Παρέμβαση εφτά σημείων Βενιζέλου στο Ευρωκοινοβούλιο για την Ελλάδα

18:40 8/2/2014 - Πηγή: Παρασκηνιο

Επτά σημεία από τη δευτερολογία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στη συνεδρίαση της Ομάδας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου.

Οι ρίζες του ελληνικού προβλήματος

Εμείς σε σχέση με τις άλλες χώρες που υπήχθησαν σε προγράμματα προσαρμογής, όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, εν μέρει η Ισπανία, η Ιταλία χωρίς οικονομική ενίσχυση, είχαμε τριπλό πρόβλημα. Είχαμε πολύ μεγάλο

δημοσιονομικό έλλειμμα. Πολύ μεγάλο και μη χρηματοδοτήσιμο δημόσιο χρέος και έλλειμμα ανταγωνιστικότητας είχαμε ένα πάρα πολύ μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών. Αυτό γιατί δημιουργήθηκε; Δημιουργήθηκε γιατί η αλήθεια είναι ότι μετά την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ, το 2001, δεν διαμορφώθηκε ένα νέο μοντέλο παραγωγής και ανταγωνιστικότητας και τα κρίσιμα χρόνια, μετά την ένταξη στη ζώνη του ευρώ και μετά το κορυφαίο σημείο προβολής της χώρας που ήταν η προεδρία του 2003 και οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας το 2004, είχαμε έξι χρόνια δεξιάς διακυβέρνησης, από τις αρχές του 2004 έως το τέλος του 2009, όπου είχαμε πραγματικό εκτροχιασμό και δημοσιονομικό και διαρθρωτικό.

Αυτό δυστυχώς σκεπάστηκε γιατί η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί στην ελληνική κοινωνία είναι πως ο τρόπος που εμείς διαχειριστήκαμε το πρώτο εξάμηνο του 2010 την ένταξη στο πρόγραμμα προσαρμογής, δηλαδή όχι την κρίση, αλλά την υπέρβαση της κρίσης, ο τρόπος αυτός ήταν ένας τρόπος όχι καλά οργανωμένος, όχι νομιμοποιημένος. Αυτό στην πραγματικότητα μας χρέωσε με μια πολύ μεγάλη ευθύνη και περίπου εξωράισε και αθώωσε τις ιστορικές ευθύνες της δεξιάς για το κρίσιμο διάστημα 2004 – 2010.

Τώρα, είχαμε και εμείς ιστορικές ευθύνες γιατί κυβερνήσαμε από την πτώση της δικτατορίας σχεδόν τα μισά χρόνια εμείς, τα μισά χρόνια η δεξιά. Τα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας των τελευταίων 40 ετών. Έχουμε φυσικά μεγάλες ευθύνες, αλλά τέτοιες ευθύνες μπορεί να βρει κανείς σε πολλές χώρες που πρόλαβαν να διορθώσουν τα στοιχεία τους τα δημοσιονομικά.

Το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έλαβε τα μέτρα αυτά, είναι μια ιστορική ευθύνη τεράστια την οποία τελικά την αναλαμβάνουμε όλοι μας. Ακόμη κι εάν δεν έχουμε προσωπική ευθύνη, ή εάν αναλαμβάνουμε δυσανάλογα μεγάλη ευθύνη ως κόμμα εμείς το ΠΑΣΟΚ.

Έχουν ευθύνη τα κοινοτικά όργανα; Έχουν μεγάλη ευθύνη τα κοινοτικά όργανα, διότι δεν υπήρξαν σήματα κινδύνου έγκαιρα, δεν ειδοποιήθηκε η κοινή γνώμη, δεν ειδοποιήθηκαν όλα τα κόμματα, δεν ειδοποιήθηκαν οι πολίτες και αυτή είναι και η μεγάλη ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το πρόβλημα της τρόικας

Το πρόβλημα της τρόικας ξεκινάει μέσα από την πίεση των ισχυρών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ιδίως της γερμανικής κυβέρνησης, να έρθει το ΔΝΤ και να εγκατασταθεί στην καρδιά της ευρωζώνης. Γιατί η γερμανική κυβέρνηση και άλλες κυβερνήσεις πίεζαν το 2010 να έρθει το ΔΝΤ μέσα στις Βρυξέλλες να εγκατασταθεί; Γιατί είχε τεχνογνωσία, όχι γιατί είχε κεφάλαια. Γιατί είχε τεχνογνωσία.

Θα έκανα έναν παραλληλισμό ανάμεσα στην παρουσία του ΝΑΤΟ στην ευρωπαϊκή ήπειρο για να διαχειριστεί ευρωατλαντικά τα ιστορικά προβλήματα ασφάλειας της ευρωπαϊκής ηπείρου και την παρουσία του ΔΝΤ για να διαχειριστεί το πρόβλημα της νομισματικής και οικονομικής ασφάλειας της ευρωζώνης.

Η παρουσία του ΔΝΤ μέσα στην ευρωζώνη είναι η εκδήλωση της δυσπιστίας των κυβερνήσεων, απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Παράλληλα αναβαθμίζεται και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναλαμβάνει αρμοδιότητες που δεν είναι δικές της καταστατικά, νομικά, δεν ασχολείται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με ζητήματα αγοράς εργασίας, κοινωνικής πολιτικής, διαρθρωτικών αλλαγών.

Σκοπός της είναι η σταθερότητα των τιμών, ούτε καν η πλήρης απασχόληση, όπως με τη Federal Reserve Βank στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρα έχουμε την τρόικα. Η τρόικα είναι ένα υβρίδιο. Το βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι μειώνεται ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αποξενώνεται τελείως φυσικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από οποιαδήποτε διαδικασία. Η διαδικασία είναι διαδικασία Eurogroup, είναι διαδικασία διακυβερνητική. Και όταν λέμε διαδικασία διακυβερνητική τι εννοούμε; Εννοούμε σκληρούς συσχετισμούς, μεταξύ αυτών που είναι δημοσιονομικά «ενάρετοι» και αποφασίζουν και αυτών που είναι δημοσιονομικά «άσωτοι» και πρέπει να εφαρμόσουν τις αποφάσεις.

Πολιτική ανισορροπία στην Ευρώπη

Ποιοι είναι οι δημοσιονομικά «ενάρετοι»; Οι πέντε χώρες με τριπλό Α στην πιστοληπτική ικανότητα. Στην πραγματικότητα ποιες είναι οι χώρες αυτές; Μόνο η Γερμανία. Διότι το τριπλό Α χάνεται τώρα και για τη Γαλλία και για την Ολλανδία. Υπάρχει αμφισβήτηση για το εάν αντέχει η Αυστρία και βέβαια μένει το Λουξεμβούργο το οποίο έχει τα γνωστά προβλήματα με το τραπεζικό απόρρητο και με όλα τα άλλα θέματα που έχουν δημιουργηθεί. Άρα στην πραγματικότητα όλοι οι άλλοι είναι σε κάποιο κίνδυνο.

Υπάρχει πάντα το πρόβλημα του άξονα Παρίσι–Βερολίνο. Υπάρχει πάντα η πίεση προς τη Γαλλία η οποία καθορίζει τις πανευρωπαϊκές ισορροπίες.

Αν δείτε πόσες χώρες είναι σε πρόβλημα από τις 18 χώρες της ευρωζώνης, θα δείτε ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι άμεσα ή έμμεσα σε πρόβλημα. Άρα υπάρχει μια πολιτική ανισορροπία. Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Αυτό δεν μπορέσαμε ποτέ να το αντιμετωπίσουμε και για να κερδίσουμε χρόνο.

Η συζήτηση για νέο κούρεμα

Το ΔΝΤ ήρθε στην ευρωζώνη ως βασικά γερμανική απόφαση και η αλήθεια είναι ότι υπήρξε στενή συνεργασία ανάμεσα στη Γερμανία, το ΔΝΤ και κάμφθηκε η αντίσταση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επί ημερών Τρισέ για να γίνει το PSI, δηλαδή το μεγάλο κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά το μέρος που το χρέος ανήκε σε τράπεζες, funds και γενικά στον διεθνή ιδιωτικό τομέα, το κάναμε αυτό. Τώρα που το θέμα είναι όχι ένα νέο haircut σε χέρια ιδιωτών, αλλά ενδεχομένως ένα official sector involvement, δηλαδή μια ενδεχόμενη περικοπή του χρέους που τώρα ανήκει στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στις κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος, τώρα βεβαίως κανείς δεν το δέχεται αυτό και είναι λογικό. Ποιο εθνικό κοινοβούλιο θα ψηφίσει μια επιβάρυνση του χρέους μιας άλλης χώρας, ή του ελλείμματος μιας άλλης χώρας; Τώρα υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Η βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέουςΑπό το πρώτο στο δεύτερο πρόγραμμα προσαρμογής

Εγώ που έζησα τη μετάβαση από το πρώτο πρόγραμμα προσαρμογής της Ελλάδος του Μαΐου του 2010 στο δεύτερο πρόγραμμα προσαρμογής που εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 2011 και ολοκληρώθηκε το Φεβρουάριο του 2012, ξέρω πάρα πολύ καλά τις διαφορές. Το πρώτο δάνειο ήταν μικρό και σύντομο. Ήταν 110 δισεκατομμύρια και έπρεπε να γίνει 240. Η διάρκειά του έπρεπε να φτάσει μέχρι το 2016. Τα επιτόκια έπρεπε να γίνουν καλύτερα. Η περίοδος χάριτος πολύ μεγαλύτερη και έπρεπε να γίνει και ένα κούρεμα του χρέους που είχαν οι ιδιώτες ονομαστικά κατά 53,5% και σε όρους καθαρής παρούσης αξίας (NPV) 75%. Είχαμε ένα κούρεμα 130 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Άρα το πρόγραμμα από την αρχή δεν ήταν επαρκές. Μετά έγινε επαρκές, αλλά και πάλι τώρα βλέπετε ότι έχουμε μια συζήτηση που ανακυκλώνεται χωρίς λόγο. Η ανακύκλωση της συζήτησης γίνεται χωρίς λόγο τώρα, διότι η Ελλάδα είναι δημοσιονομικά εξυγιασμένη, είναι μια χώρα η οποία έχει ανακτήσει τις δημοσιονομικές ισορροπίες, έχει ένα χρέος που όχι κατά την δική μου γνώμη, κατά τη γνώμη του Κλάους Ρέγκλινγκ είναι απολύτως βιώσιμο. Τεχνικά σας εξηγώ γιατί. Γιατί σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες, το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν το έχουν ιδιώτες, το έχουν θεσμοί. Το έχουν τα κράτη της ευρωζώνης. Το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Είναι ένας χρέος μεγάλης διάρκειας, πολύ χαμηλού επιτοκίου, πολύ καλών λήξεων, τα maturities είναι πάρα πολύ καλά και βεβαίως το κόστος εξυπηρέτησης το έχουμε μειώσει στο 50%. Είχαμε κόστος εξυπηρέτησης 12 δις το χρόνο και τώρα έχουμε 6 δις. Είναι σαν να έχουμε μειώσει το χρέος στο μισό. Έρχεται το ίδιο το ESM και λέει είναι βιώσιμο το ελληνικό χρέος. Πρόσληψη είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους. Εάν έρθουν οι χώρες της ευρωζώνης και μας πούνε σας χαρίζουμε ένα μέρος του χρέους, θα πούμε όχι; Θα πούμε ναι. Αλλά δεν θα επιβάλουμε ποτέ σε μια άλλη χώρα, σε ένα άλλο κοινοβούλιο, σε μια άλλη κυβέρνηση, σε ένα άλλο λαό να χρεωθεί για μας.

Ως τώρα κανένας Ευρωπαίος πολίτης δεν έχει πληρώσει ένα ευρώ για την Ελλάδα. Κανένας Γερμανός πολίτης δεν έχει πληρώσει ένα ευρώ για την Ελλάδα. Ειδικά η Γερμανία ακόμη και στο πρώτο δάνειο που ήταν δάνειο διακυβερνητικό, δεν μετείχε η ίδια. Μετείχε η KFW με εγγύηση του γερμανικού δημοσίου. Δεν έγινε καμία εκταμίευση ούτε από τον προϋπολογισμό. Οι άλλες χώρες εκταμίευσαν από τον προϋπολογισμό για να το πάρουν πίσω. Οι άλλες 15 χώρες γιατί η Σλοβακία δεν μετείχε.

