Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη λύσσα

07:24 26/12/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

Διαβάστε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη λύσσα. Τι να προσέξετε, πώς να προφυλαχθείτε, πώς να φροντίσετε τα κατοικίδιά σας και που να απευθυνθείτε σε περίπτωση που εσείς ή κάποιος δικός σας μολυνθεί.

-Τι είναι η λύσσα;

Η λύσσα είναι ιογενής λοίμωξη, που προσβάλλει το νευρικό σύστημα, δηλαδή τον

εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό των θηλαστικών.

-Τι προκαλεί την λύσσα;

Προκαλείται από ένα ιό της οικογένειας των Ραβδοϊών. Ο ιός επιβιώνει στο

περιβάλλον, ιδιαίτερα σε συνθήκες ψύχους. Ο ιός απαντάται επίσης και στο σάλιο

των προσβεβλημένων

ζώων.

-Ποια ζώα μπορούν δυνητικά να προσβληθούν από την ασθένεια;

Όλα τα θερμόαιμα θηλαστικά, άγρια και κατοικίδια, όπως: αλεπούδες, λύκοι,

κουνάβια, ρακούν, νυχτερίδες, σκύλοι, γάτες, βοοειδή, αιγοπρόβατα, άλογα κ.ά.

Παρά το γεγονός ότι η λύσσα είναι συνήθως νόσος των ζώων, μπορεί να μεταδοθεί

από ένα μολυσμένο ζώο στον άνθρωπο.

-Ποια ζώα δεν παθαίνουν λύσσα;

Τα πουλιά, τα ψάρια, τα ερπετά (π.χ. φίδια, σαύρες και χελώνες), τα αμφίβια (π.χ.

βάτραχοι, σαλαμάνδρες) και τα έντομα δεν μολύνονται ούτε μεταδίδουν την νόσο.

-Έχουμε κρούσματα λύσσας σε ζώα, στην Ελλάδα;

Η Ελλάδα ήταν ελεύθερη λύσσας από το 1987. Όμως τον Οκτώβριο του 2012,

απομονώθηκε ο ιός σε ζώο της άγριας πανίδας (κόκκινη αλεπού) στην περιοχή

Παλαιόκαστρο Περιφερειακής Ενότητας (ΠΕ) Κοζάνης και στις αρχές Νοεμβρίου του

2012 απομονώθηκε ο ιός σε ποιμενικό σκύλο στη περιοχή Ιεροπηγής (ΠΕ)

Καστοριάς.

-Υπάρχει πρόγραμμα επιτήρησης της λύσσας σε άγρια ζώα, στην Ελλάδα;

Ναι. Πρόγραμμα επιτήρησης της λύσσας διενεργεί το Υπουργείο Αγροτικής

Ανάπτυξης (Δ/νση Υγείας Ζώων) στις παραμεθόριες περιφερειακές ενότητες της

χώρας. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.

-Ποια είναι τα συμπτώματα της λύσσας στα ζώα;

Τα συμπτώματα στην αρχή της νόσου μπορεί να είναι μη ειδικά (πυρετός, έμετοι,

ανορεξία). Πιο ειδικά συμπτώματα που έχουν σχέση με την προσβολή του νευρικού

συστήματος των ζώων εμφανίζονται αργότερα και περιλαμβάνουν σημεία νευρικής

δυσλειτουργίας, ληθαργικότητα, παραλύσεις κρανιακών νεύρων, αδυναμία βάδισης,

επιληψία, σιελόρροια, δύσπνοια, αδυναμία κατάποσης και παράλυση. Η παράλυση

μπορεί να αρχίζει από τα πίσω πόδια και να επεκτείνεται στα μπροστινά. Συχνά το

ζώο δεν τρώει, πιθανόν να φοβάται το νερό και να έχει ασταθές βάδισμα. Ένα από

τα κύρια συμπτώματα είναι η αλλαγή συμπεριφοράς, η επιθετικότητα, και/ή

εκδηλώσεις αυτο-ακρωτηριασμού. Για παράδειγμα τα άγρια ζώα είναι δυνατόν να

σταματήσουν να φοβούνται τον άνθρωπο ή τα κατοικίδια ζώα (π.χ. σκύλοι, γάτες)

να γίνονται επιθετικά (π.χ. να δαγκώνουν άλλα ζώα ή τους ιδιοκτήτες τους) ή να

εμφανίζουν κατάθλιψη.

