Όταν ο Τσίπρας ξεπέρασε το…ΣΥΡΙΖΑ

15:23 26/1/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Πολιτικό ή ιδεολογικό άλμα; Μετεξέλιξη του ίδιου ιδεολογικού αποτυπώματος ή συγκυριακή ανάγκη; Όπως και να δει κάποιος το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στη… μήτρα του καπιταλισμού, είναι μια ιστορική «στάμπα» στην πορεία του ηγέτη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Προκάλεσε κάτι σαν «βέρτιγκο» στους εδώ συντρόφους του, οι οποίοι είτε μπερδεμένοι ανάμεσα στις εμμονές τους προσπαθούν με ψευδοφιλοσοφικά φληναφήματα να δικαιολογήσουν «πως το έκανε αυτό το… έγκλημα ένας αριστερός να πάει και

να συνομιλήσει με τους… φονιάδες των λαών», είτε αποχαλινωμένοι, γιατί νομίζουν πως η Ελλάδα έχει 27% αριστερούς… ριζοσπάστες, μιλούν με γλώσσα που κι ο Μαρξ να την άκουγε σήμερα θα… έκανε… χαρακίρι…
Είτε γίνει κάποτε πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, είτε δεν γίνει ποτέ, ένα πράγμα θα προσμετρηθεί στα θετικά του. Ότι εκφράζοντας την εποχή του, ξεπέρασε κατά χιλιάδες δρασκελιές την ίδια του την παράταξη.

Κατάλαβε πρώτος ότι το εκλογικό άλμα του περασμένου καλοκαιριού ανήκει σε αυτόν- ούτε στα «συλλογικά όργανα» του Καραγιαννίδη, ούτε στα γκρουπούσκουλα του Διαμαντόπουλου και της… Ρόζας.

Κατάλαβε πρώτος, ίσως και μόνος, ότι το άλμα, το έφερε η διεύρυνση προς τα δεξιά, προς τις παραδοσιακές πατριωτικές δυνάμεις κι όχι τα «τσιτάτα» της δεκαετίας του 80, που εν πολλοίς αποδείχθηκαν αδιέξοδα και καταστροφικά. Και αποφάσισε…
Αποφάσισε πως η αναζήτηση συμμάχων ένθεν κι ένθεν του Ατλαντικού, αυξάνει το κύρος του και βάζει και την αριστερά, χωρίς να την αλλοιώνει φιλοσοφικά, σε τροχιά εφαρμογής αυτών που ευαγγελίζεται.

Βάζει την αριστερά σε τροχιά αδήριτης ευθύνης. Αποφάσισε ότι σε αυτήν την νέα πραγματικότητα μπορούν να μετάσχουν όλοι, όσοι την αντέχουν. Η Επίσκεψη στις Η. Π. Α. θα αποδειχθεί κενή περιεχομένου, αν μείνει, στο πλαίσιο ενός «φιλολογικού» περιπάτου, στα χνάρια του Έρνεστ Χεμιγκγουέι και του Τζον Στάϊμπεκ. Θα έχει ουσία αν ο Τσίπρας πει: «πήγα στην Αμερική και βρήκα συμμάχους».

Όλα εξελίσσονται κι ο ηγέτης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ξέρει πως κι η αριστερά πρέπει να εξελιχθεί. Ο Τσίπρας θέλει να υπογράψει αυτήν την εξέλιξη, με όσους πραγματικά την αντέχουν. Όσοι τον ξέρουν καλά λένε ότι δεν τον αφορούν οι αγκυλώσεις, «απαγορεύεται ένας Αριστερός να περπατά στην Ουάσινγκτον», που είναι σαν το αρχέτυπο «απαγορεύεται ένας αριστερός να φοράει κοστούμι».
Αν τον αφορούσαν δεν θα ήταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ…