Οι μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης θέτουν τον πολιτισμό υπό διωγμό

Πριν από λίγες μέρες η βρετανική εφημερίδα Sunday Times δημοσίευσε τη λίστα με τα 50 καλύτερα μουσεία του κόσμου, εκ των οποίων το Μουσείο της Ακρόπολης βρίσκεται στην τρίτη θέση. Πράγματι, μια σημαντική διάκριση. Μάλιστα, οι συντάκτες του άρθρου σχολιάζουν για το Μουσείο της Ακρόπολης: «το νέο αστραφτερό σπίτι για τη φιλοξενία της πιο γνωστής κληρονομιάς του κλασσικού πολιτισμού. Κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι το επισκέπτονται για να δουν τα πολιτιστικά θαύματα ενός δοξασμένου παρελθόντος. Αυτά στέκονται πλημμυρισμένα από φυσικό

φως με υποβλητικό φόντο την απίθανη θέα του αυθεντικού μνημείου».

Το δημοσίευμα συνέπεσε σχεδόν με την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο ότι το δυνατό χαρτί της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός της, παρά την κρίση και τις δυσκολίες που περνά ο τόπος και παρά την διαμόρφωση αρνητικού κλίματος σε βάρος της χώρας μας στο εξωτερικό.

Και ενώ αυτή η διαπίστωση φαντάζει αυτονόητη για πολλούς από μας και θα περίμενε κανείς να δοθεί έμφαση στην ανάδειξη του πολιτισμού μας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, εντούτοις οι μνημονιακές πολιτικές της τρικομματικής κυβέρνησης θέτουν τον πολιτισμό υπό διωγμό. Ενδεικτικό είναι ότι το άλλοτε Υπουργείο Πολιτισμού έχει υποβαθμιστεί σε Γενική Γραμματεία Πολιτισμού στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Σε μια χώρα, όπου ο πολιτισμός είναι το συγκριτικό της πλεονέκτημα και το διαβατήριο για την έξοδο από την κρίση, είναι σκανδαλώδης η αδιαφορία που επιδεικνύουν οι ιθύνοντες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαμάχη που έχει ξεσπάσει για την τύχη των σπουδαίων αρχαιοτήτων, που εντοπίστηκαν στο σταθμό Βενιζέλου του ΜΕΤΡΟ στη Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση αδυνατεί να -ή αδιαφορεί;- στο να δοθεί μια λύση κατά την οποία και το έργο της κατασκευής του ΜΕΤΡΟ θα συνεχιστεί και τα σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα θα αναδειχθούν in situ. Αυτό που για την υπόλοιπη Ευρώπη είναι δεδομένο, δηλαδή ανάπτυξη με σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά, στην Ελλάδα του μνημονίου θεωρείται πολυτέλεια.

Τα Μουσεία αλλά και τα άλλα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι ή πρέπει να είναι ζωντανοί οργανισμοί και όχημα για την άμεση βιωματική σχέση με το παρελθόν μας. Να γίνουν αφορμή για ένα ταξίδι στο χρόνο, που σκηνές και γεγονότα από τη ζωή του παρελθόντος ζωντανεύουν και προκαλούν συγκινησιακή φόρτιση, συνδέοντάς μας με το παρελθόν και τις ρίζες μας.
Σταυρούλα Ξουλίδου
Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης

Keywords
Τυχαία Θέματα