Αλήθειες ΣΥΡΙΖΑ κατόπιν εορτής: Χάσαμε γιατί είμαστε μία ακόμα μνημονιακή κυβέρνηση, υποτιμήσαμε μεσαία τάξη και Σόιμπλε, επικοινωνιακά λάθη σε Μάτι, Μάνδρα

09:35 12/2/2020 - Πηγή: BankWars

Στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου, (“η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια ακόμα “μνημονιακή κυβέρνηση”) στο ότι “αργήσαμε να καταλάβουμε ότι ο Σόιμπλε ήθελε Grexit”, στις λανθασμένες εκτιμήσεις για το ποια είναι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα

και τι ζητά στο θέμα της ασφάλειας, στην αλαζονεία απέναντι σε αυτά που έδειχναν οι δημοσκοπήσεις, στο γεγονός ότι το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης δεν χειρίστηκε σωστά τις τραγωδίες στο Μάτι και την Μάνδρα και στο γεγονός ότι “οι προεκλογικές παροχές, όσο δίκαιες, μετρημένες και δικαιολογημένες κι αν ήταν, δεν προφυλάχθηκαν από το να εκληφθούν από αρκετούς ως οιονεί εξαγορά ψήφων”, αποδίδει ο ΣΥΡΙΖΑ τους βασικούς λόγους για τους οποίους έχασε τις εκλογές τον περασμένο Ιούλιο.

Σύμφωνα με στοιχεία από το απολογιστικό κείμενο 84 σελίδων που συνέταξαν ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Αριστείδης Μπαλτάς και ο Θοδωρής Δρίτσας και αναμένεται να συζητηθεί στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος το Σαββατοκύριακο:

Στρατηγικό λάθος το Μνημόνιο 3

«Η τελική διαπραγμάτευση τον Ιούλιο του 2015 κατέληξε μεν σε επώδυνο συμβιβασμό – αφού όχι μόνο το μνημόνιο δεν καταργήθηκε, αλλά υπογράφηκε νέο, με πρόσθετους δυσβάσταχτους όρους για τον ελληνικό λαό – αλλά η τελική συμφωνία ήταν πράγματι μετρήσιμα ευνοϊκότερη από αυτήν που είχε τεθεί στην ελληνική κυβέρνηση πριν το δημοψήφισμα. […] Η υπογραφή αυτή (σ.σ. του μνημόνιου 3) σφράγισε τη γενική εικόνα: η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια ακόμα “μνημονιακή κυβέρνηση”. Και ως προς αυτόν τον βασικό πολιτικό χαρακτηρισμό, «όμοια με τις άλλες» επισημαίνεται με νόημα.

Επιδείξαμε ολιγωρία προς τη μεσαία τάξη

«Το κεντρικό «αφήγημα» της Νέας Δημοκρατίας περί ανάπτυξης, περί επενδύσεων, περί φορολογικής ελάφρυνσης και τα συναφή δεν αντιμετωπίστηκε με την καταλυτική κριτική που απαιτούσε, ώστε να οικοδομηθεί πειστικά και κατ’ αντιδιαστολήν η δική μας στρατηγική στόχευση και προοπτική»«Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται η σχετική ολιγωρία που επιδείξαμε ως προς το τι σημαίνει ειδικά για την Ελλάδα “μεσαία τάξη”, ποια υπήρξε διαχρονικά και ποια είναι σήμερα η θέση της στον κοινωνικό σχηματισμό, σε τι κατηγορίες διαιρείται αυτή, ποιες είναι οι ιδεολογικές ορίζουσες και ποιες οι προσδοκίες κάθε κατηγορίας και πώς μπορεί να συμπτυχθεί συγκεκριμένα το κοινωνικό μέτωπο που επιδιώκει να εκπροσωπεί πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ».

Κακή εκτίμηση κατά τη διαπραγμάτευση του 2015

«Κάποιες χώρες της ευρωζώνης αποτελούσαν δανειστές της Ελλάδας ενόσω και οι ίδιες διατηρούσαν υψηλό χρέος. Κατά συνέπεια, η ριζική λύση του προβλήματος του ελληνικού χρέους θα απέβαινε εφικτή μόνον αν συμπεριλάμβανε και το πρόβλημα χρέους των χωρών αυτών. Η ρητή αναγνώριση αυτού του δεδομένου ίσως επέτρεπε την οικοδόμηση ενεργών συμμαχιών, τουλάχιστον εν όψει μιας πανευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος, τα αποτελέσματα της οποίας θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες» σημειώνεται στο απολογιστικό κείμενο που αφορά τα όσα έγιναν εκείνο το δραματικό το καλοκαίρι του 2015.

