Δ.Τζανακόπουλος: Προσωρινή ανακωχή με τους πιστωτές, διαρκής σύγκρουση με το εσωτερικό σύστημα εξουσίας

18:13 15/10/2016 - Πηγή: BankWars

«Υπήρξαν δυνάμεις στο κόμμα και στην κυβέρνηση που πίστευαν οτι οι δανειστές θα πειστούν με ορθολογικά επιχειρήματα για το λάθος της πολιτικής τους», είπε ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου Δημήτρης Τζανακόπουλος, αφήνοντας σαφείς αιχμές.

Μιλώντας από το βήμα του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τζανακόπουλος τόνισε πως «σε αυτή τη σύγκρουση δεν αποφασίζει η αλήθεια, αλλά η ισχύς» και συνέχισε λέγοντας πως «δεν ξέρω αν βοηθά το ερώτημα αν ηταν νίκη ή ήττα η διαπραγμάτευση». Αντιθέτως, όπως εξήγησε, «πρόκειται

για μια προσωρινή ανακωχή με τους πιστωτές, όχι όμως και με το οικονομικό σύστημα εξουσίας που βρισκόμαστε σε ανοιχτή σύγκρουση. Έχουμε καταφέρει πληγωμένοι, ματωμένοι να είμαστε ακομα όρθιοι. Αυτό το καταλαβαίνουν οι ολιγάρχες».

«Οφείλουμε να οικοδομήσουμε ένα κόμμα οργανικά δεμένο με την κοινωνία, όχι ένα κόμμα στελεχών, όχι ένα κόμμα των εσωτερικών διευθετήσεων, αλλά ένα κόμμα ζωντανό στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, ζωντανό στα κινήματα, σε κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα» τόνισε επίσης ο Δημήτρης Τζανακόπουλος.

«Το 2ο συνέδριο δεν είναι ιδρυτικό, είναι ένα συνέδριο συνέχειας μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία έρχεται από πολύ μακριά και θα πάει πολύ μακριά. Είναι το συνέδριο μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία κατάφερε να είναι σήμερα η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ενωση μέσα από τα λάθη της, μέσα από τις αντιφάσεις της, μέσα από τα παράδοξα της, μέσα από τα σωστά και τα λάθη της» είπε ο κ. Τζανακόπουλος και πρόσθεσε: «Ηταν τα ερωτήματα τα οποία εμείς θέσαμε, με αυτό τον στρεβλό, πολλές φορές, τρόπο, που μας έφεραν μέχρι εδώ, αλλά και οι ειδικές απαντήσεις τις οποίες δώσαμε. Με αυτή την έννοια αυτό το συνέδριο δεν μπορεί παρά να είναι ένα συνέδριο τομής μέσα στη συνέχεια. Δεν μπορεί παρά να είναι ένα συνέδριο ανσυγκρότησης και στρατηγικού σχεδιασμού για τη μεγάλη σύγκρουση η οποία είναι σήμερα παρούσα και είναι ενεργή».

Ο κ. Τζανακόπουλος αναφέρθηκε στη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές και παρατήρησε:

«Πολύς λόγος έχει γίνει για τη διαπραγμάτευση, αν το αποτέλεσμα της ήταν νίκη ή ήττα για τις δυνάμεις της Αριστεράς. Νομίζω ότι αυτός ο τρόπος τοποθέτησης του ερωτήματος δεν βοηθά ούτε εμάς, ούτε το κόμμα, ούτε τη στρατηγική συζήτηση την οποία οφείλουμε να κάνουμε όχι μόνο σε αυτό το συνέδριο, αλλά διαρκώς. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης σαν μια συμβιβαστική διευθέτηση που είχε το χαρακτήρα προσωρινής ανακωχής με τους πιστωτές, όχι όμως προσωρινής ανακωχής με το εσωτερικό σύστημα διακυβέρνησης, με το εσωτερικό σύστημα εξουσίας, οικονομικής και πολιτικής, με το οποίο αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε διαρκή και ανοιχτή σύγκρουση. Κι αυτή η ανακωχή με τους δανειστές παρά το γεγονός ότι ήταν επώδυνη, παρά το γεγονός ότι μας μάτωσε, παρά το γεγονός ότι μας πλήγωσε, αφήνει ακόμα το μέλλον ανοιχτό. Και το αφήνει ανοιχτό διότι είμαστε ακόμα εδώ.

Στόχος του ευρωπαϊκού κατεστημένου, της ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής ελίτ δεν ήταν αυτός ο πολιτικός και οικονομικός συμβιβασμός. Δεν ήταν η ανακωχή. Ηταν η απόλυτη εξαφάνιση του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Και σήμερα η σύγκρουση είναι ακόμα ενεργή γιατί έχουμε καταφέρει πληγωμένοι και ματωμένοι να είμαστε ακόμα όρθιοι και αυτό το καταλαβαίνει η ελληνική κοινωνία. Αυτό το καταλαβαίνουν οι 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστοι, το καταλαβαίνουν τα προσφυγόπουλα που μπορούν να πηγαίνουν στο σχολείο σε ολόκληρη την Ελλάδα, το καταλαβαίνουν οι αντισυνταγματικά απολυμένοι, οι σχολάρχες με τους οποίους συγκρουστήκαμε σκληρά για να μπορέσουμε να επιβάλλουμε άλλου τύπου εργασιακές συνθήκες στα ιδιωτικά σχολεία. Το καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο οι ολιγάρχες που κλήθηκαν πριν από λίγες μέρες να περάσουν για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια από το Δημόσιο Ταμείο πληρώνοντας για να αποκτήσουν τηλεοπτικές άδειες.

Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά; Θα μπορούσε η διαπραγμάτευση να έχει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα; Και έχει νόημα να θέτουμε στους εαυτούς μας τέτοιες ερωτήσεις υποθετικού χαρακτήρα; Κατά τη γνώμη μου έχει νόημα, στο βαθμό που δεν αποτελούν έναυσμα για αυτομαστίγωμα, αλλά έναυσμα αυτοκριτικής«.

Σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση για τα εργασιακά, επισήμανε ότι σε αυτή θα συγκρουστούν από τη μια μεριά το κοινωνικό σχέδιο που θέλει την οικονομική ανάπτυξη πάνω στα συντρίμμια της εργασίας και της κοινωνίας και από την άλλη ένα κοινωνικό και πολιτικό σχέδιο που λέει ότι η ανάπτυξη περνά μέσα από την αναδιανομή πλούτου ισχύος υπέρ των εργαζόμενων τάξεων».