Ο Ζήσης Ρούμπος είναι ο ιδανικός «Caveman»

12:24 17/1/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Κριτική της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Ο «Caveman» εγκαταλείπει το Brodway κάνοντας ένα ταξίδι σε 31 χώρες του κόσμου, έχοντας στις αποσκευές του μπόλικο χιούμορ, σάτιρα, αλήθεια και συγκίνηση.

Το φαινόμενο «Caveman» του Rob Becker που «έχει κατακτήσει στρατιές θεατών όπου και αν έχει παιχτεί, ένα έργο που έχει μεταφραστεί σε 15 διαφορετικές γλώσσες», έρχεται και στην Ελλάδα. Για έκτη συνεχόμενη χρονιά στο θέατρο

Coronet εκτυλίσσεται μια σειρά απρόβλεπτων κωμικοτραγικών καταστάσεων επί σκηνής.

Ο Αμερικανός συγγραφέας Rob Becker, με διάθεση αποδόμησης της γυναικείας ψυχολογίας, εισέρχεται στα άδυτα του μυαλού και της ψυχής του θήλεος, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες δρουν, σκέπτονται και συμπεριφέρονται εντελώς διαφορετικά από τους άνδρες. Με εργαλείο του το χιούμορ κάνει μια αναδρομή στην ιστορία του «hominus», εκθέτοντας στο κοινό την εξέλιξη των ανθρωπίνων σχέσεων. Κατά αυτόν τον τρόπο αποδεικνύει πως ενώ στις απαρχές της ιστορίας μας ο άνδρας προστάτευε τη γυναίκα και η γυναίκα με τη σειρά της τιμούσε και πρόσεχε τον άνδρα, στη σημερινή εποχή οι δεσμοί αυτής της βαθειάς σχέσης δείχνουν να καταστρέφονται.

Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης που απογείωσε το ρόλο του Σωτήρη, ενός ανθρώπου που ακροβατεί ανάμεσα στην πρωτόγονη και εξελιγμένη φύση του και παλεύει να εξηγήσει το αιώνιο ζήτημα της απόστασης ανάμεσα στον κόσμο της γυναίκας και του άνδρα, μεταπηδάει στο ρόλο του σκηνοθέτη.

Κατά το παρελθόν, το ρόλο του Caveman είχαν ερμηνεύσει οι: Γεράσιμος Γεννατάς, Βλαδίμηρος Κυριακίδης

Τελικά τι είναι αυτό που μας διαφοροποιεί, γιατί αυτή η αιώνια πάλη των δυο φύλων δεν τελειώνει ποτέ, αναρωτιέται ο ήρωας, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να γεφυρώσει το χάσμα και να βρει την πηγή του κακού.Φέτος, τη σκυτάλη του ρόλου παίρνει ο Ζήσης Ρούμπος, ο οποίος ως γνήσιος μαθητής ξεπερνάει το δάσκαλό του και δίνει νέα υπόσταση στο χαρακτήρα του έργου. Ο ταλαντούχος ηθοποιός εκπλήσσει το κοινό με την αμεσότητά του, τη φυσικότητα με την οποία ενσαρκώνει τον «άνθρωπο των σπηλαίων», τον αυτοσχεδιασμό του που κινείται ανάλογα με τις απρόβλεπτες απαντήσεις του κοινού και φυσικά τις γκριμάτσες του και τις άλλοτε σταθερές και άλλοτε γρήγορες κινήσεις του στη σκηνή.Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης με την πολύχρονη εμπειρία του, προσεγγίζει με ευαισθησία τον ήρωά του και αποδεικνύει για ακόμα μια φορά την ευαίσθητη και βαθειά ματιά του σκηνοθέτη, που κρύβει μέσα του. Ο ίδιος, παραδειγματιζόμενος από τη δική του ερμηνεία ως Caveman, καθοδηγεί τον κ. Ρούμπο με απόλυτη ακρίβεια, χωρίς να στερεί από το έργο το διαδραστικό στοιχείο, ενώ παράλληλα δείχνει πως έχει μελετήσει όλους τους αστάθμητους παράγοντες, ώστε ότι και αν συμβεί στη ροή του έργου να μπορεί ο ηθοποιός όχι μόνο να το αντιμετωπίσει με άνεση, αλλά και να προκαλέσει μέσα από αυτό εκρήξεις γέλιου. Παράλληλα, κρατάει στο έργο τα σημεία που προκαλούν συγκίνηση, κατορθώνοντας αυτή η απότομη εναλλαγή γέλιου και δραματικού να μην φαίνεται φαιδρή, αλλά αυθεντική, με τον Ζήση Ρούμπο να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και να δοκιμάζεται σε έναν απαιτητικό ρόλο.

Έτσι, ο «Caveman» καταφέρνει να συνεχίσει την ήδη επιτυχημένη πορεία του, χωρίς να κουράζει το κοινό, αλλά με νέους, κάθε χρόνο και ταλαντούχους, ηθοποιούς να προχωράει με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για το μέλλον.

Το κοινό φεύγει από την αίθουσα έχοντας δεχτεί συνεχόμενες βολές αστείρευτου χιούμορ, αλλά και συγκινησιακά φορτισμένες στιγμές, στις οποίες ο Σωτήρης δείχνει να ωθεί τις γυναίκες και τους άντρες να συμφιλιωθούν, δηλώνοντας στην ουσία πως τα δυο φύλα δεν είναι εχθροί, αλλά σύμμαχοι που παλεύουν στο ίδιο στρατόπεδο.