Ο Βαρουφάκης

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στον πρώην υπουργό Οικονομικών της περιόδου του πρώτου εξαμήνου της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κ. Βαρουφάκη. Ειδικότερα αναφέρεται πως «[…] Από την άλλη πλευρά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Λάθη βεβαίως συλλογικά, αλλά ως προς τα οποία, και σε ό,τι αφορά την πρώτη περίοδο της αρχικής διαπραγμάτευσης, δεν δικαιούμαστε να μην αποδώσουμε ιδιάζουσα ευθύνη στον τότε Υπουργό Οικονομικών.

Υπό το φως μιας ειδικού τύπου δικής του υπερεπένδυσης στην επικοινωνία έναντι μιας σχολαστικά επεξεργασμένης διαπραγματευτικής τακτικής, φάνηκε τότε σαν να υποτιμούσαμε όλοι μαζί την ανάγκη να οικοδομήσουμε συμμαχίες ή γέφυρες με χώρες που ενδεχομένως θα μπορούσαν, λόγω δικών τους προβλημάτων, να συγκλίνουν με δικά μας αιτούμενα, να ανοίγαμε μέτωπα εκεί που δεν χρειάζονταν, να υπερτιμούσαμε την ισχύ σχετικά αφηρημένων ιδεών ή γενικών θεωρητικών σχημάτων έναντι επεξεργασμένων επιχειρημάτων επί πολύ συγκεκριμένων θεμάτων, υποτιμώντας έτσι την ανάγκη για λεπτομερή τεχνική δουλειά, να μη συνδέουμε απτά τη στρατηγική μας για έναν αμοιβαίως γόνιμο συμβιβασμό με τα τακτικά βήματα της διαπραγμάτευσης και, τελικά, να υποβαθμίζουμε το καθαυτό πολιτικό έργο σε διαπάλη – και κάποτε καβγά – μεταξύ αφηρημένων ιδεών».

Αργήσαμε να καταλάβουμε ότι ο Σόιμπλε ήθελε Grexit

«Η διαπραγματευτική μας δύναμη ήταν εξαρχής αποδυναμωμένη, αφού για τον εξαιρετικά ισχυρό Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ συνιστούσε πρώτη επιλογή και όχι απλώς απόρροια μιας ενδεχόμενης αποτυχίας της διαπραγμάτευσης μετά από έντιμες προσπάθειες συμβιβασμού. Αυτό η δική πλευρά άργησε να το καταλάβει» αναφέρουν οι συντάκτες.

Κακή επιλογή η ημερομηνία των εθνικών εκλογών

Ένα σημείο που έχουν επισημάνει αρκετές φορές τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και κατόπιν εορτής, είναι πως δεν θα έπρεπε να προκηρυχθούν οι εκλογές στις αρχές Ιουλίου του 2019, αλλά καλό θα ήταν να εξαντλούνταν πρώτα η τετραετία, όπερ σημαίνει ότι θα έπρεπε να στηθούν οι κάλπες τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου του περασμένου έτους.

«Οφείλουμε κατ’ αρχάς να αναγνωρίσουμε ως πολιτικά άστοχη την επιλογή να ταυτιστεί η ημερομηνία διεξαγωγής των τριών εκλογικών αναμετρήσεων» τονίζεται επί λέξει.

Κακώς δεν λάβαμε υπόψη τις δημοσκοπήσεις

«Είχαμε συλλογικά υποτιμήσει τη συγκρότηση από “τα κάτω”, εν πολλοίς σιωπηλά, του πλατιού αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Υποτιμήσαμε αυτή τη συγκρότηση γιατί πραγματικό κίνημα ενάντια στη κυβέρνηση δεν είχε αναπτυχθεί ενώ οι δημοσκοπήσεις που φαίνονταν να υποδεικνύουν την ύπαρξή του είχαν απαξιωθεί στη συνείδησή μας λόγω της μεγάλης αστοχίας τους κατά τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Μορφή αυτάρκειας που αγγίζει την αλαζονεία».

Οι παροχές αντιμετωπίστηκαν ως εξαγορά ψήφων

«Οι προεκλογικές παροχές, όσο δίκαιες, μετρημένες και δικαιολογημένες κι αν ήταν, δεν προφυλάχθηκαν από το να εκληφθούν από αρκετούς ως οιονεί εξαγορά ψήφων. Θεσμική, βέβαια, και κοινωνικά επιβεβλημένη, αλλά εξαγορά μολαταύτα. Δηλαδή κάτι σαν προσβολή της αξιοπρέπειας ακόμη και πολλών από εκείνους που θα ωφελούνταν. Και όπως έχουμε μάθει από πολύ παλιά, αλλά και όπως διαπιστώσαμε από τις εμπειρίες της διακυβέρνησης, τούτη είναι προσβολή που ο ελληνικός λαός τιμωρεί».