-Ποια είναι τα συμπτώματα της λύσσας στον άνθρωπο;

Τα πρώιμα συμπτώματα της νόσου είναι μη ειδικά και περιλαμβάνουν πυρετό,

πονοκέφαλο και γενικευμένη αδιαθεσία και αδυναμία. Μπορεί να συνυπάρχει ο

πόνος ή ένα ασυνήθιστο/ανεξήγητο αίσθημα μουδιάσματος, τρυπήματος ή

τσιμπήματος (παραισθησία) στο σημείο του τραύματος. Απαντώνται δύο μορφές της

νόσου: η μανιακή και η παραλυτική. Οι ασθενείς με τη μανιακή μορφή, εμφανίζουν

υπερδιέγερση, ευέξαπτη συμπεριφορά, υδροφοβία (φόβος για το νερό) και μερικές

φορές αεροφοβία. Ο θάνατος επέρχεται μετά από λίγες ημέρες από

καρδιοαναπνευστική ανακοπή. Η παραλυτική μορφή ευθύνεται για το 30% του

συνόλου των κρουσμάτων στον άνθρωπο. Είναι λιγότερο δραματική και διαρκεί

συνήθως περισσότερο από τη μανιακή μορφή. Οι μύες σταδιακά παραλύουν

αρχίζοντας από το σημείο του δήγματος (δαγκώματος) ή της γρατζουνιάς. Άλλα

ειδικά συμπτώματα που εμφανίζονται στην λύσσα περιλαμβάνουν την αϋπνία, το

άγχος, τις ψευδαισθήσεις, την σιελόρροια, και την δυσκολία στην κατάποση.

Προοδευτικά εγκαθίσταται κώμα και επέρχεται ο θάνατος. Συχνά η διάγνωση της

παραλυτικής μορφής συγχέεται με άλλα νοσήματα με αποτέλεσμα να μην γίνεται η

διάγνωση της λύσσας.

-Ποιος είναι ο χρόνος επώασης της ασθένειας στον άνθρωπο;

Ο χρόνος επώασης διαρκεί συνήθως 1-3 μήνες, αλλά κυμαίνεται από λιγότερο από 1

εβδομάδα έως και περισσότερο από 1 χρόνο.

-Πώς μεταδίδεται η ασθένεια στον άνθρωπο;

Ο ιός μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω του σάλιου του μολυσμένου ζώου. Αυτό

μπορεί να συμβεί με (3) κυρίως τρόπους:

- Μέσω δαγκώματος (δήγματος) ή γρατζουνιάς (εκδοράς).

- Μετά από γλείψιμο του ζώου σε δέρμα, που έχει πληγή, κόψιμο, τραύμα ή

γδάρσιμο (λύση της συνέχειάς του).

- Μέσω επαφής του σάλιου με τους βλεννογόνους (μάτια, μύτη, στόμα) του

ανθρώπου

-Πώς μπορεί ο καθένας μας να περιορίσει τον κίνδυνο έκθεσής του στη λύσσα;

- Εμβολιάζει οπωσδήποτε τα κατοικίδιά του (σκύλοι, γάτες κ.λπ.).

- Δεν αφήνει τα κατοικίδιά του να περιπλανώνται μακριά από το σπίτι, ιδιαίτερα

κατά τη διάρκεια της νύχτας. Καλό είναι να τα ασφαλίζει με λουρί και σε

περιφραγμένο χώρο.

- Αποφεύγει την επαφή με άγρια ή αδέσποτα ζώα και ζώα, που έχουν προκύψει

από διασταύρωση κατοικίδιων με άγρια ζώα.

- Διδάσκει τα παιδιά να μην προσεγγίζουν ποτέ ζώα, τα οποία δεν γνωρίζουν

ακόμη και εάν αυτά φαίνονται φιλικά.

- Δεν αγγίζει νεκρά ζώα.

- Κρατά τα άγρια ζώα μακριά από κατοικίες και εργασιακούς χώρους.