Το δάνειο εξυπηρετείται. Κανείς δεν έχει χάσει τίποτα. Υπάρχουν εγγυήσεις μόνο. Υπάρχουν οι εγγυήσεις που έχουν δοθεί από τις χώρες στο παλιό EFSF, τώρα ESM και το δάνειο από το ESM στην Ελλάδα. Ο κ. Ρέγκλινγκ και εγώ έχουμε υπογράψει το δάνειο. Το δάνειο εξυπηρετείται. Η Ελλάδα μπορεί να βγει από την κρίση. Το χρέος είναι βιώσιμο. Η κατάσταση είναι win – win εάν κερδίσουμε το στοίχημα.

Φυσικά εάν η Ελλάδα καταστραφεί, αν η Ελλάδα μετά από τόσες θυσίες οδηγηθεί στο αδιέξοδο, θα χάσουν και οι χώρες τα χρήματά τους. Τώρα όμως δεν έχει χάσει κανείς και κανείς δεν χρειάζεται να χάσει τίποτα. Μπορεί να υπάρχει η αίσθηση στη Γερμανία ότι η Γερμανία έχει δώσει λεφτά για την Ελλάδα. Δεν έχει δώσει. Έχει δώσει μόνο εγγυήσεις.

Και εφόσον το πρόγραμμα εξελίσσεται καλά, κανείς δεν θα χάσει τίποτα. Άρα λοιπόν το θέμα είναι αμιγώς πολιτικό. Εάν αύριο έχουμε μια δήλωση του Συμβουλίου (του Eurogroup) και μια συμφωνία με το ΔΝΤ ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, ο ιδιωτικός τομέας που έχει το ένστικτο του κέρδους είναι έτοιμος να συμφωνήσει. Αγοράζει Ελλάδα, επενδύει στην Ελλάδα. Είναι πάρα πολύ καλή αγορά τα ελληνικά ομόλογα. Είναι πάρα πολύ καλές οι επενδύσεις στα ελληνικά ακίνητα, τα οποία έχουν πολύ χαμηλές αξίες τώρα. Άρα το παιχνίδι είναι σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό ένα παιχνίδι πολιτικών στερεοτύπων και πολιτικής ρητορικής.

Το θεσμικό κενό της Ευρώπης

Δεν ζητούμε πολιτικές διευκολύνσεις, ούτε χάρες. Θέλουμε θεσμικούς συνομιλητές. Το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, να καταλάβουν ποια είναι η πραγματικότητα τεχνικά και τεχνικά δεν παρουσιάζουμε μια δική μας άποψη. Επικαλούμαστε την άποψη του κατ’ εξοχήν αρμοδίου που είναι το ESM. Αυτό θέλουμε να κάνουμε.

Μπορεί να βοηθήσει το Κοινοβούλιο; Μπορεί να βοηθήσει το Συμβούλιο; Δυστυχώς δεν μπορεί να βοηθήσει και δεν μπορεί να βοηθήσει γιατί οι αποφάσεις λαμβάνονται στο επίπεδο της ευρωζώνης. Στο επίπεδο της ευρωζώνης στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε Συμβούλιο, ούτε Κοινοβούλιο. Υπάρχει ένας θεσμός ενισχυμένης συνεργασίας που είναι το Eurogroup το οποίο λειτουργεί με τους δικούς του θεσμικούς κανόνες. Αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση. Είναι μια μεγάλη συζήτηση ο φόρος για τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές.

Τραπεζική ένωση

Είναι μια μεγάλη συζήτηση η τραπεζική ένωση. Ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση είναι το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ευρωζώνης και του Eurogroup. Σε ποιους κανόνες υπακούει; Είναι μια ανοιχτή διαρκής διακυβερνητική διάσκεψη που παίρνει αποφάσεις διακυβερνητικά κάθε μέρα, εκδίδει ανακοινωθέντα που στην πραγματικότητα είναι διακυβερνητικές συμβάσεις σε κάθε συνεδρίασή του. Δεν υπάρχει κανένα κοινοτικό στοιχείο, καμία κοινοτική μέθοδος και βέβαια ισχύει ο συσχετισμός των δυνάμεων. Ισχύει η πραγματικότητα του ισχυρού και του αδύνατου. Υπάρχει το πολύ απλό πραγματικό γεγονός. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Και προσπαθούμε βεβαίως να συζητήσουμε με όλους τους φίλους μας, τους συντρόφους μας να καταλάβουν τι γίνεται.

The post Παρέμβαση εφτά σημείων Βενιζέλου στο Ευρωκοινοβούλιο για την Ελλάδα appeared first on Paraskhnio.gr.