Η Βραζιλία και ο ποδοσφαιρικός πλανήτης αποχαιρετούν τον “βασιλιά” της μπάλας – Τα φτωχά παιδικά του χρόνια

09:32 2/1/2023 - Πηγή: BankWars

Σε λαϊκό προσκύνημα από σήμερα η σορός του του θρυλικού Πελέ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της Πέμπτης (29/12) σε ηλικία 82 ετών, βυθίζοντας στο πένθος  τη Βραζιλία, αλλά και τον παγκόσμιο αθλητισμό.

Το φέρετρο του Πελέ θα τοποθετηθεί στο κέντρο του γηπέδου της ομάδας του, της Σάντος,  και ο χώρος θα ανοίξει για το κοινό στις 10 το πρωί της Δευτέρας (2/1). Το λαϊκό προσκύνημα θα διαρκέσει μέχρι τις 10 το βράδυ της Τρίτης (3/1). Μετά την τελετή, θα πραγματοποιηθεί παρέλαση στους δρόμους του Σάντος, που θα περάσει απ’ το κανάλι 6, όπου μένει η Ντόνα Σελέστε, η μητέρα του

Πελέ που ζει και συμπλήρωσε τα 100 χρόνια. 

Η σορός του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή  θα ταφεί στο «Μνημείο της Οικουμενικής Νεκρόπολης», δίπλα στην ακτή του Σάο Πάολο, σε εκδήλωση στην οποία θα δώσουν το «παρών» μόνο τα μέλη της οικογένειας του Πελέ.

ΤΑ ΦΤΩΧΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Τον φώναζαν χαϊδευτικά με το παρατσούκλι «Ντίκο» στη γειτονιά, όπου μεγάλωνε ξυπόλυτος σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Ζούσε με τους γονείς, έναν θείο, τη γιαγιά και τον μικρότερο αδελφό του Ζαΐρ, επονομαζόμενο «Ζόκα» σε μια ασφυκτικά μικρή παράγκα με σκεπή από λαμαρίνα που έμπαζε τα νερά της βροχής.

Πελέ: Το λαικό προσκύνημα στο γήπεδο της Σάντος και η ταφή του “βασιλιά”

Φορούσε μεταχειρισμένα ρούχα, τρεφόταν με ρύζι και φασόλια, και αυτά όχι κάθε μέρα, ενώ όταν εμφανιζόταν καμιά μπανάνα στο σπίτι γινόταν πάρτι. Στα παιδικά του χρόνια δούλευε περιστασιακά ως λούστρος και μπαλωματής παπουτσιών, που τόσο του έλειπαν, και ονειρευόταν να γίνει αεροπόρος ή κιθαρίστας.

Τον κέρδισε το παιχνίδι με μια αυτοσχέδια μπάλα, ένα πάνινο κουρέλι με το οποίο τύλιγε ένα μάνγκο και το κλωτσούσε.

Η μάνα του Σελέστε ήταν σερβιτόρα και πού και πού ξενόπλενε για να τσοντάρει στο πενιχρό εισόδημα της οικογένειας. Ο πατέρας του Ζοάο Ράμος ντο Νασιμέντο, γνωστότερος ως Ντοντίνιο, ήταν ελπιδοφόρος ποδοσφαιριστής που τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο στα 23 του χρόνια και εγκατέλειψε απογοητευμένος μια πολλά υποσχόμενη καριέρα.

Τον πρωτότοκο γιο τους το ζευγάρι τον βάφτισε Εντισον, προς τιμήν του εφευρέτη Τόμας Εντισον, καθώς ο ηλεκτρισμός είχε μόλις φτάσει στη γειτονιά τους. Κάπου στη διαδρομή χάθηκε το «ι» και του έμεινε σκέτο το Εντσον. Στα 15 του εντάχτηκε στην ομάδα της πόλης-λιμανιού Σάντος, φόρεσε την ασπρόμαυρη φανέλα της με αμοιβή 10 δολάρια τον μήνα, ποσό που έφερε ανακούφιση για το φτωχικό του σπίτι.