Τσαμπουκάς ή συμβιβασμός;

16:35 19/8/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΙΜΗΣΗ

Είναι γεγονός ότι η νέα ηγεσία του Μοχάμεντ Μουρσί έχει να αντιμετωπίσει πάμπολλα προβλήματα που έχουν να κάνουν κυρίως με την οικονομία, αλλά και με την ίδια την πολιτική του υπόσταση. Ωστόσο, η κίνησή του να δείξει πυγμή -κοινώς τσαμπουκά- μπροστά στους στρατιωτικούς, ίσως δεν βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Για να πετύχει τη λεγόμενη «Αιγυπτιακή αναγέννηση», θα πρέπει να συμβιβασθεί με τις καθιερωμένες νοοτροπίες, καθώς και με την καθεστηκυία τάξη του Δυτικού κόσμου.
Και όταν λέμε «συμβιβασμός»

στην ουσία εννοούμε ότι πρέπει να καλλιεργηθεί πνεύμα συνεργασίας με τον Στρατό και τους εναπομείναντες παλαιοκαθεστωτικούς. Τα γεγονότα στο Σινά είναι το πρώτο τεστ, το οποίο καλείται ο Μουρσί να περάσει. Για να αποφύγει κλιμάκωση της έντασης και διείσδυση τρομοκρατικών ομάδων στην περιοχή, η λογική λέει ότι χρειάζεται τη βοήθεια του Στρατού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επειδή απέπεμψε τον Τανταουί έχασε τη στήριξη του Στρατού, ωστόσο ανάλογη κίνηση στο μέλλον μπορεί να τον φέρει προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Ότι από τότε που ανέλαβε ο Μουρσί, οι αλλαγές που έγιναν είχαν την έγκριση ή την ανοχή των στρατιωτικών, π.χ. όταν κατάργησε στις 18 Ιουνίου το Σύνταγμα που επέβαλαν οι στρατιωτικοί προεκλογικά. Μήπως, λοιπόν, όλες αυτές οι αποπομπές είναι μια μυστική συμφωνία της Ισλαμικής πολιτικής ηγεσίας με τους στρατιωτικούς, για να τους αφήσει να φύγουν και να γλιτώσουν πιθανές καταδίκες για παλαιότερα εγκλήματα; Μήπως, πάλι, οι στρατιωτικοί ξεκαθαρίζουν τους δικούς τους, για να πάρουν τους θρόνους που πιθανόν να προσφέρει ο Μουρσί; Ίσως. Χρειάζεται πάντως χρόνος για να αποκρυσταλλωθεί το πρόγραμμα των Ισλαμιστών. Προς το παρόν η νέα ηγεσία δοκιμάζει τις δυνάμεις της, ενδεχομένως για να δει πού μπορεί να φτάσει η υπομονή των στρατιωτικών, της Δύσης και του Ισραήλ.