Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε τις ημικρανίες

18:00 14/6/2014 - Πηγή: No Comments

H HMIΚΡΑΝΙΑ είναι μια μορφή χρόνιου πονοκεφάλου που εντοπίζεται συχνά στο ήμισυ εμπρός του κεφαλιού. Η διάρκεια του πονοκεφάλου διαρκεί από ώρες έως μέρες. Εκτός από τον πονοκέφαλο συνήθως έντονο ,ο πάσχων έχει κ τάση προς έμετο κ ναυτία κ συχνά αναζητάει σκοτάδι και ηρεμία.

όσοι πάσχουν από ημικρανία συχνά έχουν πρόδρομα συμπτώματα ,την λεγόμενη αύρα,κάποιο μούδιασμα στα άκρα ελαφρύ,συμπτώματα από τα μάτια…

είναι σημαντικό για τα άτομα που καταλαβαίνουν την έναρξη της ημικρανίας να ξεκινούν αγωγή με αναλγητικά πριν οργανωθεί ο πονοκέφαλος και να είναι μακρυά από παράγοντες που επιδεινώνουν

τα συμπτώματα.

Ο ακριβής μηχανισμός της έκλυσης του πονοκεφάλου αυτού του τύπου δεν είναι γνωστός. Είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της κρίσης πέφτει η συγκέντρωση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο,γεγονός που πυροδοτεί την απελευθέρωση ουσιών που ενισχύουν τον πονοκέφαλο.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ σχετίζονται με την έναρξη της ημικρανίας είναι:

1. το στρες

2. οι ορμόνες όπως οιστρογόνα,σχετίζεται με την έναρξη της περιόδου.Χαρακτηριστικό είναι ότι κ η εμμηνόπαυση μπορεί να προκαλέσει κρίση ημικρανίας.

3. κατανάλωση τροφών όπως το κόκκινο κρασί η σοκολάτα,τα τυριά,η ασπαρτάμη, ο καφές έχουν σχέση με την πρόκληση κρίσης.

4. η νηστεία επίσης κάνει πιο έντονη μια κρίση

5.οι έντονοι θόρυβοι,μυρωδιές,τα ταξίδια, η πολύ ζέστη

6. η σωματική κούραση

7. η σεξουαλική πράξη

8. ορισμένα φάρμακα

ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ημικρανίας σπουδαίο ρόλο παίζουν τα εξής:

1. η κατανάλωση άφθονου νερού

2. η κατανάλωση σε λιπαρά ψάρια

3. τα συμπληρώματα διατροφής,μετά από ενημέρωση και συνταγογράφηση από γιατρό Mg & vitB12

4. τα ώριμα τυριά όπως τσέναρ,παρμεζάνα,κασέρι κλπ πρέπει να αποφεύγονται γιατί περιέχουν τυραμίνη η οποία σχετίζεται με το 15% των επεισοδίων

5. τυραμίνη επίσης περιέχουν η μπανάνα,σύκα,σταφίδες,τα καπνιστά,τα κουκιά,φασόλια,τα παστά,τα λουκάνικα.

6. η κατανάλωση αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται επίσης λόγω των αγγειοσυσπαστικών ιδιοτήτων που εχει

7. τα πρόσθετα τροφών όπως η ασπατράμη,το γλυκονικό νάτριο,το γλουταμινικό κ.α. ενισχυτικά και συντηρητικά

8. η κατανάλωση καφέ ή η απότομη διακοπή του

9. τροφές που περιέχουν μαγιά

μετά την έναρξη η κρίση ημικρανίας μπορεί να γίνει όλο κ πιο έντονη και η διάρκεια του πόνου κυμαίνεται από 4 εως 72 ώρες. σε ένα ποσοστό 2% κρατάει 5 -7 ημέρες.

Για την διαφορική διάγνωση της ημικρανίας από άλλες παθήσεις γίνεται μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Αυτό όμως είναι κάτι που θα το κρίνει ο θεράπων ιατρός απαραίτητο από το ιστορικό και την κλινική εικόνα του πονοκεφάλου.

Η ημικρανία συναντάται πιο συχνά στις γυναίκες έχοντας σχέση με την έμμηνο ρύση και ένα σημείο καμπής της είναι η περίοδος της εμμηνόπαυσης.

Για την αντιμετώπιση του έντονου πονοκεφάλου καλό είναι όπως είπαμε να χορηγούνται φάρμακα πριν ακόμα οργανωθεί η κρίση και φτάσει στην μεγαλύτερη ένταση ο πόνος. τα πιο συχνά φάρμακα είναι τα αναλγητικά τύπου παρακεταμόλης ή σε συνδυασμό με κωδεϊνη,τα αντιφλεγνονώδη,οι τριπτάνες. Κάθε οργανισμός ανταποκρίνεται διαφορετικά στη χορήγηση των φαρμάκων αυτών. Επικουρικά χορηγούνται αντιεμετικά και αγχολυτικά.

Κατά την χρόνια φάση η πρόληψη έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Αποφεύγοντας εκλυτικούς παράγοντες όπως προαναφέραμε ,μπορούν επίσης να χορηγηθούν μικρές δόσεις (όχι θεραπευτικές) από ομάδες φαρμάκων όπως είναι τα αντιεπιληπτικά,αντικαταθλιπτικά,οι β-αναστολείς.

Στο ιατρείο πόνου μετά τη λήψη του ιστορικού και φυσική εξέτασης κατά την οξεία φάση χορηγούνται φάρμακα με τοπική διήθηση που δρουν στις μυικές ομάδες εκείνες που πυροδοτούν τον πόνο. Αυτό μπορεί να γίνει κ προληπτικά σε όσους έχουν πολύ συχνά (περίπου κάθε μήνα) ένα επεισόδιο ημικρανίας και όταν η διάρκεια είναι πάνω από 3 μέρες.Τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά όταν από μελέτες φαίνεται ότι με τη μέθοδο της τοπικής διήθησης φαρμάκων τα επεισόδια είναι πιο αραιά και η ένταση όπως και η διάρκεια του πόνου μειώνονται.

Η αντιμετώπιση της ημικρανίας δεν πρέπει να γίνεται εμπειρικά αλλά υπό την παρακολούθηση από ειδικό όπως είναι ένας νευρολόγος ή αναισθησιολόγος που ασχολείται με αυτό.

Επειδή η χορήγηση των παυσίπονων μπορεί να γίνεται εμπειρικά και σε μεγάλες ποσότητες υπάρχει ο κίνδυνος πέρα από τις παρενέργειες των φαρμάκων ,ο οργανισμός να μπει σε έναν φαύλο κύκλο και να αναπτύξει ένα είδος ανοχής σε αυτά τα φάρμακα που δεν θα δρουν όταν ο πόνος επανέρχεται.

Έτσι σωστό είναι κάποιος που υποφέρει από ημικρανία να απευθυνθεί σε έναν ειδικό νευρολόγο ή αναισθησιολόγο σε ιατρείο πόνου.

Πηγή: boro