Οι πρόθυμοι «ζευγάδες» του παρακράτους

21:23 12/1/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Κάτι πονηρό συμβαίνει πίσω από την κουίντα… Κάτι ύποπτο τρέχει… Κάτι που μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνο για τη μοίρα της κοινωνίας και της ίδιας της χώρας. Δεν εξηγείται αλλιώς που έχουν ανασυρθεί πάλι από τα βαθιά σεντούκια της κοινωνικής απαξίωσης οι ίδιοι, όπως πάντα, πρόθυμοι σεχταριστές, κομπάρσοι του γνώριμου δράματος, ζευγάδες του φόβου, συνέταιροι του αποπροσανατολισμού. Την ώρα που η κοινωνία πεινάει, οι πολίτες φτωχαίνουν, η πατρίδα χάνει τα χνάρια της

εθνικής της κυριαρχίας, να που η στημένη, η ανεξέλεγκτη βία που κάνει πάλι την εμφάνιση της ως είδωλο παρακράτους, ανασχετικού σε κάθε πιθανότητα ατόφιας αντίδρασης της κοινωνίας. Ένα είδωλο που θυμίζει διαστροφικά στον απεγνωσμένο πολίτη πως μέσα στο ένστικτο αυτοσυντήρησης, μαζί με την ανάγκη της αντίδρασης, ενδημεί κι ο φόβος.
Γιατί δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί μικρόνοες άνθρωποι – τουλάχιστον όχι σε αυτή τη χώρα που να πιστεύουν ότι στις καταλήψεις περιθωριακών στοιχείων, στις «Βίλες Αμαλία», ή στις κοινοβιακές συναθροίσεις και στις επιθέσεις κατά δημοσιογράφων, ή το πνίξιμο πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στα σκουπίδια , εγκολπώνεται κανενός είδους επανάσταση, που να στοιχίζει το σύνολο της κοινωνία προ ενός κοινού ζητούμενου. Κάποιοι βολεύονται από αυτήν τη σπορά του φόβου, από αυτήν την προεμφυλιακή ατμόσφαιρα. Μιαν ατμόσφαιρα που μεταμφιέζει πολύ άνετα τους παρακρατικούς σε κράτος και την κοινωνία, αρχικώς σε θεατή κι αργότερα σε θύμα μιας νέας εκδοχής της «νύχτας των κρυστάλλων» που μερικοί δήθεν παράνομοι κι άλλοι δήθεν νομιμόφρονες απέναντι τους δείχνουν, σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, τόσο πρόθυμοι και τόσο έτοιμοι να σκαρώσουν…
Η βία όμως γεννά βία. Και σε μια κοινωνία βίας, οι μήτρες της, όσο σκοτεινές, όσο σκιώδεις κι αν είναι επωφελούνται πρόσκαιρα, μαζί με τους μαιευτήρες της Βίας που έχουν το «διαίρει και Βασίλευε» σαν δισκοπότηρο. Κι είναι επικίνδυνο αυτό το «συλείτουργο» κράτους και παρακράτους γιατί μετά η κοινωνία παίρνει ρόλο τιμωρού… Κι ο έλεγχος χάνεται σε δρόμους άγνωστους κι επικίνδυνους…