- Δεν αφήνει ακάλυπτα στον κήπο του τροφή και νερό (ούτε για τα κατοικίδια ζώα

του), που προσελκύουν τα άγρια ζώα. Ακόμη και άδεια δοχεία μπορούν να

προσελκύσουν τα άγρια ζώα, ενώ είναι επίσης σημαντικό να ασφαλίζονται τα

απορρίμματα εξωτερικών χώρων σε κάδους με κάλυμμα.

- Λαμβάνει μέτρα προφύλαξης ώστε να μην μπορούν να εισχωρήσουν μέσα στο

σπίτι, νυχτερίδες (π.χ. σήτες στα παράθυρα, φεγγίτες κ.λπ.)

- Ενημερώνει άμεσα την αρμόδια Δ/νση Κτηνιατρικής αν συναντήσει άρρωστο,

νεκρό ή τραυματισμένο από επίθεση αδέσποτο ζώο, όπως και οιοδήποτε ζώο με

επιθετική συμπεριφορά.

- Ενημερώνεται τακτικά από την αρμόδια Δ/νσηΚτηνιατρικής για ενδεχόμενα

πρόσφατα κρούσματα λύσσας σε ζώα στην περιοχή του.

-Πώς μπορεί κανείς να προστατεύσει τα μικρά κατοικίδιά του από τη λύσσα;

- Βεβαιώνεται ότι οι γάτες και οι σκύλοι του έχουν εμβολιαστεί για τη λύσσα και

κάνουν τις προβλεπόμενες επαναληπτικές δόσεις, σε συνεννόηση με τον

κτηνίατρο. Ακόμη και οι γάτες, που είναι αποκλειστικά μέσα στα σπίτια, θα

πρέπει να εμβολιάζονται.

- Δεν αφήνει τα ζώα του να περιπλανώνται ελεύθερα ιδιαίτερα τη νύχτα, ώστε να

μην δεχτούν επίθεση από κάποιο άγριο ζώο.

-Τι θα πρέπει να κάνει κανείς αν βρει το κατοικίδιό του ή κάποιο ζώο

στο κοπάδι του τραυματισμένο από κάποιο αδέσποτο ή άγριο ζώο, σε

«περιοχές υψηλού κινδύνου» για λύσσα;

Θα πρέπει να μην το αγγίξει και να επικοινωνήσει αμέσως με τον κτηνίατρό του και

την αρμόδια Δ/νση Κτηνιατρικής.

-Τι θα πρέπει να κάνει κανείς, αν τον δαγκώσει ένα άγριο ή αδέσποτο

ζώο, σε «περιοχές υψηλού κινδύνου» για λύσσα;

- Να πλύνει αμέσως την περιοχή με άφθονο νερό και σαπούνι για τουλάχιστον 5

λεπτά και να απολυμάνει το τραύμα με αλκοολούχο ή ιωδιούχο αντισηπτικό.

- Να επικοινωνήσει το συντομότερο δυνατόν με ένα γιατρό και με την Κτηνιατρική

Υπηρεσία του Νομού του.

- Να προσπαθήσει να συγκρατήσει στη μνήμη του την εικόνα του ζώου και το

σημείο στο οποίο κατευθύνθηκε το ζώο, ώστε να δώσει πληροφορίες στην

Κτηνιατρική Υπηρεσία του Νομού του.

-Τι θα πρέπει να κάνει κανείς σε «περιοχές υψηλού κινδύνου» για

λύσσα, αν έρθει σε επαφή με νυχτερίδα;

Τα περισσότερα από τα πρόσφατα περιστατικά λύσσας σε ανθρώπους στις ΗΠΑ

έχουν περιγραφεί μετά από έκθεση σε νυχτερίδες. Οιαδήποτε επαφή με νυχτερίδα θα

πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επικίνδυνη ακόμη και εάν δεν υπάρχει εμφανές

δάγκωμα ή γρατσουνιά. Επειδή οι νυχτερίδες έχουν πολύ μικρά δόντια και νύχια, το

τσίμπημά τους είναι δυνατό να μην αφυπνίσει (ξυπνήσει) τον άνθρωπο αλλά παρόλα

αυτά να μεταδοθεί λύσσα. Συστήνεται επικοινωνία με την αρμόδια Δ/νση

Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας για την αξιολόγηση κινδύνου κατά

περιοχή. Παρόμοια επικοινωνία συστήνεται σε ανεύρεση νυκτερίδας σε ένα δωμάτιο

μικρού παιδιού ή ασθενούς με επηρεασμένη νοητική λειτουργία.

