Ρομάριο: Πώς το «κακό παιδί» του ποδοσφαίρου, έγινε συνεπής πολιτικός!

15:12 15/5/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Πρόκειται ίσως για μία από τις πιο περίεργες «στροφές» καριέρας. Ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της Βραζιλίας, που σπάνια έμενε μακριά από τους μπελάδες, έχει μετατραπεί σε έναν σκληρά εργαζόμενο πολιτικό, υπέρμαχο των δικαιωμάτων των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. Ο Ρομάριο δεν παύει να εκπλήσσει ακόμη και τώρα που πλέον έχει κρεμάσει τα αθλητικά του παπούτσια και φορά πλέον κοστούμι και γραβάτα.

Πρόκειται για έναν από τους… θεούς του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, που «βρήκε δίχτυα» 1.000 φορές στην 20αετή καριέρα του και βοήθησε τη χώρα του να κατακτήσει

το Παγκόσμιο κύπελλο το 1994, χρονιά στην οποία κέρδισε και το πρωτάθλημα της Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα. Με τα κατορθώματά του εντός γηπέδου θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί όσο αγωνιζόταν, αλλά και έξω από αυτό υπήρξε μία ανεξάντλητη πηγή ειδήσεων για τις εφημερίδες. Ένα κλασικό κακό παιδί του ποδοσφαίρου. Πώς άλλαξε όμως έτσι;

«Η αλήθεια είναι πως όταν σταμάτησα να παίζω η πολιτική δεν πέρασε καν από το μυαλό μου. Οχτώ χρόνια αργότερα η κόρη μου γεννήθηκε με σύνδρομο Ντάουν. Άρχισα να περνώ χρόνο με οικογένειες που αντιμετωπίζουν κάτι ανάλογο. Και συνειδητοποίησα πως δεν έχουν κανέναν να τους εκπροσωπεί στην πολιτική, οπότε αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα», εξηγεί στο BBC ο Ρομάριο.

Το πιο ενδιαφέρον στη στροφή που έκανε όμως δεν είναι τόσο ο χώρος που επέλεξε αποχωρώντας από το ποδόσφαιρο, αλλά η συνέπεια που δείχνει σε αυτόν. Ο παίκτης που είχε γίνει γνωστός για την άποψή του για την προπόνηση- ήταν περιττή, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να εμφανιστεί στον αγώνα και να σκοράρει- έχει αυτή τη στιγμή το καλύτερο «ρεκόρ προσέλευσης» ανάμεσα στα μέλη του κοινοβουλίου. Για τον ίδιο η απάντηση είναι απλή. Όπως λέει, πλέον πληρώνεται από το δημόσιο και όχι από μία ιδιωτική εταιρεία. Οπότε πρέπει να… χτυπάει κάρτα.

Σαφώς μία σημαντική αλλαγή για κάποιον που… αμούστακος ακόμη ξεσήκωσε αντιδράσεις. Ήταν πιτσιρικάς όταν έφυγε νωρίτερα απ’ ό,τι περίμενε από το Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20, όταν έκανε την… ανάγκη του από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου. «Οι μπελάδες με ακολουθούν όπου κι αν πάω», συνήθιζε να λέει, αλλά δεν έκανε καμία προσπάθεια να τους αποφύγει: από τα ξενύχτια και τις γυναίκες, μέχρι τις κακές του σχέσεις με τους συμπαίκτες του στην Αϊντχόφεν γιατί αρνούνταν να μάθει ολλανδικά.

Όχι βέβαια πως τώρα είναι απόλυτα… καλό παιδί. «Η Βραζιλία άνοιξε τα πόδια της στη FIFA», λέει για παράδειγμα αναφερόμενος στην παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου, η οποία αναθέτοντας το Παγκόσμιο Κύπελλο στη χώρα, απαίτησε και τις απαραίτητες εγκαταστάσεις. Διαφθορά, πεταμένα δισεκατομμύρια και ιδιωτικό κέρδος χωρίς δημόσιο όφελος, κατά τη γνώμη του Ρομάριο, ο οποίος διατηρεί και λίγο από τον παλιό σταρ μέσα του. Για παράδειγμα, την επόμενη ημέρα από τη συνέντευξή του στο BBC ακύρωσε την επίσκεψή του στις φαβέλες, με το πρόσχημα ότι έβρεχε. Και ειδοποίησε αφού πρώτα είχαν περάσει δύο ώρες από το προκαθορισμένο ραντεβού.

«Δεν είμαι τέλειος», παραδέχεται, αλλά λέει πως έχει υποσχεθεί στον εαυτό ότι ότι σε ένα πράγμα δεν θα μοιάσει με τους νέους συναδέλφους του. «Όσο είμαι στο κοινοβούλιο μία σκέψη υπάρχει στο μυαλό μου. Ότι δεν θα διαφθαρώ. Θα είμαι δίκαιος προς τους ανθρώπους που με ψήφισαν», καταλήγει.

Πηγή: iefimerida.gr