Πήρε ρίσκο και πέτυχε ο Διονύσης Σαββόπουλος

13:01 22/7/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Με στίχους, νότες και χρώμα παρμένα από τα τραγούδια του, ο Διονύσης Σαββόπουλος παρουσίασε στην Επίδαυρο έναν «Πλούτο» αλλιώτικο, σύγχρονο, γεμάτο μουσική… Ο γνωστός συνθέτης εξέπληξε τους πάντες με την τετραπλή ιδιότητά του στην παράσταση, αφού εκτός από τη μουσική επένδυση ανέλαβε τον ρόλο του μεταφραστή, του ηθοποιού και… για πρώτη φορά του σκηνοθέτη. Με ρούχα φθαρμένα και ψηλά καπέλα, οι ηθοποιοί που εμφανίστηκαν στην ορχήστρα παρέπεμπαν σε ανθρώπινες φιγούρες που ξέφυγαν από κάποιο τσίρκο.

Η διάθεση του Σαββόπουλου ήταν σαφώς να διακωμωδήσει τη διαφθορά που προξενεί

ο πλούτος, μήνυμα το οποίο -έτσι κι αλλιώς- προβάλλει το αρχαίο κείμενο. Απλώς, ο αξιόλογος συνθέτης θέλησε να αποτυπώσει και σημειολογικά το καυστικό μήνυμα του έργου. Είναι γνωστό ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει καταπιαστεί στο παρελθόν με τη σύνθεση της μουσικής της παράστασης «Πλούτος», που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο το καλοκαίρι του 1985 στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι. Τότε, ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε μεταφράσει τα χορικά που μελοποίησε. Ωστόσο, φαίνεται πως ο ίδιος νοστάλγησε αυτές τις στιγμές και θέλησε να παρουσιάσει τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, όπως τον αντιλαμβάνεται.
Η αγάπη του για τον μεγάλο εκπρόσωπο της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας είναι έντονη και παλιά. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως είχε ασχοληθεί με τους «Αχαρνής». Χαρακτηριστικό είναι το τραγούδι: «Παράβαση από τους ‘‘Αχαρνής’’ του Αριστοφάνη» σε στίχους και μουσική δική του. Οι «Αχαρνής» πρωτοπαρουσιάστηκαν στην μπουάτ «Ρήγας» της Πλάκας τον Δεκέμβρη του 1976 και κυκλοφόρησαν σε δίσκο το φθινόπωρο του 1977, με ερμηνευτές τον ίδιο τον Σαββόπουλο, τον Σάκη Μπουλά, τον Νίκο Παπάζογλου και τον Μανώλη Ρασούλη.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια ο Σαββόπουλος πραγματοποιούσε συναυλίες με θέμα «Αριστοφάνους Αχαρνής – Πλούτος και άλλα τραγούδια για νέους κανταδόρους». Σαφώς όλα αυτά δεν γίνεται να μην επέδρασαν πάνω του. Ο ίδιος λέει πως η παράσταση «πραγματοποιεί επιτέλους την ανθρώπινη λαχτάρα για έναν γενικευμένο πλούτο. Μόνο που αυτό, ίσως κρύβει πλευρές που μπορεί να μας κοστίσουν πολύ ακριβά εντέλει». Ο μουσικοσυνθέτης ανέλαβε τον ρόλο του Αγγελου-Εξάγγελου και, φεύγοντας από την ορχήστρα, τραγούδησε στο κοινό: «Εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίσω τις μέρες τις παλιές».
Τον συνθέτη συνόδευσαν στη σκηνή ο Νίκος Κουρής, ο Χρήστος Λούλης, η Αμαλία Μουτούση και ο Μάκης Παπαδημητρίου, ενώ το παρών έδωσαν οι: Αλέξανδρος Λυκουρέζος, Νόνικα Γαληνέα, Αννα Παναγιωταρέα, Γωγώ Μπρέμπου, Μιχάλης Ρέππας, Αγλαΐα Παππά, Διονύσης Φωτόπουλος, Σμαράγδα Καρύδη κ.ά. Στο τέλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν παρέλειψε να στείλει το δικό του αισιόδοξο μήνυμα με ένα τραγούδι. Οι 7.000 περίπου θεατές που κατέκλυσαν την Επίδαυρο σιγοτραγούδησαν μαζί του το ««Μέρες καλύτερες θα ’ρθούν, το λέει το ένστικτό μου…» και χειροκρότησαν θερμά τον αξιόλογο συνθέτη που συνεχίζει να μας εκπλήσσει με τα τολμηρά του εγχειρήματα και το πολύπλευρο ταλέντο του.