-Ποια είναι η θεραπεία για τη λύσσα;

Δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για τη λύσσα, μετά την εκδήλωση των

συμπτωμάτων, και η νόσος έχει θνητότητα σχεδόν 100%.

Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος προστασίας από τη λύσσα είναι:

- είτε προληπτικός (πριν την έκθεση) εμβολιασμός με το αντιλυσσικό εμβόλιο,

που συστήνεται στις ομάδες υψηλού κινδύνου (βλ. κατωτέρω),

- είτε η έγκαιρη χορήγηση εμβολίου και ανθρώπινης ανοσοσφαιρίνης

μετά την έκθεση στην ασθένεια (δάγκωμα ύποπτου ζώου κ.λπ.)

Το αντιλυσσικό εμβόλιο, που κυκλοφορεί στην Ελλάδα (Vaccin Rabique

Pasteur), είναι αδρανοποιημένο, κεκαθαρμένο εμβόλιο, παρασκευασμένο σε

κύτταρα Vero και περιέχει το στέλεχος Wistar Rabies PM/WI 38 1503-3M.

-Πότε χορηγείται το εμβόλιο και η ανθρώπινη ανοσοσφαιρίνη για τη

λύσσα, μετά την έκθεση στην ασθένεια, σε άτομο που δεν έχει

εμβολιαστεί στο παρελθόν για λύσσα;

Για το συγκεκριμένο τύπο εμβολίου που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, συνιστάται η

χορήγηση 5 δόσεων εμβολίου: Την ημέρα 0, την ημέρα 3, την ημέρα 7, την

ημέρα 14 και την ημέρα 28. Ως ημέρα 0, ορίζεται η ημέρα της έκθεσης στην

ασθένεια. Σε άτομα με ανοσοανεπάρκεια, που οφείλεται σε κάποιο νόσημα ή σε

χορήγηση φαρμάκων που επηρεάζουν την ανοσία (όπως για παράδειγμα είναι τα

κορτικοειδή), θα πρέπει να γίνεται έλεγχος αντισωμάτων 2 έως 4 εβδομάδες μετά

την τελευταία δόση του εμβολίου. Εάν ο τίτλος αντισωμάτων βρεθεί μικρότερος από

0,5 U.I./ml (Μέθοδος RFFIT), θα πρέπει να γίνεται χορήγηση μιας επιπλέον δόσης

του εμβολίου (σύμφωνα με τις οδηγίες της κατασκευάστριας εταιρείας) και να

συμβουλεύονται εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Η ανοσοσφαιρίνη χορηγείται

κατά προτίμηση την ημέρα 0, ταυτόχρονα με την 1η δόση του αντιλυσσικού

εμβολίου, αλλά σε διαφορετικό σημείο και με διαφορετική σύριγγα. Αν αυτό

είναι εφικτό, η ανοσοσφαιρίνη μπορεί να χορηγηθεί το αργότερο έως και την

ημέρα 7 μετά την έκθεση στην ασθένεια.

-Σε ποια περίπτωση μπορώ να διακόψω τη χορήγηση των δόσεων του

αντιλυσσικού εμβολίου;

Αυστηρά και μόνο στην περίπτωση που συλληφθεί το ζώο και αποδειχθεί μετά από

παρακολούθηση από κτηνίατρο ή μετά από εργαστηριακό έλεγχο του εγκεφάλου του

ότι δεν πάσχει από λύσσα.

-Έχει νόημα ο εμβολιασμός και η χορήγηση ανοσοσφαιρίνης αν γίνει

καθυστερημένα;

Ναι, επιβάλλεται να γίνεται πάντοτε, ανεξάρτητα από την καθυστέρηση, εφόσον δεν

έχουν εμφανιστεί συμπτώματα λύσσας στον άνθρωπο.

-Πώς γίνεται η χορήγηση του εμβολίου και της ανοσοσφαιρίνης;

Το αντιλυσσικό εμβόλιο χορηγείται ενδομυϊκά: στους ενήλικες στην περιοχή του

δελτοειδούς (βραχίονας) και στα παιδιά στην προσθιο-πλάγια επιφάνεια του μηρού.

Η ανοσοσφαιρίνη, είναι προτιμητέο να χορηγηθεί στην περιοχή του τραύματος, αν

αυτό είναι ανατομικά εφικτό. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν (π.χ. τραύμα σε δάχτυλο),

θα πρέπει η ποσότητα ανοσοσφαιρίνης που θα περισσεύσει να εγχυθεί σε άλλο

σημείο ενδομυϊκά μακριά από το σημείο του εμβολιασμού (κατά προτίμηση στον

άλλο δελτοειδή ή στην προσθιοπλάγια επιφάνεια του μηρού). Εάν δεν είναι

προφανής ο τραυματισμός (π.χ. από νυχτερίδα), θα πρέπει να γίνεται έγχυση της

ανοσοσφαιρίνης στο γλουτιαίο μυ, βαθειά ενδομυϊκά.

-Ποιες ομάδες ατόμων κινδυνεύουν περισσότερο από λύσσα;

Γενικά άτομα που λόγω επαγγέλματος ή άλλης ασχολίας έρχονται σε επαφή με άγρια

ζώα όπως: κτηνίατροι, θηροφύλακες, εργαστηριακοί που ασχολούνται με λύσσα,

κυνηγοί, σπηλαιολόγοι, εργαζόμενοι σε σφαγεία, ταξιδιώτες σε χώρες ή περιοχές με

λύσσα, όταν η πρόσβαση σε αντιλυσσικά εμβόλια και ανοσοσφαιρίνη είναι δυσχερής

και γενικά άτομα, που έχουν στενή επαφή με άγρια ή αδέσποτα ζώα. Στην Ελλάδα

υψηλού κινδύνου περιοχές χαρακτηρίζονται πλέον οι παραμεθόριες περιφερειακές

ενότητες της Ηπείρου, Μακεδονίας και Θράκης. Με την εξάπλωση του προγράμματος

επιτήρησης της λύσσας του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως έχει εξαγγελθεί μέσα

στο 2013, σε όλη την επικράτεια θα είναι διαθέσιμες περισσότερες πληροφορίες για

την πιο ακριβή αξιολόγηση κινδύνου σε κάθε περιοχή της χώρας.

-Τι μέτρα προστασίας για τη λύσσα συστήνονται επιπλέον στις

«ομάδες υψηλού κινδύνου» για λύσσα;

Εκτός από τις βασικές προφυλάξεις, συστήνεται ο εμβολιασμός προ της έκθεσης, με

3 δόσεις εμβολίου (ημέρες 0, 7, 21 ή 28). Θα πρέπει επίσης να γίνονται

αναμνηστικές δόσεις του εμβολίου, ανάλογα με τις οδηγίες του εμβολίου.

-Αν κάποιο άτομο εκτεθεί σε λύσσα, ενώ έχει λάβει το εμβολιαστικό

σχήμα προ της έκθεσης τι θα πρέπει να κάνει;

- Να πλύνει αμέσως την περιοχή με άφθονο νερό και σαπούνι για τουλάχιστον 5

λεπτά και να απολυμάνει το τραύμα με αλκοολούχο ή ιωδιούχο αντισηπτικό.

- Να επικοινωνήσει το συντομότερο δυνατόν με ένα γιατρό και με την Κτηνιατρική

Υπηρεσία του Νομού του. Ο γιατρός θα αποφασίσει σχετικά με τον αριθμό των

δόσεων εμβολίου που θα χορηγηθούν συμπληρωματικά (συνήθως 2 δόσεις)

καθώς επίσης και σχετικά με την αναγκαιότητα χορήγησης και ανοσοσφαιρίνης.

-Που μπορώ να πάρω περισσότερες πληροφορίες;

Τηλεφωνικό Κέντρο ΚΕΕΛΠΝΟ: 210-5212000

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας (e-mail): [e-mail]

Γραμμή για τη Δημόσια Υγεία (Κέντρο ΕΠΙΧειρήσεων): 210-5212054