Συγκίνησε η παράσταση-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη

13:19 16/9/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Κοντά στο λιμάνι της Μακρονήσου και μπροστά από το κτήριο των αρτοκλιβάνων είχε στηθεί η σκηνή, πάνω στην οποία 25 ηθοποιοί και χορευτές, τέσσερις τραγουδιστές και έντεκα μουσικοί παρουσίασαν περισσότερα από 50 τραγούδια – σταθμούς στη ζωή και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και στιγμιότυπα από τη ζωή του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, ζωή άμεσα συνυφασμένη με τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της νεότερης Ελλάδας. «Έζησα στον πυρήνα της τραγωδίας», εξομολογήθηκε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της παράστασης ο υποδυόμενος

τον Μίκη Θεοδωράκη ηθοποιός, Άρης Λεμπεσόπουλος.

Μεγάλος απών από τη βραδιά ο Μίκης Θεοδωράκης

Μεγάλος απών από τη βραδιά ήταν ο ίδιος ο μουσικοσυνθέτης, η εύθραυστη υγεία του οποίου δεν του επέτρεψε να ταξιδέψει ως τη Μακρόνησο. Πριν από την παράσταση, ωστόσο, μεταδόθηκε ηχογραφημένο μήνυμά του.

«Η εκδήλωση αυτή αποτελεί για μένα μία ρεβάνς για λογαριασμό όσων πέρασαν από το νησί εκείνες τις εποχές» επισήμανε για να προσθέσει: «Τώρα που σας μιλώ, έχω επιστρέψει νοερά στο στρατόπεδο το 1948 και, καθώς βλέπω τα πεντάγραμμα με την Πρώτη Συμφωνία μου, κάνω ένα άλμα στον χρόνο και σκέφτομαι ότι αυτή η μουσική που γράφω τώρα και σε λίγο θα βρεθεί σκορπισμένη πάνω στα συρματοπλέγματα, θα έρθει μια εποχή που θα ηχήσει νικητήρια πάνω από αυτούς τους ματωμένους βράχους».

Διάχυτη συγκίνηση και θύελλα χειροκροτημάτων

Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, η συγκίνηση ήταν διάχυτη και οι αντιδράσεις του κοινού (6.000 θεατές) στα γεμάτα συμβολισμούς μηνύματά της ενθουσιώδεις, με αποκορύφωμα το τραγούδι, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, «Θα σημάνουν οι καμπάνες», η ερμηνεία του οποίου ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων.

Η αυλαία έκλεισε λίγο μετά τα μεσάνυχτα, με όλο τον θίασο να τραγουδά επί σκηνής το τραγούδι «Ποιος τη ζωή μου», που «δάνεισε» και τον τίτλο στο έργο. Μετά το τέλος της παράστασης, προβλήθηκε απόσπασμα από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Το χρώμα της ελευθερίας», όπου ο Μίκης Θεοδωράκης εξιστορεί τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της εξορίας του στη Μακρόνησο (για δύο φορές το 1948).

Η εκδήλωση, που έγινε σε συνεργασία με τους δήμους Λαυρεωτικής και Κέας, ήταν δωρεάν για το κοινό, και όλοι οι καλλιτέχνες συμμετείχαν αφιλοκερδώς. Για τη φιλοξενία της σε έναν τόπο όπου δεν υπάρχει καν ηλεκτρικό ρεύμα, εργάστηκαν τις τελευταίες 15 ημέρες περίπου 150 άτομα, ενώ στη Μακρόνησο μεταφέρθηκαν γεννήτριες, φωτισμοί, αλλά και περίπου 5.000 καθίσματα. Στην άρτια διοργάνωση συνεργάστηκαν περίπου 200 εθελοντές, μεταξύ των οποίων πρόσκοποι και μέλη των «Γιατρών χωρίς σύνορα» και του «Ερυθρού Σταυρού».

Προσπάθειες για να παρουσιαστεί σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις

Από τον Μάιο, οπότε πρωτοπαρουσιάστηκε η παράσταση στο θέατρο Μπάντμιντον στην Αθήνα έως και το κλείσιμο της αυλαίας της στη Μακρόνησο, την παρακολούθησαν περισσότεροι από 100.000 θεατές. Γίνονται προσπάθειες, η παραγωγή να παρουσιαστεί τον χειμώνα και σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις.