Οι γυναίκες που έχουν στρες γεννούν αγόρια;

13:57 18/5/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά ήταν τα ευρήματα μιας μελέτης που δημοσιεύτηκε πρόσφατα και εξέτασε την επίδραση του στρες που προκλήθηκε από έναν ισχυρό σεισμό που έλαβε χώρα στη Χιλή στις έγκυες γυναίκες. Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι γυναίκες που βιώνουν έντονο στρες κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους έχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού. Παράλληλα το στρες βρέθηκε να επηρεάζει το ποσοστό γέννησης των αγοριών.

Αν και η σχέση του στρες με τον πρόωρο τοκετό ήταν ήδη γνωστή, αυτή είναι η πρώτη μελέτη

που εξέτασε την επίδραση του στρεσογόνου παράγοντα σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή της κύησης, καθώς και τη σχέση του στρες με την αναλογία του αριθμού γεννήσεων αγοριών προς τον αριθμό γεννήσεων κοριτσιών.

Οι ερευνητές εξέτασαν παραπάνω από 200.000 αρχεία γεννήσεων, τα οποία περιλάμβαναν την ηλικία της κύησης κατά τον τοκετό, το βάρος, το ύψος και το φίλο του απογόνου, καθώς και την ιατρική φροντίδα που χρειάστηκε. Επίσης τα αρχεία περιείχαν στοιχεία για το ιστορικό της μητέρας, όπως η ηλικία της κατά τον τοκετό, προηγούμενες εγκυμοσύνες και τοκετοί, και οικογενειακή κατάσταση. Τέλος, συμπεριλαμβάνονταν ακριβή δεδομένα σχετικά με το βαθμό έκθεσης των γυναικών στις συνέπειες του σεισμού, βασισμένα στην απόσταση του τόπου διαμονής τους από το επίκεντρο.

Οι ερευνητές αναφέρουν πως δεδομένου ότι το στρεσογόνο γεγονός που επέλεξαν να μελετήσουν ήταν μια φυσική καταστροφή , την οποία βίωσαν όλες οι γυναίκες την ίδια στιγμή, τους δόθηκε η δυνατότητα να προσδιορίσουν τις κρίσιμες περιόδους της κύησης, κατά τις οποίες η έκθεση στο στρες ήταν πιο βλαπτική για κάθε φύλο.

Οι γυναίκες που έμεναν πιο κοντά στο επίκεντρο του σεισμού και βρίσκονταν στο δεύτερο, ή τρίτο τρίμηνο είχαν πιο σύντομες εγκυμοσύνες , καθώς και αυξημένο κίνδυνο να γεννήσουν πρόωρα, πριν δηλαδή από τις 37 εβδομάδες. Ενώ στο γενικό πληθυσμό εκτιμάται πως θα γεννήσουν πρόωρα 6 στις 100 γυναίκες, στις γυναίκες που βίωσαν το σεισμό ενώ βρίσκονταν στο τρίτο τρίμηνο της κύησης, το ποσοστό αυξάνεται κατά 3.4%. Παράλληλα, βρέθηκε αυξημένη πιθανότητα πρόωρης γέννησης κοριτσιών κατά 3.8%, όταν οι έγκυες διένυαν το δεύτερο τρίμηνο κατά τη διάρκεια του σεισμού και κατά 3.9 % όταν διένυαν το τρίτο, αλλά δε βρέθηκε σημαντική αύξηση πρόωρου τοκετού στις γεννήσεις των αγοριών.

Όταν εξετάστηκε η επίδραση του στρες στην αναλογία του αριθμού γεννήσεων των αγοριών προς τον αριθμό γεννήσεων των κοριτσιών, βρέθηκε μια μείωση της τάξης του 5.8%. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι σε γενικές γραμμές γεννιούνται περισσότερα αγόρια από κορίτσια σε αναλογία 51:49 και κατά συνέπεια η εν λόγω μείωση τροποποιεί τον παραπάνω λόγο, έτσι ώστε για κάθε 100 γεννήσεις τα 45 να είναι αγόρια και τα 55 κορίτσια.

Σύμφωνα με ενδείξεις από προηγούμενη σχετική έρευνα, οι έγκυες γυναίκες που βιώνουν στρες είναι πιο πιθανό να αποβάλλουν τα άρρενα ‘έμβρυα, είτε γιατί απαιτούν περισσότερα θρεπτικά συστατικά από τη μητέρα, είτε γιατί δεν είναι τόσο ισχυρά όσο τα θήλεα και δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο στρεσογόνο περιβάλλον της μήτρας.

Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν ότι το στρες μπορεί να επηρεάσει τη βιωσιμότητα των αρρένων εμβρύων , αλλά στην περίπτωση των θήλεων βρέθηκε να επηρεάζει μόνο τη διάρκεια της κύησης. Οι ερευνητές επίσης προτείνουν πως ο πιθανός μηχανισμός που συνδέει το στρες με τον πρόωρο τοκετό σχετίζεται με την επίδραση της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, στον πλακούντα, η κατάσταση του οποίου ρυθμίζει τη διάρκεια της κύησης.

Μια από τις πιο σημαντικές κριτικές που δέχτηκε η μελέτη αναφέρεται στη δυσκολία που υπάρχει στη διάκριση των διάφορων στρεσογόνων παραγόντων πέραν του σεισμού που μπορεί να επηρέασαν την έκβαση της κύησης. Για παράδειγμα, παράγοντες που σχετίζονται με τη φτώχεια όπως είναι ο υποσιτισμός και οι κακές συνθήκες στέγασης μπορεί επίσης να έχουν επιπτώσεις στην πορεία μιας εγκυμοσύνης.

Μπορεί να είναι αδύνατο να αποφευχθούν οι φυσικές καταστροφές, ή να διορθωθούν άμεσα οι δύσκολες συνθήκες ζωής, είναι πολύ σημαντικό όμως οι γυναίκες να λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα και εκπαίδευση, ακόμα και πριν από τη σύλληψη, που θα τους επιτρέψει να διαχειρίζονται καλύτερα τους στρεσογόνους παράγοντες.

Πηγή: boro.gr