Τροπολογία για την προστασία των εγκύων από τις απολύσεις

Της Άννας Καραβοκύρη

Σύμφωνα με το άρθρο 20, του νομοσχεδίου για διοικητικές απλούστευσης-καταργήσεις συγχωνεύσεις νομικών προσώπων του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ρυθμίζονται οριζοντίως οι γενικές διατάξεις περί καταργήσεων συγχωνεύσεων νομικών προσώπων και υπηρεσιών του παρόντος νόμου.

Ειδικότερα, με το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπεται η θέση σε εφαρμογή της διάταξης του Ν.4093/2012 περί άμεσων απολύσεων υπαλλήλων.

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, η βουλευτής της

ΝΔ και πρόεδρος της Επιτροπής της Βουλής «Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου», Κατερίνα Παπακώστα, πρότεινε τροπολογία η οποία εξαιρεί τις έγκυες από το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων.

Πιο συγκεκριμένα, ορίζεται ότι η διάσταση του φύλου πρέπει να διατρέχει όλες τις πολιτικές μας οριζοντίως, σύμφωνα με τις επιταγές του Καταστατικού μας Χάρτη, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ιδρυτικής πράξης της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 της Ιδρυτικής Συνθήκης, η Ένωση είναι υποχρεωμένη να καταβάλλει προσπάθειες για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλες της τις δραστηριότητες.

Επιπλέον, όπως ορίζει το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος «H οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και o γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Kράτoυς.» Επίσης, στο άρθρο 1 του Νόμου 1302/1982 (τ.Α’ 133/29.10.1982) αναφέρεται: «Επικυρώνεται και έχει ισχύ νόμου η Διεθνής Σύμβαση αριθ. 103 «για την προστασία της μητρότητας» που ψηφίστηκε στη Γενεύη το 1952, από τη Γενική Συνδιάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (103/1952). Η εν λόγω σύμβαση ρητά αναφέρει ότι έχει εφαρμογή τόσο στο Δημόσιο όσο και τον Ιδιωτικό τομέα. Ειδικότερα, στο 6ο άρθρο της σύμβασης αναφέρεται: «Αν η γυναίκα απουσιάζει από την εργασία της σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 (άδεια κύησης, λοχείας, γαλουχίας ή ‘’ανατροφής’’, όπως ονομάζεται σήμερα), απαγορεύεται στον εργοδότη να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας της, όσο διαρκεί η παραπάνω απουσία της ή να της γνωστοποιήσει απόλυση με προθεσμία, που λήγει μέσα στη διάρκεια αυτής της απουσίας».

Ομοίως, κατά την παρ. 1 του άρθρου 15 του Ν. 1483/1984, το οποίο αφορά στην προστασία της μητρότητας, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 36 του Ν. 3996/2011 «απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για το χρονικό διάστημα 18 μηνών μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο, λόγω ασθενείας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός αν υπάρχει σπουδαίος λόγος για την καταγγελία. Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης της εργασίας της εγκύου που οφείλονται στην εγκυμοσύνη».

Η προσθήκη, η οποία προτείνεται, κινείται σ’ αυτό το πνεύμα και επιθυμεί να διασφαλίσει τις συνθήκες που θα επιτρέψουν τη στήριξη της γυναικείας απασχόλησης και το συνδυασμό επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται να περιληφθούν όλες οι προστατευόμενες των ανωτέρω νόμων στις εξαιρέσεις του Ν.4172/2013 αρ. 90 παρ. Δ. και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η αδικία όσων γυναικών βγήκαν σε διαθεσιμότητα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους ή λοχείας.

The post Τροπολογία για την προστασία των εγκύων από τις απολύσεις appeared first on Paraskhnio.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα