για να μεγαλώσει τα παιδιά της Ελλάδας και να τα παραδώσει, βορά στη σαρκοφάγο διάθεση του Στουρνάρα.
Τέσσερις εικόνες, δυο της ταπείνωσης και δυο αυτών που δηλώνουν ευτυχισμένοι, γιατί «επιτέλους, πεθαίνουν οι Έλληνες»…
Τέσσερις εικόνες που αποδεικνύουν ότι μια και μόνη είναι η τιμωρία που θα πονέσει πιο πολύ, το «ορφανό του Σημίτη» που έγινε δήμιος, κατ’ εντολήν, κατοχικών δυνάμεων και προσωποποίηση της αδίστακτης «σποράς θανάτου» στην κοινωνία. Η τιμωρία του είναι να είμαστε ζωντανοί, όσο κι αν το ξορκίζει…