Σήμερα η απόφαση για τη Λαγκάρντ

11:28 24/5/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Ενώπιον των δικαστών στο Παρίσι βρέθηκε στις 8:15 τοπική ώρα η «σιδηρά κυρία» του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, προκειμένου να πείσει τους δικαστές ότι δεν έκανε καμία παρατυπία σχετικά με την «υπόθεση Ταπί».

Λίγες ώρες πριν την απόφαση των δικαστών, η Γαλλία έδειξε την..έξοδο της Κριστίν Λαγκάρντ από το ΔΝΤ σε περίπτωση που της απαγγελθούν κατηγορίες ενώ , ο διεθνής οργανισμός

, σε μία προσπάθεια να προστατεύσει την «σιδηρά κυρία» του, θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να αποχωρήσει αφού εξαρχής γνώριζε γι΄αυτό το «αγκάθι» της Λαγκάρντ.

Σύμφωνα με τα γαλλικά ΜΜΕ: “Η ακροαματική διαδικασία του πρώτου εικοσιτετραώρου δεν ήταν αρκετή για το Δικαστήριο ώστε να λάβει απόφαση. Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και πολλά πράγματα που διακυβεύονται για την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ.

Ο γάλλος πολυεκατομμυριούχος Μπερνάρ Ταπί έλαβε το 2007 το ποσό των 285 εκατ. ευρώ για να τερματιστεί η διένεξή του με την Credit Lyonnais, έπειτα από ιδιωτική διαιτησία στην οποία κατέφυγε η Λαγκάρντ, με την ιδιότητα τότε της υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Σαρκοζί. Δεδομένου ότι ο Ταπί ήταν βασικός υποστηρικτής του τότε Γάλλου προέδρου, ερευνάται ο ρόλος της Λαγκάρντ σε εκείνη την διαμεσολάβηση, με αποτέλεσμα να κατηγορείται για κακοδιαχείριση δημόσιου χρήματος.

Η απαγγελία κατηγοριών εναντίον της Κριστίν Λαγκάρντ θα έπληττε το πρόσωπό της ως γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, η οποία διαδέχθηκε τον συμπατριώτη της Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί μετά την απαγγελία κατηγοριών εναντίον του για βιασμό στη Νέα Υόρκη.

Ωστόσο, στην περίπτωση της Κριστίν Λαγκάρντ, η υπόθεση αφορά τα πεπραγμένα της ως υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας και όχι ως επικεφαλής του Ταμείου, και, κατά συνέπεια, από νομικής πλευράς, δεν θα ήταν υποχρεωμένη να παραιτηθεί.

Οι πολιτικές όμως συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης βρίσκονται, σε περίπτωση απαγγελίας κατηγοριών για συνέργεια σε απιστία και υπεξαίρεση δημοσίων πόρων, στη διακριτική ευχέρεια των μεγάλων χωρών μελών του ΔΝΤ, και ειδικότερα των ΗΠΑ.