Συνομιλίες με τους Ισλαμιστές

16:20 2/9/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΙΜΗΣΗ

Ενθαρρυντικά ήταν τα νέα από τη Νιγηρία, αφού –όπως φαίνεται– η κυβέρνηση κάλεσε την περιβόητη ισλαμική οργάνωση Μπόκο Χαράμ σε συνομιλίες. Η οργάνωση αυτή ευθύνεται για τις τελευταίες επιθέσεις σε εκκλησιές στα βόρεια της χώρας. Μέχρι πρόσφατα, πάντως, η ηγεσία στην Αμπούτζα δεν δεχόταν την τρομοκρατική αυτή σέχτα ως ισότιμο συνομιλητή. Ωστόσο, η άνοδός της τα τελευταία πέντε χρόνια και η αποδοχή της από μεγάλο μέρος του μουσουλμανικού πληθυσμού ανάγκασαν τους κυβερνώντες να αναζητήσουν

κάποιο είδος διαπραγμάτευσης.
Η μεγαλύτερη απειλή που προβάλλει η Μπόκο Χαράμ είναι η απόσχιση των περιοχών που κατοικούνται από ισλαμιστές και η δημιουργία ισλαμικού κράτους στα πρότυπα του Αφγανιστάν της εποχής των Ταλιμπάν. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά το επίσημο κράτος αποδέχεται σε διάλογο ένα γκρουπ που ευθύνεται για χιλιάδες θανάτους. Όμως, αυτήν τη φορά, η συνάντηση ίσως αποδειχθεί σωτήρια για όλη τη χώρα, καθότι πολλοί αναλυτές προέβλεπαν ότι μέσα στην επόμενη πενταετία, εφόσον η αιματοχυσία συνεχιζόταν, ο εμφύλιος θα ήταν αναπόφευκτος. Παράλληλα, θα κινδύνευε να αποσταθεροποιηθεί και η ευρύτερη περιοχή δυτικά της χώρας.
Τώρα μένει να έρθουν τα αποτελέσματα από τη συνάντηση –αν αυτή πραγματοποιηθεί τελικά– ώστε να σημάνει μια νέα αρχή για τον λαό της Νιγηρίας. Ενδιαφέρον, πάντως, θα έχει η προσπάθεια των κυβερνώντων να συνεννοηθούν με τον εκκεντρικό αρχηγό της οργάνωσης Αμπουκμπάρ Σεκάου, πρώην φοιτητή θεολογίας και ίσως από τους πιο φανατικούς ισλαμιστές παγκοσμίως. Μάλιστα, ο ίδιος υποστηρίζει ότι δέχεται εντολές από τον Θεό για το ποιον θα σκοτώσει… Η αμφιλεγόμενη προσωπικότητά του θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την ομαλή εξέλιξη των συνομιλιών, που είναι προϋπόθεση για την κοινωνική ειρήνη.

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: Βαρβαρότητα χωρίς όρια
Σοκ προκάλεσε στη διεθνή κοινότητα ο αποκεφαλισμός 15 ανθρώπων στο Αφγανιστάν από ομάδα Ταλιμπάν, επειδή συμμετείχαν άντρες και γυναίκες μαζί σε πάρτι. Οι Ταλιμπάν, για άλλη μια φορά, επέλεξαν έναν βάρβαρο τρόπο να τονίσουν την ολική επαναφορά τους. Εδώ, λοιπόν, τίθενται τα ερωτήματα από πολλούς αναλυτές. Πέτυχε ο δεκαετής πόλεμος σε αυτήν τη χώρα; Εξαφανιστήκαν οι Ταλιμπάν από το πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο; Μια ρεαλιστική προσέγγιση θα απαγόρευε τη θετική απάντηση στο ερώτημα. Οι Αρχές ή καλυτέρα οι δυνάμεις που θέλουν δημοκρατία φαίνεται ότι δεν μπορούν ακόμα και να την «εξηγήσουν» στον κόσμο.
Η σιωπηλή άνοδος των Ταλιμπάν τα τελευταία χρόνια, είτε το θέλουν κάποιοι στη Δύση είτε όχι, είχε λαϊκή υποστήριξη. Συνεπώς, τα εκατομμύρια δολάρια που ξοδεύτηκαν για την αντιμετώπιση των Ταλιμπάν δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Και αυτό γιατί, όταν υπάρχει λαϊκή ανοχή-φόβος σε μια νοσηρή κατάσταση, όσοι βομβαρδισμοί και να γίνουν, όση βοήθεια και να δοθεί, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Η αφγανική κοινωνία έχει ακόμα και σήμερα μεσαιωνικές δομές, ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν θέλει δυτικότροπη δημοκρατία.
Από την άλλη πλευρά, η φτώχεια και η εξα