Αλ. Παπαδόπουλος: Δεν θα αποφύγουμε το τέταρτο μνημόνιο

12:55 5/11/2016 - Πηγή: BankWars

Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αλέκος Παπαδόπουλος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο, τονίζει ότι «το 4ο μνημόνιο είναι αναπόφευκτο» υποστηρίζοντας ότι η προσαρμογή που έγινε τα τελευταία χρόνια δεν έχει διατηρησιμότητα και κατά συνέπεια το νέο μνημόνιο

δεν θα περιλαμβάνει οικονομικά μέτρα, αλλά σκληρά μέτρα προσαρμογής. Επιπλέον, διατυπώνει την άποψη ότι η ρύθμιση του χρέους θα συναρτηθεί με ένα μεγάλο μνημόνιο, ενώ αναφορικά με το ασφαλιστικό, προβλέπει νέο κόψιμο των συντάξεων.

Σε ερώτηση για την πραγματοποίηση πρόωρων εκλογών, ο Αλέκος Παπαδόπουλος δηλώνει στο Πρακτορείο ότι «Αλέξης Τσίπρας εκλέχτηκε για 4 χρόνια και πρέπει να πιει το πικρό ποτήρι μέχρι τέλους» και η ΝΔ που ζητά εκλογές «θα πρέπει να αντιληφθεί ότι όποτε γίνει κυβέρνηση ο δρόμος που θα περπατήσει δεν θα είναι ρόδινος».

Για τον ανασχηματισμό υπογραμμίζει ότι «προαναγγέλλονται με στόμφο και στο τέλος το θαύμα τους κρατά τρεις μέρες».

Μιλώντας για το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζει ότι νοείται «μόνο ως μεγάλο κόμμα και όχι ως περιφερόμενο μικρό» και αναφερόμενος στη «Δημοκρατική Ευθύνη» δηλώνει ότι το κόμμα δεν έχει ηγέτες και επικεφαλής.

Τέλος, σχολιάζοντας το «ναυάγιο» της συγκρότησης του ΕΣΡ, ο Αλέκος Παπαδόπουλος εκτιμά, στη συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι «είναι απόλυτα αντίστοιχο με τη γενικότερη ρευστότητα, θεσμική και λειτουργική στην οποία βρίσκεται η χώρα».

Ακολουθεί η συνέντευξη του Αλέκου Παπαδόπουλου στην Ευτυχία Αδηλίνη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Κύριε Παπαδόπουλε, εκτιμάτε ότι τη Δευτέρα θα «ναυαγήσει» και πάλι η προσπάθεια για συγκρότηση ΕΣΡ;

Το θέμα των τηλεοπτικών αδειών από μία σοβαρή υπόθεση λειτουργίας της δημοκρατίας και των θεσμών έχει γίνει ένα παιχνίδι εντυπώσεων από τα συμμετέχοντα κόμματα με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση δεν κατάλαβε ότι έπαιξε και έχασε. Και έχασε σε θεσμικό επίπεδο. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ο αυταρχικός τρόπος επιβολής των απόψεων της όταν κείται πέραν των ορίων του Συντάγματος και της κοινής λογικής είναι μοιραίο να χάσει. Τώρα ακολουθεί τη λογική του περιλιμπανόμενου. Είναι ρωμαϊκός όρος και σημαίνει ότι προσπαθεί να περισώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί γι? αυτό και κάνει διάφορα τερτίπια. Τα άλλα κόμματα αυτό το εκμεταλλεύονται προκειμένου να κερδίσουν εντυπώσεις. Και όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις όποτε προσπαθείς να κερδίσεις την εντύπωση χάνεις και την υπόθεση. Έχουν προταθεί για επικεφαλής σημαντικά άτομα αλλά δεν μπαίνει θέμα προσώπων. Σημασία έχει αν υπάρχει η πολιτική βούληση στην Ελλάδα, συνολικά, να σέβονται τις ανεξάρτητες αρχές και να μην είναι προϊόντα μηχανισμών, κάθε φορά, του κυβερνώντος κόμματος. Αυτό δυστυχώς δείχνει ότι η Ελλάδα είναι μία ανάπηρη Δημοκρατία.

