Η Κομισιόν ανησυχεί για το χρέος – Τι δείχνει η ανάλυση βιωσιμότητας – Όλα τα σενάρια

20:47 20/6/2017 - Πηγή: BankWars

Για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ανησυχεί η Κομισιόν, όπως προκύπτει από την την ανάλυση βιωσιμότητας, την οποία αποκαλύπτει το πρακτορείο Bloomberg.

Σύμφωνα με έγγραφο που έχει στην κατοχή του το πρακτορείο, οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας στο βασικό (baseline) σενάριο μειώνονται στο 9,3% του ΑΕΠ

το 2020 από το 17,5% του ΑΕΠ το 2017.

Το έγγραφο έχει ημερομηνία 16 Ιουνίου, κατατέθηκε στο Ecofin και προβλέπει ότι οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες θα αυξηθούν μετά το 2020 και θα ξεπεράσουν το 20% το 2045, φτάνοντας το 20,8% στο βασικό σενάριο.

Παράλληλα η σχέση χρέους/ΑΕΠ αναμένεται να φτάσει το 176,5% το 2017, το 159,9% το 2020, το 123,1% το 2030 και το 91,2% το 2060.

Με βάση το δυσμενές οικονομικό σενάριο από τα μέσα του 2030 και μετά, με το χρέος θα εκτοξευθεί στο 241% του ΑΕΠ. Στο δυσμενές σενάριο, οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες ξεπερνούν το 20% του ΑΕΠ το 2033 και φτάνουν το 56% του ΑΕΠ ως το 2060.

Η ανάλυση προβλέπει ότι θα υπάρξει ένα αχρησιμοποίητο «μαξιλάρι» 27,5 δισ. ευρώ στο τέλος του προγράμματος, από τα 86 δισ. ευρώ του προγράμματος του ESM.

Στο Compliance Report που επικαλείται το πρακτορείο σημειώνεται ότι «η υψηλή σχέση ΑΕΠ/χρέος και οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες που προκύπτουν από το DSA δείχνουν σοβαρές ανησυχίες αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, αναφέρει η Κομισιόν.

Το DSA κάνει λόγο για «εφαρμογή επιπρόσθετων μέτρων περιορισμού του χρέους που θα χτιστούν επί των όρων και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις του Eurogroup στις 25 Μαίου και τις 15 Ιουνίου.

«Ενας κατάλληλος συνδυασμός μέτρων διαχείρισης του χρέους (περιλαμβανομένης της πλήρης εφαρμογής των βραχυπρόθεσμων μέτρων), επέκτασης ωριμάνσεων και περιόδου χάριτος για το κεφάλαιο και τους τόκους συν τη χρήση των κερδών από τα ομόλογα που αγοράστηκαν μέσω SMP και ANFA θα επιτρέψει να επιστρέψει το χρέος ξανά σε βιώσιμα επίπεδα σε όρους μεικτών χρηματοδοτικών αναγκών».

Συμπληρώνεται «πως η βιωσιμότητα χρέους και συνεπώς η ανάγκη για επιπρόσθετα μέτρα στο χρέος πρέπει να αξιολογηθεί κατά τρόπο που να καλύπτει ένα αριθμό αρνητικών ρίσκων».

Σε άλλο σημείο αναφέρεται πως υπάρχει αβεβαιότητα αναφορικά με την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίες. Επιπρόσθετα υπάρχουν σημαντικά πτωτικά ρίσκα στην ανάπτυξη τα οποία συνδέονται με τον γηράσκοντα πληθυσμό και τις τάσεις στη συνολική παραγωγικότητα.