«Ικαρίδες – Τα κορίτσια του οικοτροφείου» με την υπογραφή της Φραντζέσκας Κολυβά

H Ισμήνη, η Βερόνικα, η Μάρθα και Ουρανία είναι οι πρωταγωνίστριες του σπονδυλωτού μυθιστορήματος υπό τον τίτλο “Ικαρίδες” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός και υπογράφει η δικηγόρος και συγγραφέας Φραντζέσκα Κολυβά.

«Οι Ικαρίδες Τα κορίτσια του οικοτροφείου» είναι ένα σπονδυλωτό κοινωνικό μυθιστόρημα που διατρέχει  την Ελλάδα ολόκληρου  του εικοστού αιώνα. 

Τα κορίτσια, τα συναντάμε σε κάθε πιθανή ηλικία, παιδιά, έφηβες, δεσποινίδες και κυρίες, με πρώτη την Ολυμπία

που έχει ιδρύσει το οικοτροφείο και μαζί της βιογραφείται όλη η χαμένη γενιά του πολέμου.

Η συσχέτιση με τη Μυθολογία, και ειδικότερα με τον Ίκαρο, βρίσκεται στο γεγονός ότι  ο νεαρός ήρωας το έσκασε από την παγίδευση, από μια φυλακή, (το μινωικό λαβύρινθο) φεύγοντας με φτερά. Και τα κορίτσια του οικοτροφείου λαχταρούν την απόδραση από τις απαγορεύσεις, τις στερήσεις, που είναι έντονες στη δεκαετία του εξήντα, τότε που το κράτος ανασυγκροτείται. Είναι η περίοδος της μετανάστευσης και της δικτατορίας που επιβάλλει στην εκπαίδευση το οικογενειακοκεντρικό ελληνοχριστιανικό ήθος , τη στιγμή όμως που ο ελεύθερος κόσμος κλυδωνίζεται από νεανικά κοινωνικά κινήματα, που οδηγούν στην εναλλακτική θεώρηση των πραγμάτων.

Τα κορίτσια επίτηδες διαλεγμένα από τις χαμηλές περιοχές της ζωής προσεγγίζουν το μεγάλο παραμύθι του κόσμου με ένα όνειρο: να πετύχουν. Να ανοιχτούν στον ορίζοντα. Ο ορίζοντας όμως είναι μια ιδεατή γραμμή που όσο την πλησιάζεις, απομακρύνεται…

Από τις ηρωίδες, η Ισμήνη και η Βερόνικα έχουν μεγαλώσει, έχουν στήσει τις ζωές τους και  αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση της φυγής από την παγίδευση που στην περίπτωσή τους εστιάζεται σ’ ένα λεπτότερο και ποιοτικότερο αίτημα, τη μοναδικότητα του εαυτού και την αληθινή τους ταυτότητα.

Η μυθική πτήση του Ίκαρου συμβολίζει ακριβώς αυτό το ταξίδι προς την αυτογνωσία και τη μεταμόρφωση που συντελείται με τη διαδικασία της σκέψης. Αρχίζει από την απομάγευση των πραγμάτων, το γκρέμισμα των ψευδαισθήσεων,  και ύστερα, όταν όλα πάρουν την αληθινή τους διάσταση, έρχεται αναπόφευκτη η ρήξη. Ακριβώς αυτή η διαδικασία είναι το δραματικά ανάλογο της τραγικής πτώσης του Ίκαρου όταν τα φτερά του καίγονται στον ήλιο. Μόνο που στις ανθρώπινες ιστορίες η πτώση είναι κάθαρση και λύτρωση από τα βαρίδια της φόβου, της ελπίδας, εντέλει της ασφάλειας η οποία άλλωστε είναι ανορθολογισμός, αφού ασφάλεια δεν υπάρχει στη φύση.

Μέσα από αυτή τη μεγάλη γκάμα γυναικών (με τα αντίστοιχα ηλικιακά ενδιαφέροντα και την ωριμότητα) προσεγγίζονται στοιχεία της γυναικείας υπόστασης και βασικά κεφάλαια της ανθρώπινης ζωής, όπως η γυναικεία φιλία, η σοφή τάξη των πραγμάτων, που άλλοι ονομάζουν συμπτώσεις, και άλλοι μοίρα ή πεπρωμένο, η εξουσία του πατέρα  ή του συζύγου και εμποδίζει την προσωπική εξέλιξη της ηρωίδας. Στο κεφάλαιο Βερόνικα το κέντρο εξουσίας από τον συνδικαλιστή σύζυγο περνάει στα δολάρια του αμερικάνου θείου, στην εξουσία του χρήματος και  τη λάμψη του, που ίσως δεν είναι τόσο απατηλή…

Προσεγγίζεται ακόμα ο έρωτας (ευκαιριακός ή ρομαντικός) που σε συνθήκες πίεσης, σε κρίσιμες καταστάσεις, λειτουργεί σαν εκτόνωση, σπάει τα πιο επιφανειακά δεσμά, κι αυτό δίνει την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση της αναγέννησης. Το κυριότερο όμως είναι ότι πυροδοτεί τη σκέψη που είναι το πρώτο βήμα για τη μεταμόρφωση.

Η Φραντζέσκα Κολυβά, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο, γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι δικηγόρος,παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.

Έχουν εκδοθεί τρία έργα της: «ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ», ευθυμογράφημα, από τις εκδόσεις Καστανιώτη, «Ο ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ», μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις Πατάκη, «ΚΟΥΦΕΤΑ ΜΕ ΠΙΚΡΑΜΥΓΔΑΛΟ», μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις Περίπλους.

Επίσης έχει αρθρογραφήσει με λογοτεχνικά θέματα σε εφημερίδες.

Keywords
Τυχαία Θέματα