Τι θα σημαίνει, τελικά, η μη συγκρότηση του ΕΣΡ;

Θα είναι απόλυτα αντίστοιχο με τη γενικότερη ρευστότητα, θεσμική και λειτουργική, στην οποία βρίσκεται η χώρα. Δεν θα έχουμε ΕΣΡ και θα έχουμε κανάλια τα οποία θα εκπέμπουν σε όχι θεσμικά πλαίσια. Αν χρησιμοποιείς τις ανεξάρτητες αρχές να λύσεις εσώψυχα και να φτιάξεις τηλεοπτικούς μηχανισμούς για να τιθασέψεις την κοινή γνώμη ή να κάνει πολιτική εκμετάλλευση η αντιπολίτευση έχει μικρή αξία.

Η κυβέρνηση, όμως, κύριε Παπαδόπουλε, «πατάει» σε αυτό που μόλις είπατε. Δηλαδή, ότι τα τηλεοπτικά κανάλια εκπέμπουν παράνομα.

Πριν τους πιάσουν τα δάκρυα συγκίνησης γι΄ αυτό το επιχείρημα, οφείλω να υπενθυμίσω ότι όταν η κυβέρνηση Τζαννετάκη, η οποία αποτελείτο από τον Συνασπισμό και τη ΝΔ, για πρώτη φορά έφερε τον νόμο και εισηγητής από πλευράς ΠΑΣΟΚ ήμουν εγώ, και η ΝΔ και ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ ψήφισαν χωρίς καμία ένσταση, χωρίς καμία αντίρρηση, χωρίς καμία πρόταση, την μέλλουσα ζουγκλοποίηση του τηλεοπτικού πεδίου της χώρας. Γι? αυτό πρέπει οι κυβερνώντες να είναι προσεχτικοί όταν ρίχνουν κατηγορίες. Το γεγονός ότι δεν αποκαταστήθηκε το τηλεοπτικό τοπίο μετά, αυτό είναι προϊόν μιας ανάπηρης Δημοκρατίας στην οποία φταίει και το κόμμα μου, το ΠΑΣΟΚ. Θεμελιακά την ευθύνη την έχουν αυτοί οι δύο χώροι, η Δεξιά και η Αριστερά, λόγω του ατελούς νόμου που ψήφισαν το 1989. Η κυβέρνηση έχει προπατορικό αμάρτημα πάνω σε αυτό το θέμα και καλά θα κάνει να είναι σεμνή.

Ο ανασχηματισμός είναι restart για την κυβέρνηση;

Εγώ είμαι 40 χρόνια φούρναρης. Έχουν δει και έχουν δει τα μάτια μου ανασχηματισμούς οι οποίοι πραναγγέλονταν με στόμφο και στο τέλος κρατούσε το θαύμα τους τρεις μέρες. Το ίδιο ισχύει και αυτόν τον ανασχηματισμό. Ένα επικοινωνιακό μπουμ που είναι μια φωτοβολίδα.

Κύριε Παπαδόπουλε, έρχεται 4ο μνημόνιο;

Αυτό θέλει μεγαλύτερη ανάλυση και δεν χωράει σε μία μικρή απάντηση. Το 4ο μνημόνιο είναι αναπόφευκτο. Ο λόγος είναι ότι η πολύ μεγάλη προσαρμογή που έγινε στη χώρα μας τα τελευταία έξι χρόνια -και εγώ δεν την υποτιμώ καθόλου- έγινε γιατί ήταν από έξω επιβαλλόμενη και όχι ότι ήταν αποτέλεσμα της συνειδητοποίησης της ανάγκης της χώρας. Όμως την επέβαλε η τρόικα μέσα από το πρόγραμμα τής προσαρμογής. Αυτό που οι λαϊκιστές ονομάζουν μνημόνιο μόνο και μόνο για να το πολεμούν. Ας μην ξεχνάμε ότι οι τελευταίοι πρωθυπουργοί έκαναν καριέρα στη χώρα ηγούμενοι του λεγόμενοι αντιμνημονιακού μετώπου. Την επόμενη της εκλογής τους, όμως, προσαρμόστηκαν για να διατηρηθούν στην εξουσία. Η τελευταία, βέβαια, κυβέρνηση προσαρμόστηκε μετά από έξι μήνες ταπεινωτικότερα και διά του δημοψηφίσματος το οποίο υποτίθεται ότι κέρδισε. Όμως, από εκεί συνάγονται συμπεράσματα. Ότι η προσαρμογή που έγινε είναι χτισμένη στην άμμο και δεν έχει καμία διατηρησιμότητα. Και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα αναξιοπιστίας και στις διεθνείς αγορές και σε όλο τον διεθνή περίγυρο διαπιστώνοντας ότι η ελληνική κοινωνία και οι ηγέτες της δεν έχουν συνειδητοποιήσει την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Κατά συνέπεια, η Ελλάδα πρέπει να υπογράψει τώρα το μεγάλο μνημόνιο για να μπορέσει να συνεχίσει. Αυτό, το μνημόνιο δεν θα περιλαμβάνει οικονομικά μέτρα. Θα περιλαμβάνει, όμως, σκληρά μέτρα προσαρμογής.

Δηλαδή;

Ότι τα πάντα θα αλλάξουν στη χώρα σε όλους τους τομείς που είναι ασθενείς. Σε ό,τι αφορά στα οικονομικά μέτρα αυτά θα προσδιοριστούν με τη δεύτερη αξιολόγηση. Παραδείγματος χάρη με την περαιτέρω μείωση των συντάξεων και δεν αποκλείω και μισθών. Κυρίως, όμως, συντάξεων. Οι συντάξεις θα περικοπούν.

Θα υπάρξει, λέτε, περεταίρω μείωση συντάξεων;

Η χώρα έχει ανάγκη να αποκτήσει αξιοπιστία. Χωρίς αξιοπιστία δεν μπορεί να αναταχθεί. Για να αναταχθεί θα πρέπει να έλθουν ξένες επενδύσεις. Με το κλίμα που κυριαρχεί σήμερα στην Ελλάδα και με τον τύπο αυτό της πολιτικής διαχείρισης που σήμερα υπάρχει στην πολιτική και την αντίληψη του κόσμου οικοδομείται αναξιοπιστία. Και κυρίως οι πονηρίες να μην προχωρούμε σε ταχύτατους εκσυγχρονισμούς των δομών της ελληνικής κοινωνίας σε όλες της τις εκφάνσεις.

Αλλά, εκσυγχρονισμός είναι το κόψιμο της σύνταξης;

Όλοι είναι εναντίον των περικοπών. Και εγώ ο ίδιος, Γιατί και εγώ ζω από την σύνταξη. Το θέμα δεν είναι αν περικόπτονται οι συντάξεις. Το θέμα είναι αν μπορεί η χώρα να δίνει συντάξεις. Μεταρρύθμιση δεν είναι να κάνεις περικοπή. Μεταρρύθμιση είναι να πάρεις συνολικά το ασφαλιστικό σύστημα που περιλαμβάνει συντάξεις και δαπάνες υγείας και να το βάλεις σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα με πειθαρχημένο τρόπο και με βάση διάφορες ασφαλιστικές αρχές, και όχι όλο αυτό που γίνεται κάθε τρία χρόνια. Το ασφαλιστικό αυτά τα χρόνια αντιμετωπίστηκε, από όλες τις κυβερνήσεις, με πονηρίες κομματικού χαρακτήρα.

