Ρέμπραντ: Ήταν διάσημος, πέθανε πάμφτωχος, παρέμεινε αιώνιος [εικόνες]

10:18 15/7/2013 - Πηγή: No Comments

Σαν σήμερα 15 Ιουλίου, το 1606 γεννήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. O Ρέμπραντ Χάρμενσζον φαν Ράιν γνωστός ευρύτερα ως Ρέμπραντ.

Το όνομά του συμβολίζει την περίοδο της «Χρυσής Εποχής» της Ολλανδίας, στην οποία ανήκει χρονικά το έργο του. Φιλοτέχνησε συνολικά περίπου 400 πίνακες, περισσότερα από 1000 σχέδια ζωγραφικής και περίπου 290 χαρακτικά. Περισσότερο στο πρώιμο και λιγότερο στο ύστερο έργο του, κυριάρχησαν οι προσωπογραφίες, ωστόσο διακρίθηκε σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, αναπαριστώντας επίσης, τοπιογραφίες, καθώς και ιστορικές,

βιβλικές, μυθολογικές ή αλληγορικές σκηνές. Το σύνολο του έργου του χαρακτηρίζεται στην πορεία του χρόνου από εκτεταμένες και βαθιές αλλαγές στο ύφος του, ένδειξη μίας διαρκούς αναζήτησης. Ακόμα σε κάθε μεμονωμένο έργο ή εκδοχή του, παρατηρούνται συνεχείς μετασχηματισμοί πριν την κατάληξη σε μία τελική εικαστική μορφή.

Τα χρώματα του, η οπτική γωνιά, το φως μέσα στα έργα του, αλλά και τα θέματα του είναι ακόμα και σήμερα τόσο νέα και τόσο μοντέρνα!

Γεννημένος στο Λέιντεν της Ολλανδίας, φοίτησε στη Λατινική Σχολή και στο πανεπιστήμιο της πόλης, ωστόσο πολύ σύντομα στράφηκε αποκλειστικά στη ζωγραφική, μαθητεύοντας στο πλευρό διακεκριμένων καλλιτεχνών της εποχής. Ως αυτόνομος ζωγράφος, φιλοτέχνησε τα πρώτα έργα του στο Λέιντεν, στο ίδιο εργαστήριο με τον Γιαν Λίβενς, πριν εγκατασταθεί στο Άμστερνταμ. Κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να διακριθεί, αναλαμβάνοντας σημαντικές παραγγελίες και αποκτώντας μεγάλη φήμη τόσο στην Ολλανδία όσο και διεθνώς. Κατά το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, σημαντικά οικονομικά προβλήματα οδήγησαν στην πτώχευσή του, παρά το γεγονός πως η φήμη του παρέμεινε σχεδόν ακλόνητη ενόσω ζούσε, αλλά και μετά το θάνατό του.

Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα είναι η «Νυχτερινή περίπολος» και «Τα μαθήματα ανατομίας».

Όσο για την αυτοπροσωπογραφία του με μολύβι που την έκανε το 1630, είναι ακριβώς όπως σκιτσάρουν σήμερα οι μαθητές των σχολών καλών τεχνών.

Από τον Νίκο Μουρατίδη