Παραγωγικός εργαζόμενος VS Φθηνός Εργαζόμενος

Παραγωγικός εργαζόμενος VS Φθηνός Εργαζόμενος


Τα εργασιακά δικαιώματα από το 2010 που η Ελλάδα υιοθέτησε την πολιτική των μνημονίων έχουν τσαλαπατηθεί. Οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν μειωθεί περίπου στο 50% ενώ τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι πλέον σχεδόν ανύπαρκτα. Επιπλέον, τις τελευταίες ημέρες, με δόλιο τρόπο έχει ξεκινήσει μια προετοιμασία του Ελληνικού λαού προκειμένου να αποδεχθεί και περαιτέρω μειώσεις.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση είναι πολιτικά ενήμερη γύρω από το τι μέλλει γενέσθαι,

αλλά με ψευδείς και παρελκυστικές διαβεβαιώσεις γύρω από τους κατώτατους μισθούς προσπαθεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο προκειμένου να ανασχέσει τη δυναμική μεγάλων αντιδράσεων εκ μέρους της Κοινωνίας με αιτούμενο τη δημοκρατική ανατροπή της ακολουθούμενης πολιτικής και της συγκυβέρνησης.
Γίνεται πολύς λόγος σχετικά με μια νέα επερχόμενη περικοπή μισθών, προκειμένου υποτίθεται να αυξήσουμε ως χώρα την ανταγωνιστικότητα μας. Την ίδια στιγμή ο ΣΕΒ εντείνει τις αντιδράσεις του αναφορικά με το υπερβολικό κόστος της ενέργειας το οποίο όπως υποστηρίζουν οι βιομήχανοι ακυρώνει κάθε προσπάθεια μείωσης του λειτουργικού κόστους που επιχειρείται μέσω των περικοπών στα εισοδήματα των εργαζομένων.

Αυτό είναι από τα τραγελαφικά του συστήματος που μας έχει επιβληθεί μέσω της Τρόικας. Ενώ οι δανειστές μας έχουν ρίξει όλο τους το βάρος στην μείωση του μισθολογικού κόστους, συγχρόνως αυξάνουν όλους τους άλλους παράγοντες κόστους. Εκτός από την ενέργεια, η τιμή των καυσίμων έχει διπλασιαστεί από το 2009, ενώ το φορολογικό περιβάλλον αντί να απλοποιηθεί έχει γίνει ακόμα πιο περίπλοκο με νέους νόμους, επιβαρύνσεις, περαιώσεις, χαράτσι, έκτακτη εισφορά και τέλος επιτηδεύματος, εκτοξεύοντας την φορολογία των επιχειρήσεων στο 52% !

Ακόμη όμως και να ακυρωθούν αυτές οι στρεβλώσεις, η ανταγωνιστικότητα δεν είναι εγγυημένη. Στον κόσμο τον επιχειρήσεων η αύξηση της παραγωγικότητας και των ανταγωνιστικών χαρακτηριστικών καθορίζεται από πολλούς παράγοντες που συνήθως όμως δεν σχετίζονται με το κόστος, αλλά με την υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών και διαδικασιών που στοχεύουν στην διάθεση ποιοτικών προϊόντων ή υπηρεσιών σε θεμιτή τιμή.

Ανταγωνιστικό προϊόν δεν είναι απαραίτητα το φθηνό, αν γίνουμε ανταγωνιστικοί μόνο μέσω της τιμής υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να απολέσουμε την πολυπόθητη ποιότητα.

Χώρες όπως η Αμερική και η Γερμανία δεν είναι τυχαία στις πρώτες θέσεις ανταγωνιστικότητας. Οι χώρες αυτές έχουν μια κουλτούρα που αντιμετωπίζει τον εργαζόμενο σαν επένδυση και όχι σαν κόστος. Οι εταιρείες, σε αυτές τις χώρες, αλλά και ο δημόσιος τομέας επενδύουν πολλά χρήματα, χρόνο και προσπάθεια ώστε να εξελίξουν τις ικανότητες των εργαζομένων τους με απώτερο σκοπό την δημιουργία καινοτομικών και ποιοτικών λύσεων.

Περαιτέρω, σύμφωνα με τις έρευνες των τελευταίων ετών που αφορούν την παραγωγικότητα και την επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, παραγωγικός εργαζόμενος είναι ο ευχαριστημένος εργαζόμενος, όχι αυτός που οδηγείται στην εξαθλίωση. Παραγωγικός εργαζόμενος είναι αυτός που έχει κίνητρα για να πετύχει και που λειτουργεί υπό το πρίσμα ενός οργανισμού που διψάει για πρόοδο και βελτίωση.
Αντ’ αυτού, εμείς σαν χώρα αναλωνόμαστε μέσα σε ένα αλαλούμ γραφειοκρατίας, φορολογικών στρεβλώσεων και επικαλυπτόμενων νόμων με αποτέλεσμα να επικρατεί η αταξία και η ανομία.
Για να ορθοποδήσει η χώρα χρειαζόμαστε τους ανθρώπους της και αυτούς πρέπει πρωτίστως να στηρίξουμε και να κινητοποιήσουμε αν θέλουμε να έχουμε γρήγορα άμεσα αποτελέσματα. Τοποθετώντας τους στο περιθώριο και οδηγώντας τους σε οικονομική εξαθλίωση θα έχουμε αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

* Ο Παύλος Χαϊκάλης είναι Βουλευτής Αττικής με τους Ανεξάρτητους Έλληνες

Keywords
Τυχαία Θέματα