Κατά συνέπεια ο Ντάισελμπλουμ που επαναφέρει θέμα ασφαλιστικό, και η κυβέρνηση αντιτείνει ότι το θέμα έχει κλείσει, έχει δίκιο;

Πριν από τον Ντάισελμπλουμ θα έπρεπε να επαναφέρουμε εμείς το θέμα του ασφαλιστικού. Χρειάζεται ο κάθε Ντάισελμπλουμ να μας πει τι πρέπει να κάνουμε;

Μπροστά σε αυτό το θολό περιβάλλον, όπως το περιγράφετε, βλέπετε ο Αλέξης Τσίπρας να επιλέξει τη «φυγή» μέσω πρόωρων εκλογών;

Ο κ. Τσίπρας ψηφίστηκε για 4 χρόνια και θα πρέπει να πει το πικρό ποτήρι μέχρι του τέλους. Αυτό που πρέπει να φροντίσει είναι να είναι επωφελής για τη χώρα, γιατί από κει θα κριθεί εν τέλει. Όμως, εκτιμώ ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν τόσο πολύ για τη χώρα που πιστεύω ότι δεν θα μπορέσει να κάνει διαχείριση των προβλημάτων κυρίως στον χώρο της οικονομίας.

Άρα σωστά η ΝΔ επιμένει για εκλογές εδώ και τώρα;

Όλες οι αντιπολιτεύσεις την επομένη των εκλογών ζητούν προσφυγή στην κάλπη. Διαφωνώ ριζικά γιατί πιστεύω ότι αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι τεχνικές πολιτικής για να κερδηθούν οι εντυπώσεις και όχι η ουσία. Αυτό που πρέπει να αντιληφθεί και η ΝΔ είναι ότι όποτε γίνει κυβέρνηση και κάτω από τις όποιες συνθήκες γίνει, ο δρόμος ο οποίος θα περπατήσει δεν θα είναι ρόδινος.

Ωστόσο, κ. Παπαδόπουλε, πιστεύετε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πετύχει τώρα την ελάφρυνση του χρέους;

Εγώ δεν ανέχομαι να λένε, για οποιονδήποτε πρωθυπουργό, ότι είναι προσωπικό του στοίχημα το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους. Αυτό το οποίο θα γίνει το πρώτο διάστημα, και το οποίο είναι ήσσονος σημασίας, είναι μια βραχυπρόθεσμη διευθέτηση του χρέους αλλά άνευ αξίας. Βεβαίως, καλό είναι να γίνει. Η συνολική ελάφρυνση του χρέους θα συναρτηθεί απολύτως με ένα νέο, μεγάλο, δυνατό μνημόνιο.

Κύριε Παπαδόπουλε, τι προσδοκά η «Δημοκρατική ευθύνη», πολιτικός σχηματισμός τον οποίο στηρίζετε;

Η Δημοκρατική Ευθύνη είναι μία κίνηση πολιτών από όλη την Ελλάδα, κυρίως νεότερων γενεών, οι οποίοι συμπράττουν ώστε να μπορέσει η χώρα να ανορθωθεί και επιπλέον ενθαρρύνει τα ανώνυμα «διαμάντια και χρυσάφια» που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα να κατέβουν στον στίβο της πολιτικής. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι οι παλιοί μηχανισμοί και τα υπάρχοντα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα μέχρι εδώ μπορούν να την βγάλουν από την τρομακτική περιπέτεια που έχει μπει. Η Δημοκρατική Ευθύνη δεν έχει ηγέτες, δεν έχει επικεφαλής. Και εγώ απλώς στηρίζω.

Σκέφτεστε μία προεκλογική συνεργασία στην πορεία προς τις εκλογές;

Όχι γιατί δεν είμαστε οπορτουνίστες. Δεν φτιάξαμε αυτό το φορέα για να πάμε να συνεργαστούμε. Θα μπορούσαμε να συμπράξουμε με κινήσεις που έχουν την ίδια αντίληψη και επιδιώκουν μία άλλη πολιτική ποιότητα της δημόσιας ζωής.

Κύριε Παπαδόπουλε, η επανένωση της Κεντροαριστεράς που κάποια στιγμή επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ «ναυάγησε» οριστικά;

Η Κεντροαριστερά είναι επικοινωνιακός και όχι πολιτικός όρος. Αναφορικά με το ΠΑΣΟΚ, για το οποίο έχω βαθιά συναισθήματα, νοείται μόνο ως μεγάλο κόμμα και όχι ως περιφερόμενο μικρό.