Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου Eurobank – Οξυγόνο στην Οικονομία η συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών

22:32 2/2/2014 - Πηγή: BankWars

Του Στάθη Χαρίτου

Προέδρου του Σωματείου εργαζομένων στην Eurobank -

Με την υπ’ αριθ. 103/15-01-2014 ανακοίνωση του Σωματείου μας (UnionEurobank) δημοσιοποιήθηκε η άμεση ανάγκη για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου (Α.Μ.Κ.) της Τράπεζας. Αιτιολογήσαμε πλήρως γιατί αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μέλλον της Τράπεζας,

άρα και των εργαζομένων σε αυτήν, τους οποίους εκπροσωπούμε και έχουν λόγο στα ζητήματα που κρίνεται ακόμα και το βασικό τους δικαίωμα στην εργασία.

Γύρω από αυτό το θέμα – όπως γνωρίζουν καλά όσοι ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τις εξελίξεις – έχει στηθεί ένα «γαϊτανάκι» πολιτικής αντιπαράθεσης σκοπιμοτήτων και με τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις, αλλά και με την Τρόικα.

Κάποιοι στην αρχή αμφισβήτησαν την ύπαρξη επενδυτών.

Όταν εκπρόσωποι από αυτούς τους επενδυτές παρουσιάστηκαν επισήμως και εκδήλωσαν και αρμοδίως το ενδιαφέρον τους για την Eurobank (οι Καναδοί της Fairfax) και στην ήδη εξαγγελθείσα Α.Μ.Κ., άλλαξαν ρότα.

Ανακάλυψαν «απιστία» σε ενδεχόμενη μεταβίβαση της Τράπεζας εκ μέρους του Τ.Χ.Σ. εξαιτίας της διαφοράς της τιμής αγοράς της μετοχής και της αντίστοιχης μικρότερης της πώλησης της στους επενδυτές.

Μα οι τιμές των μετοχών διαμορφώνονται στο Χρηματιστήριο και δεν καθορίζονται «διοικητικά»…

Και πάλι υπάρχει λύση: Να μην πουλήσει μετοχές το Τ.Χ.Σ., αλλά να εκδώσει νέες που θα διατεθούν προς τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, η φερεγγυότητα των οποίων και το επιχειρηματικό πλάνο πρέπει να ελεγχθούν. Από όσο γνωρίζουμε η ενδιαφερόμενη Fairfax είναι βασικός μέτοχος στην θυγατρική της Τράπεζας εταιρεία EurobankProperties και μάλιστα πρόσφατα κατέβαλε 19,99 εκ. € ασκώντας τα δικαιώματα της στην Α.Μ.Κ. αυτής της εταιρείας. Άρα ήταν συνεπής.

Στην υφιστάμενη επενδυτική άπνοια της χώρας έχουμε το ηθικό δικαίωμα να παρεμποδίζουμε επενδύσεις στην πολύπαθη Οικονομία της και μάλιστα επενδύσεις προς το πιστωτικό σύστημα που αποτελεί τον πρόδρομο δείκτη της ανάκαμψης, αλλά και της καταβαράθρωσης των υπόλοιπων οικονομικών δυνάμεων της χώρας;

Οι κατ’ επάγγελμα ιδεολόγοι (και όχι μόνο) ότι δήθεν «ενάρετες» είναι μόνο οι κρατικές Τράπεζες διαψεύδονται από τα πράγματα. Έχει πλέον αποδειχτεί ότι τα σκάνδαλα και τα δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις μπορούν μια χαρά να ανθίσουν και στον κήπο των κρατικών Τραπεζών…

Οι ίδιοι με την υπερβολική αντι-μνημονιακή ρητορεία που αναπτύσσουν για ψηφοθηρικούς λόγους, παρακάμπτουν εναλλακτικές και πειστικές προτάσεις απαλλαγής από τα μνημόνια, αλλά ξεχνούν και τους λόγους που τα έφεραν, δηλαδή την επί σειρά πολλών ετών κακή δημοσιονομική διαχείριση του Κράτους, του οποίου είναι οπαδοί.

Μα και σήμερα οι Τράπεζες είναι αποκομμένες από τις αγορές και εντελώς εξαρτημένες από την ρευστότητα που παίρνουν από το Ευρωσύστημα, περίπου 60-70 δις € αυτή την στιγμή.

Ποια άλλη επιλογή έχουμε σήμερα, για να αποφύγουμε την κατάρρευση;

Αν η «κρατικοποίηση» μπορεί να αλλάξει αυτό το πλαίσιο και αίφνης μας δώσει νέα κεφάλαια, να πάμε προς αυτή την λύση.

Στην Κύπρο πάντως που κατέφυγαν στην εκτός της Ε.Ε. βοήθεια (Ρωσία, Κίνα), λύση όχι μόνο δεν βρέθηκε, αλλά είχαμε και τα γνωστά επακόλουθα που έχουν σοκάρει όλη την Ευρώπη…

Όσοι «προτείνουν» την απέλπιδα λύση της εξόδου από την Ε.Ε. και την επιστροφή στην δραχμή γνωρίζουν ότι αυτό έπρεπε να γίνει πριν την υπογραφή της δανειακής σύμβασης των 110 δις € (08/05/2010) και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο. Η έξοδος αυτή θα έπρεπε τ ό τ ε να συνοδευτεί από εξωτερική στάση πληρωμών και απευθείας διαπραγματεύσεις με τους ομολογιούχους – με όλους τους παρεπόμενους κινδύνους – χωρίς την μεσολάβηση της Τρόικας.

Τα δάνεια που πήρε η χώρα για να σταθεί είναι όλα ε ν υ π ό θ η κ α. Όσα έχουν προέλευση το Δ.Ν.Τ. πιστεύουμε ότι είναι και αδιαπραγμάτευτα (υπό την απειλή του ίδιου του ΝΑΤΟ). Τα δάνεια της Ε.Ε. και της Ε.Κ.Τ. είναι σε ευρώ και αυτά δεν μπορούν να δραχμοποιηθούν.

Μήπως οι δανειστές μας έχουν περισσότερο συμφέρον να καταπέσουν οι δανειακές ρήτρες και να γίνουν κάτοχοι των δικαιωμάτων τους επί της κινητής και ακίνητης περιουσίας της χώρας, του ενεργειακού της πλούτου, των επιχειρήσεων της κλπ;

Η μονομερής διαγραφή του χρέους και η έξοδος από την Ε.Ε. αγνοεί όλες τις παραπάνω συνέπειες για την χώρα και τον λαό της και μόνο ως σύνθημα μπορεί να χαρακτηριστεί.

Ακύρωση με ένδικα μέσα των δανειακών συμβάσεων μπορεί να γίνει μόνο ενώπιον Ξένων Δικαστηρίων (της Ε.Ε. και των Συνταγματικών Δικαστηρίων των δανειστών).

Έχει κανένας την αυταπάτη ότι ενδεχόμενη ελληνική προσφυγή σε αυτά θα έχει ως αποτέλεσμα την ακύρωση των μνημονίων;

Η ρεαλιστική προσέγγιση του διακανονισμού του χρέους που πράγματι δεν είναι βιώσιμο είναι να τεθεί σε τροχιά ανάπτυξης η χώρα, να αποκατασταθεί η τραπεζική πίστη και το επενδυτικό κλίμα και να διαπραγματευτούμε με τους δανειστές επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, μείωση των επιτοκίων και πιστωτικές ρυθμίσεις σε επιμέρους ζητήματα, αφού το εθελοντικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια των δανειστών φαντάζει πολύ δύσκολο ακόμα.

Η τύχη των εργαζομένων είναι άρρηκτα δεμένη με την επιτυχή έξοδο από το τούνελ της κρίσης της Ελλάδας και της Ε.Ε. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ανάπτυξη του υγιούς ιδιωτικού τομέα της οικονομίας σε περιβάλλον φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και ανθρωποκεντρικό στη στόχευσή του.

Σήμερα, δυστυχώς, στην Ελλάδα και μετά την κρατικοποίηση των τεσσάρων συστημικών Τραπεζών έχουμε γίνει και οι τραπεζοϋπάλληλοι σχεδόν δημόσιοι υπάλληλοι σε περίοδο που ο στόχος των διαρθρωτικών αλλαγών είναι ο περιορισμός του Κράτους.

Οι εξ αριστερών οπαδοί του επιπλέον κρατικισμού δεν καταλαβαίνουν ότι ο πλεονασματικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων πληρωνόταν και πληρώνεται με δανεικά του Έλληνα φορολογούμενου που διαρκώς φούσκωνε και φουσκώνει το Δημόσιο χρέος της χώρας;

Το μοιραίο αποτέλεσμα αυτής της στρέβλωσης θα είναι οι απολύσεις… Εκεί πρέπει να βρεθούμε οι τραπεζοϋπάλληλοι, για να διευρυνθεί η μεσαιωνική κατάθλιψη στο πολύπαθο χώρο της εργασίας και να εξυπηρετηθούν οι κομματικές σκοπιμότητες, όσων χτίζουν το πολιτικό τους μέλλονστα προβλήματα της κοινωνίας που τους βολεύει να μένουν τραγικά στάσιμα;

Original article: Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου Eurobank – Οξυγόνο στην Οικονομία η συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών.