Τουιτάρει σε ηλικία 105 ετών και δίνει και συμβουλές

21:41 12/4/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Όταν ήταν μόλις έξι ετών, φύτεψε το πρώτο του φυτό, μια ιαπωνική ανεμώνη. Τώρα στα 105 του, ο Ραλφ Οάρε όχι μόνο δεν έχει κουραστεί να ασχολείται με την κηπουρική, αλλά αποφάσισε να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του μέσω Twitter.

Βλέποντας από το παράθυρο του σπιτιού του στο Γκλούσεστερ της Βρετανίας, την συλλογή από τριανταφυλλιές που του θυμίζουν την αγαπημένη του σύζυγο Ντόροθι, η οποία χάθηκε το 2011, ο Ραλφ στέλνει τις «πράσινες» συμβουλές του σε όσους μοιράζονται το ίδιο πάθος με εκείνον.

Την

ιδέα του την… μπόλιασε ένα κοντινό του κατάστημα που πουλά έπιπλα κήπου, με αποτέλεσμα όταν λάνσαρε το hashtag #AskRalph, να κατακλυστεί από ερωτήσεις για πετούνιες, τριανταφυλλιές, φίκους και όλων των ειδών των ερωτήσεων για φυτά και όχι μόνο.

«Αγαπητέ Ραλφ, ποιο είναι το καταλληλότερο φυτό για έναν κήπο με κατεύθυνση στον Βορρά;», «Αγαπητέ Ραλφ, ποια είναι τα πιο εύκολα λαχανικά που μπορούν να καλλιεργήσουν παιδιά;», «Πόσο χρόνο χρειάζονται για να μεγαλώσουν οι πατάτες;», είναι μερικές από τις ερωτήσεις που δέχεται καθημερινά ο αιωνόβιος γκουρού της κηπουρικής.

Οι followers του αυξάνονται διαρκώς και ο Ραλφ ακούραστος απαντά σε όλους, ενώ για τις πιο απαιτητικές ερωτήσεις καλεί τους φίλους του πρασίνου, να επικοινωνήσουν μαζί του στην ηλεκτρονική διεύθυνσή του [e-mail].

Βέβαια, ενώ με το iPad δείχνει να τα πηγαίνει καλά, με τον υπολογιστή δεν έχει την ίδια ευχέρεια, με αποτέλεσμα να ζητά βοήθεια από τα έξι εγγόνια του.

Όπως δήλωσε, το πάθος με την κηπουρική ξεκίνησε όταν ήταν παιδί, όμως το 1957, όταν μετακόμισε στο Γκλούσεστερ, κατάφερε να φτιάξει τον κήπο των ονείρων του.

Μιλώντας στον βρετανικό Τύπο, είπε: «Η ενασχόληση με τον κήπο σε βοηθά να είσαι διαρκώς ενεργός σώματι και πνεύματι. Όταν νιώθω μοναξιά ή είμαι λυπημένος, σκέφτομαι τις τριανταφυλλιές μου που ανθίζουν και αμέσως παίρνω κουράγιο.

Αν, λοιπόν, οι συμβουλές μου χρησιμεύσουν για να πείσουν περισσότερο κόσμο να αφιερωθεί στην κηπουρική, τότε αυτό είναι κάτι πολύ καλό, γιατί τότε μπορούν όλοι να περάσουν τα εκατό».